Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
تفسیر شریف لاهیجی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== درباره مؤلف == | == درباره مؤلف == | ||
{{اصلی|شریف لاهیجی}} | {{اصلی|شریف لاهیجی}} | ||
بهاءالدین (قطب الدین) محمد بن شیخ علی لاهیجانی از اعلام اواخر قرن یازدهم هجری است. وی مفسری [[امامیه|امامی]] است که معاصر با [[فیض کاشانی]]، [[علامه مجلسی]] و [[شیخ حر عاملی|شیخ حرّ عاملی]] بوده و از محضر سید [[محقق داماد]] کسب فیض نموده است. همه علمای رجال و تراجم که بر حال یا کتب وی واقف شده‌اند، به مراتب فضل و [[تقوا]] و شخصیت علمی وی اعتراف نموده و از او تجلیل کرده‌اند.<ref>تفسیر شریف لاهیجی، ج۱، ص۵.</ref> | بهاءالدین (قطب الدین) محمد بن شیخ علی لاهیجانی از اعلام اواخر قرن یازدهم هجری است. وی مفسری [[امامیه|امامی]] است که معاصر با [[فیض کاشانی]]، [[علامه مجلسی]] و [[شیخ حر عاملی|شیخ حرّ عاملی]] بوده و از محضر سید [[محقق داماد]] کسب فیض نموده است. همه علمای رجال و تراجم که بر حال یا کتب وی واقف شده‌اند، به مراتب فضل و [[تقوا]] و شخصیت علمی وی اعتراف نموده و از او تجلیل کرده‌اند.<ref>شریف لاهیجی، تفسیر شریف لاهیجی، ج۱، ص۵.</ref> | ||
== انگیزه تألیف == | == انگیزه تألیف == | ||
خود او در مقدمه تفسیرش می‌گوید: «''غرض این است که ترجمه‌ای مختصر و قابل اعتماد بر مبنای مذهب امامیه برای [[قرآن]] بنویسم''.»<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۷۱۸.</ref> | خود او در مقدمه تفسیرش می‌گوید: «''غرض این است که ترجمه‌ای مختصر و قابل اعتماد بر مبنای مذهب امامیه برای [[قرآن]] بنویسم''.»<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۷۱۸.</ref> | ||
== تاریخ و مکان نگارش == | == تاریخ و مکان نگارش == | ||
{{تفسیر}} | {{تفسیر}} | ||
گفته شده شریف لاهیجی تألیف تفسیرش را در «پنته» یا «پشا»ی [[هند]] در سال ۱۰۸۶ق به پایان رسانیده است.<ref>امیر توحیدی، روش تفسیری شریف لاهیجی در بهره‌گیری از اختلاف قرائات.</ref> <ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۷۱۸.</ref> | گفته شده شریف لاهیجی تألیف تفسیرش را در «پنته» یا «پشا»ی [[هند]] در سال ۱۰۸۶ق به پایان رسانیده است.<ref>امیر توحیدی، روش تفسیری شریف لاهیجی در بهره‌گیری از اختلاف قرائات.</ref> <ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۷۱۸.</ref> | ||
مصحح کتاب در این باره می‌گوید:{{سخ}}«این تفسیر چنان که در صفحه ۱۲ ملاحظه می‌شود در هند پایان یافته، و علامه جلیل، حبر خبیر، [[سید ابوالقاسم رضوی قمی]] که تفسیر گرانبهای «[[لوامع التنزیل و سواطع التأویل]]» را در هند تألیف نموده بر آن مطلع بوده و ضمن معرفی تفاسیر معتبره شیعه آن را از مدارک تفسیر خود قرار داده و گفته است «'''و تفسیر ملا بهاء الدین، کنایه از آن بها می‌باشد'''» و تا آخر به همین عنوان آن را مورد استفاده قرار داده است. | مصحح کتاب در این باره می‌گوید:{{سخ}}«این تفسیر چنان که در صفحه ۱۲ ملاحظه می‌شود در هند پایان یافته، و علامه جلیل، حبر خبیر، [[سید ابوالقاسم رضوی قمی]] که تفسیر گرانبهای «[[لوامع التنزیل و سواطع التأویل]]» را در هند تألیف نموده بر آن مطلع بوده و ضمن معرفی تفاسیر معتبره شیعه آن را از مدارک تفسیر خود قرار داده و گفته است «'''و تفسیر ملا بهاء الدین، کنایه از آن بها می‌باشد'''» و تا آخر به همین عنوان آن را مورد استفاده قرار داده است. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== نبودن نام تفسیر در الذریعه == | == نبودن نام تفسیر در الذریعه == | ||
مصحح کتاب در این باره می‌نویسد:{{سخ}} | مصحح کتاب در این باره می‌نویسد:{{سخ}} | ||
«''در سال ۱۳۶۵ هجری قمری برابر ۱۳۲۵ شمسی که صاحب «[[الذریعه|ذریعه]]» شیخ بزرگوار عالم ربّانی شیخ [[آقا بزرگ طهرانی]] دام بقاؤه به قصد زیارت آستان ملایک پاسبان سلطان سریر ارتضا ابوالحسن [[علی بن موسی الرضا]](ع) به [[ایران]] آمدند، مدّتی قبل از تشرّف به ارض اقدس [[مشهد]] مقدّس در [[تهران]] اقامت فرمودند تا اقارب و خویشان و دوستان و علاقمندان خود را ببینند و [[صله رحم]] به جای آورند، و در این مدّت غالب شب‌ها بیتوته‌شان در منزل اینجانب بود و مونس ایشان کتاب‌های من. و چون نسخه قلیل الوجود این تفسیر در میان کتب حقیر به نظرشان رسید خوشوقت شده و مبتهج گردیدند و از جهت اینکه حرف «تاء» کتاب «ذریعه» چاپ شده بود در نظر گرفتند تا در جای مناسبی که مستدرکات و فوائت ذریعه را معرفی خواهند کرد آن را نیز معرّفی نمایند. و بعد از برگشتن از ارض اقدس اظهار داشتند که ضمن برکاتی که در مشهد نصیبم شد آنست که نسخه دیگری از این کتاب کمیاب را در ضمن کتاب‌هایی که جدیدا از طرف عالمی متوفی وقف کتابخانه مبارکه شده بود دیدم.''»<ref>تفسیر شریف لاهیجی، ج۱، ص۹.</ref> | «''در سال ۱۳۶۵ هجری قمری برابر ۱۳۲۵ شمسی که صاحب «[[الذریعه|ذریعه]]» شیخ بزرگوار عالم ربّانی شیخ [[آقا بزرگ طهرانی]] دام بقاؤه به قصد زیارت آستان ملایک پاسبان سلطان سریر ارتضا ابوالحسن [[علی بن موسی الرضا]](ع) به [[ایران]] آمدند، مدّتی قبل از تشرّف به ارض اقدس [[مشهد]] مقدّس در [[تهران]] اقامت فرمودند تا اقارب و خویشان و دوستان و علاقمندان خود را ببینند و [[صله رحم]] به جای آورند، و در این مدّت غالب شب‌ها بیتوته‌شان در منزل اینجانب بود و مونس ایشان کتاب‌های من. و چون نسخه قلیل الوجود این تفسیر در میان کتب حقیر به نظرشان رسید خوشوقت شده و مبتهج گردیدند و از جهت اینکه حرف «تاء» کتاب «ذریعه» چاپ شده بود در نظر گرفتند تا در جای مناسبی که مستدرکات و فوائت ذریعه را معرفی خواهند کرد آن را نیز معرّفی نمایند. و بعد از برگشتن از ارض اقدس اظهار داشتند که ضمن برکاتی که در مشهد نصیبم شد آنست که نسخه دیگری از این کتاب کمیاب را در ضمن کتاب‌هایی که جدیدا از طرف عالمی متوفی وقف کتابخانه مبارکه شده بود دیدم.''»<ref>شریف لاهیجی، تفسیر شریف لاهیجی، ج۱، ص۹.</ref> | ||
== روش تفسیری == | == روش تفسیری == | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==تصحیح و چاپ == | ==تصحیح و چاپ == | ||
تصحیح و تحقیق این اثر از روی نسخه [[آستان قدس رضوی]] توسط [[محدث ارموی]] در سال ۱۳۴۰ش صورت گرفته و چاپ گردید.<ref>تفسیر شریف لاهیجی، ج۱، ص۸۳.</ref> شکل جدید تفسیر لاهیجی بعدها در سال ۱۳۷۳ش توسط دفتر انتشار داد در [[تهران]] انجام گرفت. | تصحیح و تحقیق این اثر از روی نسخه [[آستان قدس رضوی]] توسط [[محدث ارموی]] در سال ۱۳۴۰ش صورت گرفته و چاپ گردید.<ref>شریف لاهیجی، تفسیر شریف لاهیجی، ج۱، ص۸۳.</ref> شکل جدید تفسیر لاهیجی بعدها در سال ۱۳۷۳ش توسط دفتر انتشار داد در [[تهران]] انجام گرفت. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||