پرش به محتوا

تزکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ اوت ۲۰۱۸
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mohamadpur
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mohamadpur
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۲۰]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=Mohamadpur  }}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۲۰]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=Mohamadpur  }}


'''تزکیه''' به معنای پاک و اصلاح کردن نفس از آلودگی‌ها، دوری آن از عیب و نقص، رشد دادن و نوعی مبالغه در تطهیر است. در [[قرآن]] و [[روایت]] تاکید بسیاری بر تزکیه شده و آن را، هدفِ فرستادن [[پیامبران]]، راه رسیدن به [[تقوا]]، [[سعادت]] بیان نموده‌اند. به عقیده عالمان [[عرفان نظري|عرفان]] و اخلاق نیز، یکی از راه‌های رسیدن به خدا تزکیه نفس است.
'''تزکیه''' به معنای پاک و اصلاح کردن نفس از آلودگی‌ها، دوری آن از عیب و نقص، رشد دادن و نوعی مبالغه در تطهیر است. در [[قرآن]] و [[روایت]] تاکید بسیاری بر تزکیه شده و آن را، هدفِ فرستادن [[پیامبران]]، راه رسیدن به [[تقوا]] و رسیدن به سعادت بیان نموده‌اند. به عقیده عالمان [[عرفان نظري|عرفان]] و اخلاق نیز، یکی از راه‌های رسیدن به خدا تزکیه نفس است.


اطاعت از دستورات [[خداوند]]، پیامبران و [[امامان شیعه|امامان]]، دوری از [[گناه]]، [[محاسبه نفس|محاسبه]]، [[مشارطه]] و [[مراقبه]] نفس از عوامل تحقق تزکیه نفس دانسته شده است. همچنین برخی موانع تزکیه نفس عبارت است از: [[شیطان]]، [[تکبر]]، [[شرک]]، [[شراب خواری]]، [[کفر]]، [[هوای نفس]]، [[گناه]] و ضعف اراده.
اطاعت از دستورات [[خداوند]]، پیامبران و [[امامان شیعه|امامان]]، دوری از [[گناه]]، [[محاسبه نفس|محاسبه]]، [[مشارطه]] و [[مراقبه]] نفس از عوامل تحقق تزکیه نفس دانسته شده است. همچنین برخی موانع تزکیه نفس عبارت است از: [[شیطان]]، [[تکبر]]، [[شرک]]، [[شراب خواری]]، [[کفر]]، [[هوای نفس]]، [[گناه]] و ضعف اراده.
خط ۳۴: خط ۳۴:
در دیگر ادیان الهی مانند [[یهودیت]]، [[مسیحیت]]، [[زرتشت]] و [[صابئین]] نیز بر مسئله تزکیه توجه و به‌ آن سفارش نموده‌اند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۶۳-۱۱۵-۲۰۵.</ref>
در دیگر ادیان الهی مانند [[یهودیت]]، [[مسیحیت]]، [[زرتشت]] و [[صابئین]] نیز بر مسئله تزکیه توجه و به‌ آن سفارش نموده‌اند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۶۳-۱۱۵-۲۰۵.</ref>


در [[ادیان‌غیر ابراهیمی]] که بیشترادیان ‌شرقی را شامل می‌شود، از قبیل بودیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۱.</ref>، هندوئیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۳۶.</ref>، سیکهه<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۵.</ref> و جینه<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۳۷.</ref> نیز به صفای درون و رشد و تعالی نفس اهمیت خاص قائلند. لازم به ذکر است در سیکهه ریاضت کشیدن ممنوع است.  
به گفته گروهی، در [[ادیان‌غیر ابراهیمی]] که بیشترادیان ‌شرقی را شامل می‌شود، از قبیل بودیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۱.</ref>، هندوئیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۳۶.</ref>، سیکهه<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۵.</ref> و جینه<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۳۷.</ref> نیز به صفای درون و رشد و تعالی نفس اهمیت خاص قائلند. لازم به ذکر است در سیکهه ریاضت کشیدن ممنوع است.  


در مشرب‌های فکری همچون کنفسیوس،<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۱.</ref> تائوئیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش،ص۵۲.</ref> و شینتو<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۵۴.</ref> نیز بسیار بر مسئله تزکیه، هرچند با نام‌های دیگری تأکید و توصیه شده است. این مسئله در کنفسیوس با مسائل اخلاقی و در تائوئیسم با ریاضت و دوری از دنیا تأکید دارد.<ref>شهرستانی، الملل والنحل، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۳۱؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۶، ص۱۸۲-۱۸۵؛ بی‌ناس، تاریخ جامع ادیان، ۱۳۷۳ش، ص۱۸۰، قرطبی، الجامع الاحکام القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۲، ص۱۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۵۹؛ زحیلی، التفسیر المنیر، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۷۷-۱۷۹؛ طبری، جامع‌البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۱۶.</ref>
در مشرب‌های فکری همچون کنفسیوس،<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۴۱.</ref> تائوئیسم<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش،ص۵۲.</ref> و شینتو<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۵۴.</ref> نیز بسیار بر مسئله تزکیه، هرچند با نام‌های دیگری تأکید و توصیه شده است. این مسئله در کنفسیوس با مسائل اخلاقی و در تائوئیسم با ریاضت و دوری از دنیا تأکید دارد.<ref>شهرستانی، الملل والنحل، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۳۱؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۶، ص۱۸۲-۱۸۵؛ بی‌ناس، تاریخ جامع ادیان، ۱۳۷۳ش، ص۱۸۰، قرطبی، الجامع الاحکام القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۲، ص۱۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۵۹؛ زحیلی، التفسیر المنیر، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۷۷-۱۷۹؛ طبری، جامع‌البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۱۶.</ref>
کاربر ناشناس