قبا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قَبا''' نوعی تن‌پوش مردانه و امروزه از لباس‌های [[روحانیت|روحانیان]] [[شیعه]] است. این لباس روی پیراهن و شلوار پوشیده می‌شود و روی آن [[عبا]] انداخته می‌شود. قبا تا پیش‌ از تغییر اجباری لباس در [[دوران پهلوی]]، لباس عمومی مردم [[ایران]] بوده است.  

قبا واژه‌ای عربی و از ریشه «قبو» به‌معنای جمع است. ابن منظور می‌گوید چون دو طرف این لباس جمع می‌شود آن را قبا می‌گویند.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۰۸ق، ج۱۱، ص۱۶۸.</ref> نوشته‌اند جد اعلای [[سادات طباطبایی]] به جهت اینکه در کودکی نمی‌توانسته کلمه قبا را درست تلفظ کند و به آن طبا می‌گفته به «طباطبا» مشهور شده است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه طباطبا.</ref> همچنین واژه قبا در برخی از آثار کهن فارسی مانند [[شاهنامه (کتاب)|شاهنامه]] به کار رفته است.{{مدرک}} همچنین تا پیش از تغییر اجباری لباس در دوره پهلوی، قبا لباس عمومی مردم ایران بود و زن و مرد، قبا می‌پوشیده‌اند.

قبا تن‌پوشی بلند است که بر روی پیراهن می‌پوشند و از گُرده تا روی پا را می‌پوشاند. یک طرف آن نیز روی طرف دیگر در جلو می‌افتد و با یک تکمه بند‌دار در زیر و یک تکمه مخفی در رو بسته می‌شود. آستین‌های بلندی دارد که از زیر بغل مقداری، باز می‌شود تا هوا به داخل لباس رفت و آمد داشته باشد.