Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۹۳
ویرایش
قصاص: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←شرایط تحقق حکم قصاص
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
* '''یکی‌بودن دین؛''' به این معنا که اگر مسلمان بر غیرمسلمان جنایت مرتکب شود، مجازاتش قصاص نیست؛<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۲۸؛ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۹۶.</ref> بلکه [[تعزیر]] می‌شود و دیه می‌پردازد.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۹۶.</ref> | * '''یکی‌بودن دین؛''' به این معنا که اگر مسلمان بر غیرمسلمان جنایت مرتکب شود، مجازاتش قصاص نیست؛<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۲۸؛ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۹۶.</ref> بلکه [[تعزیر]] می‌شود و دیه می‌پردازد.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۹۶.</ref> | ||
* '''پدرِ مَجنیٌّ‌علیه نبودن جانی؛''' یعنی اگر جانی بر فرزند خود جنایتی مرتکب شود، قصاص ندارد.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۲۸؛ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۹۹.</ref> دراینجا مجازات او [[کفاره]] و دیه و تعزیر است.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۹۹.</ref> | * '''پدرِ مَجنیٌّ‌علیه نبودن جانی؛''' یعنی اگر جانی بر فرزند خود جنایتی مرتکب شود، قصاص ندارد.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۲۸؛ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۹۹.</ref> دراینجا مجازات او [[کفاره]] و دیه و تعزیر است.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۹۹.</ref> | ||
* '''[[بلوغ]] و [[عقل]]؛''' کسی | * '''[[بلوغ]] و [[عقل]]؛''' کسی که به سن بلوغ نرسیده یا دیوانه است، قصاص نمی‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۲۸؛محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۲۰۰.</ref> همچنین انسان بالغ و عاقلی که بر شخص دیوانه جنایت انجام داده است، قصاص ندارد؛ اما باید دیه بپردازد.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۲۰۰و۲۰۱.</ref> | ||
* '''مهدورالدم نبودن مَجنیٌّ علیه؛''' یعنی اگر کسی انسانی را بکشد که به عللی چون ارتداد خونش مباح است، قصاص نمی‌شود.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۲۰۱.</ref> | * '''مهدورالدم نبودن مَجنیٌّ علیه؛''' یعنی اگر کسی انسانی را بکشد که به عللی چون ارتداد خونش مباح است، قصاص نمی‌شود.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۲۰۱.</ref> | ||