کاربر:Rahmani/مقالات: تفاوت میان نسخه‌ها

حباب بن المنذر بن الجموح بن زيد بن حرام بن كعب بن غنم بن كعب بن سلمه الأنصاری‌الخزرجی‌السلمی. مادرش شموس دختر حق بن امه بن حرام است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، 1410ق–1990م، ج‏3، ص427. </ref>کنیه او را اباعمر یا ابا عمرو بیان کرده‌اند..<ref>ابن أثير، أسد الغابه فی معرفه الصحابه، 1415ق-1994م، ج‏1،ص436؛ تاريخ‌نامه ‏طبرى، ج‏5، ص1520؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، 1410ق–1990م، ج‏3، ص428.</ref> برای او دو پسر به نام‌های خشرم و منذر و دختری به نام ام‌جمیل بیان شده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، 1410ق–1990م، ج‏4، ص479؛ ج‏۸، ص۳۹۹-۴۰۱.</ref>

حباب از انصار و از صحابی پیامبر اسلام بوده و در تمام غزوات شرکت داشته است. برخی از کتب تاریخی وصف شجاعت او را بیان نموده‌اند. در زمینه شعر نیز از او به عنوان شاعری شجاع و حماسی نام برده‌اند.<ref>الزركلی الدمشقی، الأعلام، 2002م، ج‏2، ص163؛ الواقدی، المغازی (مغازی الواقدی)، 1409ق-1989م، ص186.</ref> وی را صاحب رای نامیده‌اند.<ref>القرطبی، الاستيعاب في معرفه الأصحاب، 1412ق-1992م، ج‏2،ص:477؛ الزركلي الدمشقی، الأعلام، 2002م، ج‏2، ص163؛ ابن كثير، البدايه والنهايه، 1410ق-1990م، ج‏7، ص142.</ref> در دوران جاهلیت نیز از او نظرات مشهوری بیان شده است.<ref>القرطبي، الاستيعاب في معرفه الأصحاب، 1412ق-1992م، ج‏2، ص477.</ref>

وی در دوران خلافت عمربن الخطاب در حالی که بیش از ۵۰ سال داشت از دنیا رفت..<ref>ابن أثير، أسد الغابه في معرفه الصحابه، 1415ق-1994م، ج‏۱، ص۴۳۶؛ الواقدی، الرده، 1410ق-1990م، ص37؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، 1410ق–1990م، ج‏4، ص479؛ ابن أثير، الکامل فی التاريخ، 1417ق-1997م، ج‏9، ص126.</ref>

در سفری که علی‌بن ابیطالب مامور از بین بردن بتخانه‌ی فلس که ازآن قبیله طی بود شد، یکی از همراهان ایشان حباب بن منذر بود.<ref>الواقدی، المغازي (مغازی الواقدی)، 1855م، ج1، ص750</ref>

او در روز سقیفه با رای سقیفه مخالفت نمود.<ref>ابن سعد، الطبقات، 1410ق–1990م، ج‏2،ص135؛ 206؛ الطبری، تاريخ الطبری، 1387ق، ج‏3، ص220؛ الواقدی، الرده مع نبذه من فتوح العراق، 1410ق-1990م، ص38</ref> او انصار را بر عدم پذیرفتن رای سقیفه تشویق نمود و آنان را برتر از مهاجرین و حامیان دین خدا و برپاکنندگان دین خدا معرفی می کند و درصورت عدم موافقت مهاجران او نظر به امیری از انصار و امیری از مهاجران داد.<ref>البلاذری، جمل من أنساب الأشراف، 1417ق -1996م، ج‏1، ص580؛ المقريزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال والأموال والحفده والمتاع، 1420ق-1999م، ج‏14، ص557؛ ابن كثير، البدايه والنهايه، 1410ق-1990م، ج‏7، ص142؛المقدسى، البدء و التاريخ، بى تا، ج‏4، ص177؛ ج5، ص65؛ ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، 1408ق-1988م، ج2، ص488</ref> عمربن‌الخطاب با این نظر مخالفت کرد و این بحث‌ها موجب اختلاف و درگیری شدید در سقیفه شد.<ref>الكامل،ج‏2،ص:329؛ ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، 1408ق-1988م، ج‏2، ص352؛ بلعمی، تاريخنامه طبرى، 1373ش، ج‏3، ص337؛ ابن اعثم الكوفى، كتاب الفتوح، 1411ق-1991م، ص928؛ امامت و سياست(تاريخ خلفاء)، ابن قتيبة دينوری، ترجمه سيد ناصر طباطبايى، 1380ش، ص۲۴-۲۶</ref>