Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←تعریف فقهی) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
==تعریف فقهی== | ==تعریف فقهی== | ||
مُحاربه در [[فقه]] به معنای سلاح کشیدن به روی مردم، به قصد ترساندن آنان است.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۶۷.</ref> به [[فتوا|فتوای]] فقیهان هرکس که آشکارا و بهزور مال دیگری را بگیرد یا مردم را به اسارت ببرد، مُحارِِب است.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۷۵.</ref> مراد از سلاح هر ابزاری است که در درگیری بین انسانها استفاده میشود؛ مانند شمشیر، کمان و همچنین سلاحهای امروزی.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۷۵؛ موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۵۱۵.</ref> | |||
مجازات محاربه، همچون مجازاتهای [[ارتداد]]، [[زنا]] و [[شرب خمر|شُرب خَمر]]، جزء [[حدود]] است؛ یعنی در شرع برای آن مجازات مشخصی درنظر گرفته شده است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۴.</ref> البته این تفاوت را با دیگر حدود دارد که برای آن چهار مجازات تعیین شده است که یک یا چند مورد از آنها اِعمال میشود.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۴.</ref> | مجازات محاربه، همچون مجازاتهای [[ارتداد]]، [[زنا]] و [[شرب خمر|شُرب خَمر]]، جزء [[حدود]] است؛ یعنی در شرع برای آن مجازات مشخصی درنظر گرفته شده است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۴.</ref> البته این تفاوت را با دیگر حدود دارد که برای آن چهار مجازات تعیین شده است که یک یا چند مورد از آنها اِعمال میشود.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۴.</ref> |