بکیر بن اعین: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از اخلاف بکیر که از نظر حدیثی و فقهی شناخته شده‌اند، از این قرارند:

[[عبدالحمید بن بکیر]]، از اصحاب [[امام صادق]] و [[امام کاظم]] (ع)، که بی‌واسطه و گاه به واسطه [[عبدالملک بن بکیر]] و [[محمد بن مسلم]]، حدیث نقل کرده است و گروهی از محدثان، از جمله [[محمد بن ابی عمیر]]، [[صفوان بن یحیی]]، [[حسن بن محبوب]] و [[یونس بن عبدالرحمان]]، از او نقل حدیث کرده‌اند.

[[عمر بن بکیر]]، صحابی امام صادق (ع).

[[عبدالاعلی بن بکیر]]، راوی حدیث از امام صادق (ع) که در اسناد احادیث زیادی بین او و عمویش عبدالاعلی بن اعین خلط شده است.<ref>موحد ابطحی، تاریخ آل‌زراره، ص۱۳۳. </ref>

[[زید بن بکیر]] و [[جهم بن بکیر]] که [[شیخ طوسى|طوسی]]،<ref>طوسی، رجال‌الطوسی، ص۱۰۹.</ref> [[نجاشی]]<ref>نجاشی، فهرست اسماء مصنّفی‌الشیعة المشتهر برجال‌النجاشی، ص ۲۲۲</ref>، [[ابن داوود حلّی]]،<ref>ابن داوود حلّی، کتاب‌الرجال، ص۵۷.</ref> [[قهپائی]]<ref>قهپائی، مجمع‌الرجال، ج۱، ص۲۷۹. </ref> و [[سید محسن امین|امین]]<ref> امین، اعیان الشیعة، ج۳، ص۵۹۹ـ۶۰۰.</ref> آن‌ها را در زمره اولاد بکیر نام برده‌اند.

حسین و محمد و علی، فرزندان عبدالحمید بن بکیر و از راویان حدیث، [۳۸] هر چند زراری [۳۹] این سه برادر را فرزندان [[عبدالله بن بکیر]] خوانده است.

[[حسن بن جهم بن بکیر]]، از اصحاب و راویان امام کاظم و [[امام رضا]] (ع) و از محدثان ثقه [۴۰] که با واسطه از محدثانی چون [[بکیر بن اعین]]، [[حماد بن عثمان]]، عبدالله بن بکیر و [[فضیل بن یسار]] حدیث نقل کرده است و محدثان دیگری، چون [[احمد بن محمد بن عیسی]]، [[حسن بن علی بن فضال]]، [[علی بن اسباط]]، [[محمد بن اسماعیل]] و [[محمد بن عبدالحمید]] از او نقل حدیث کرده‌اند. [۴۱]

شمار احادیث نقل شده از او، که غالباً فقهی است، به ۱۲۳ می‌رسد. [۴۲]

[[حسین بن جهم بن بکیر]]، از اصحاب امام کاظم و امام رضا (ع) که در بعضی کتب رجال، او و حسن بن جهم را خلط کرده‌اند. [۴۳]

[[علی بن جهم بن بکیر]]، از اصحاب و راویان [[امام کاظم]] (ع).

[[محمد بن حسن بن جهم بن بکیر]]، که به تردید در طبقه اصحاب امام کاظم و امام رضا (ع) قرار دارد و چند حدیث نیز از او نقل شده است. [۴۶]

[[سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر]]، از مشایخ [[شیعه]]، معروف به [[ابوغالب زراری|زراری]]، [۴۷] که از طریق مادر با [[آل‌ طاهر|آل‌طاهر]] نسبت داشت و بدین جهت همراه آنان به [[نیشابور]] رفت و پس از بازگشت آل‌طاهر از [[خراسان]] به [[کوفه]] برگشت.

محل سکونت او در کوفه سال‌ها به عنوان محله شیعه نشین [[آل‌ زراره]] معروف بود. [۴۸]

[[محمد بن سلیمان]]، معروف به [[ابوطاهر زراری]] (۲۳۷ـ۳۰۱)، از ثقات اصحاب حدیث که با [[امام حسن عسکری]] (ع) مکاتبه داشته و کتاب الآداب والمواعظ و کتاب الدعاء از آثار اوست.

او واسطه انتقال کتب برخی از اصحاب ائمه به نسل‌های بعد بوده است. [۴۹]

نواده ابوغالب، محمد بن عبیدالله بن احمد، نیز به ابوطاهر زراری معروف بوده و بعضاً در اسناد، احادیث او و محمد بن سلیمان را خلط کرده‌اند. [۵۳]

ابوالحسن علی بن سلیمان زراری، از محدثان و فقهای مورد توجه امام عصر (عج) بوده و با آن حضرت پیوند و ارتباط داشته، و توقیعاتی نیز از جانب ایشان دریافت داشته است.

کتاب [[النوادر (کتاب)|النوادر]] از آثار اوست. [۵۴] [۵۵]

جعفر فرزند دیگر سلیمان را نیز از اصحاب [[امام هادی]] (ع) خوانده‌اند. [۵۶] [۵۷]

از سه فرزند دیگر او، به نام‌های احمد و حسن و حسین، نیز در رسالة فی آل‌اعین زراری [۵۸] یاد شده است.

==پانویس==

{{پانویس|2}}