تزکیه: تفاوت میان نسخهها
←تزکیه در ادیان
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
به گفته گروهی، در [[ادیانغیر ابراهیمی]] که بیشتر ادیان شرقی را شامل میشود، از قبیل بودیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۱.</ref>، هندوئیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۳۶.</ref>، سیکهه<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۵.</ref> و جینه<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۳۷.</ref> نیز برای صفای درون و رشد و تعالی نفس اهمیت خاص قائلند. لازم به ذکر است در سیکهه [[ریاضت کشیدن]] ممنوع است. | به گفته گروهی، در [[ادیانغیر ابراهیمی]] که بیشتر ادیان شرقی را شامل میشود، از قبیل بودیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۱.</ref>، هندوئیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۳۶.</ref>، سیکهه<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۵.</ref> و جینه<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۳۷.</ref> نیز برای صفای درون و رشد و تعالی نفس اهمیت خاص قائلند. لازم به ذکر است در سیکهه [[ریاضت کشیدن]] ممنوع است. | ||
در مشربهای فکری همچون کنفسیوس،<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۱.</ref> {{یادداشت|مشهورترین فیلسوف چین (؟ ۵۵۱ - ؟۴۷۹ ق . م .) و پایه گذار یک سیستم اخلاقی مستحسن بر اساس صمیمیت نسبت به سنن ملی و قومی و خانوادگی است . این دانشمند درچین به مقام رهبر دینی رسید. چینیان کنفوسیوس را راهنما و آموزگار و روشنفکر می شناسند.دهخدا، لغتنامه، ذیل کنفوسیوس | در مشربهای فکری همچون کنفسیوس،<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۱.</ref> {{یادداشت|مشهورترین فیلسوف چین (؟ ۵۵۱ - ؟۴۷۹ ق . م .) و پایه گذار یک سیستم اخلاقی مستحسن بر اساس صمیمیت نسبت به سنن ملی و قومی و خانوادگی است . این دانشمند درچین به مقام رهبر دینی رسید. چینیان کنفوسیوس را راهنما و آموزگار و روشنفکر می شناسند.دهخدا، لغتنامه، ذیل کنفوسیوس .}} تائوئیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش،ص۵۲.</ref> و شینتو<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۵۴.</ref> نیز بسیار بر مسئله تزکیه، هرچند با نامهای دیگری تأکید و توصیه شده است. این مسئله در کنفسیوس با مسائل اخلاقی و در تائوئیسم با ریاضت و دوری از دنیا تأکید دارد.<ref>شهرستانی، الملل والنحل، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۳۱؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۶، ص۱۸۲-۱۸۵؛ بیناس، تاریخ جامع ادیان، ۱۳۷۳ش، ص۱۸۰، قرطبی، الجامع الاحکام القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۲، ص۱۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۵۹؛ زحیلی، التفسیر المنیر، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۷۷-۱۷۹؛ طبری، جامعالبیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۱۶.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |