استجابت دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

*''' پیشی گرفتن در دعا''': دعا کردن پیش از آن که گرفتاری و سختی پیش بیاید یعنی در دوران آسایش و سلامتی؛ دارای آثاری است مانند: استجابت دعا، پیشگیری از بلاء، رفع نیاز مندی‌ها هنگام سختی. بر اساس  روایتی  از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق (ع)]]  هر کسی پیش از گرفتارشدن به بلا دعا کند هنگام مبتلا شدن دعایش مستجاب شود و [[فرشتگان]] با شنیدن صدای او می گویند: صدایی آشناست ودعایش رد نمی‌شود و هر کس در دعا پیشی نگیرد( و فقط هنگام گرفتاری و بلا دعا کند) دعایش مستجاب نمی‌شود و وقتی دعا می کند فرشتگان می‌گویند: این صدا ناآشناست و ما آن را نمی‌شناسیم.  <ref>کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق،ج۲، ص۴۷۲.</ref>{{یادداشت|مَنْ تَقَدَّمَ فِي الدُّعَاءِ اسْتُجِيبَ لَهُ إِذَا نَزَلَ بِهِ الْبَلَاءُ وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ صَوْتٌ مَعْرُوفٌ وَ لَمْ يُحْجَبْ عَنِ السَّمَاءِ وَ مَنْ لَمْ يَتَقَدَّمْ فِي الدُّعَاءِ لَمْ يُسْتَجَبْ لَهُ إِذَا نَزَلَ بِهِ الْبَلَاءُ وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ إِنَّ ذَا الصَّوْتَ لَا نَعْرِفُهُ.}} در روایت دیگری از امام صادق(ع۹ است که کسی که در راحتی و آسایش بسیار اهل دعا نباشد و تنها هنگام گرفتار شدن به بلا دعا کند به او گفته می‌شود که تا پیش از امروز کجا بودی؟! (أَيْنَ كُنْتَ قَبْلَ الْيَوْمِ) <ref>کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق،ج۲، ص۴۷۲.</ref>