عمرو بن عبدود: تفاوت میان نسخه‌ها

در دفتر اول [[مثنوی معنوی (کتاب)|مثنوی]] مولوی (درگذشته [[سال ۶۷۲ هجری قمری|۶۷۲ق]])، شعری در ۱۲۰ بیت درباره [[امام علی(ع)]] آمده است که با این بیت شروع می‌شود: «از علی آموز اخلاص عمل/ شیر حق را دان منزه از دغل»، و ماجرای آب دهان انداختن عمرو بن عبدود بر چهره امام علی(ع) را بیان کرده؛ و بر اساس آن، [[علی بن ابی طالب(ع)]] برای پرهیز از آنکه کشتن عمرو بن عبدود، از روی خشم و تشفی خاطر باشد، چند لحظه او را رها می‌کند و پس از فرونشاندن خشم خود، عمرو را در راه [[خدا]] می‌کشد.<ref>مهدوی دامغانی، «مأخذ خدو انداختن خصم بر روی حضرت امیرالمومنین علی علیه‌السلام...»، ص۶۱-۶۳.</ref> اما [[بدیع‌الزمان فروزانفر]] معتقد است این روایت به صورتی که در مثنوی آمده، در هیچ منبعی یافت نشده است.<ref>فروزانفر، احادیث و قصص مثنوی، ۱۳۸۷ش، ص۱۴۳.</ref> با این حال برخی محققان، منابعی برای این روایت برشمرده‌اند؛ از جمله کتاب [[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|مناقب آل ابی طالب]]، نوشته [[ابن شهر آشوب مازندرانی|ابن شهر آشوب]] (درگذشته [[سال ۵۸۸ هجری قمری|۵۸۸ق]]) که روایت مذکور را نقل کرده است.<ref>مهدوی دامغانی، «مأخذ خدو انداختن خصم بر روی حضرت امیرالمومنین علی علیه‌السلام...»، ص۶۵؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref>

{{پانویس2}}