پرش به محتوا

شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۵۳۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۹ ژوئن ۲۰۲۳
جز
خط ۲۳: خط ۲۳:
بر اساس احادیثی که [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بِحار الاَنوار]]، از [[چهارده معصوم|معصومان]] نقل کرده است، ذکر [[خدا]] و گفتن [[بسم الله الرحمن الرحیم|بسم الله]] در ابتدای کارها، مایه دوری شیطان است؛ برخی از این کارها عبارتند از غذا خوردن،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۳، ح۲۵ و۲۶.</ref> سفر و خروج از خانه،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۱-۲۰۲، ح۲۱.</ref> [[وضو]]،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۳، ح۲۷.</ref> [[نماز]]،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۲، ح۲۴.</ref> و [[آمیزش|نزدیکی با همسر]].<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۱، ح۱۹؛ ص۲۰۲، ح۲۳؛ ص۲۰۷، ح۴۲.</ref>
بر اساس احادیثی که [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بِحار الاَنوار]]، از [[چهارده معصوم|معصومان]] نقل کرده است، ذکر [[خدا]] و گفتن [[بسم الله الرحمن الرحیم|بسم الله]] در ابتدای کارها، مایه دوری شیطان است؛ برخی از این کارها عبارتند از غذا خوردن،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۳، ح۲۵ و۲۶.</ref> سفر و خروج از خانه،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۱-۲۰۲، ح۲۱.</ref> [[وضو]]،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۳، ح۲۷.</ref> [[نماز]]،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۲، ح۲۴.</ref> و [[آمیزش|نزدیکی با همسر]].<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، باب ذکر ابلیس و قصصه، ص۲۰۱، ح۱۹؛ ص۲۰۲، ح۲۳؛ ص۲۰۷، ح۴۲.</ref>


==دلایل آفرینش و مهلت یافتن==
==دلایل آفرینش و توانایی شیطان==
بر اساس [[آیه|آیات]] قرآن کریم، شیطان پس از رانده شدن از درگاه الهی به دلیل [[سجده]] نکردن بر [[آدم (پیامبر)|آدم]]، از خداوند خواست که تا روز [[قیامت]] به او مهلت دهد ولی خداوند تا روزی معین که پیش از روز قیامت است مهلتی به وی داد.<ref>قَالَ رَبِّ فَأَنظِرنِی إِلَی یومِ یبعثونَ قَالَ فَإِنّکَ مِن المُنظَرینَ الی یوم الوقت المعلوم (سوره حجر، آیه ۳۶ و ۳۷).</ref> [[تفسیر قرآن|مفسران]] مسلمان، درباره این‌که چرا شیطان خلق شد و چرا پس از رانده شدن از درگاه الهی، همچنان فرصت یافت تا بندگان را به گمراهی بکشاند، پاسخ‌هایی داده‌اند؛<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۵۴ - ۶۹.</ref> از جمله اینکه شیطان از ابتدا پلید نبوده است، و همچنین وسیله امتحان انسان‌هاست.
[[تفسیر قرآن|مفسران]] مسلمان، درباره این‌که چرا شیطان خلق شد و چرا پس از رانده شدن از درگاه الهی، همچنان فرصت یافت تا بندگان را به گمراهی بکشاند، پاسخ‌هایی داده‌اند؛<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۵۴ - ۶۹.</ref>  


===شیطان، پلید آفریده نشد===
بر اساس قرآن، اگر منظور از شیطان ابلیس باشد او پس از رانده شدن از درگاه الهی به دلیل نافرمانی از دستور [[سجده بر آدم]]، از خداوند خواست که تا روز [[قیامت]] به او مهلت دهد ولی خداوند تا روزی معین که پیش از روز قیامت است مهلتی به وی داد.<ref>قَالَ رَبِّ فَأَنظِرنِی إِلَی یومِ یبعثونَ قَالَ فَإِنّکَ مِن المُنظَرینَ الی یوم الوقت المعلوم (سوره حجر، آیه ۳۶ و ۳۷).</ref> بنابر این خداوند شیطان را پلید خلق نکرد، چنانکه شش هزار سال خدا را پرستش کرده، همنشین [[فرشته|فرشتگان]] و اهل [[عبادت]] بوده، اما به دلیل [[تکبر]] در برابر خداوند، راه طغیان را در پیش گرفته و از رحمت خداوند دور شده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۲، ص۲۸۵-۲۸۶.</ref> به باور [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، وجود ابلیس شرّ محض نیست، بلکه شرّ آمیخته به خیر است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۷.</ref>
خداوند شیطان را پلید خلق نکرد، و او از ابتدا در پی منحرف کردن انسان‌ها نبوده است؛ چنانکه شش هزار سال خدا را پرستش کرده، همنشین [[فرشته|فرشتگان]] و اهل [[عبادت]] بوده، اما به دلیل [[تکبر]] در برابر خداوند، راه طغیان را در پیش گرفته و از رحمت خداوند دور شده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۲، ص۲۸۵-۲۸۶.</ref> به باور [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، وجود ابلیس شرّ محض نیست، بلکه شرّ آمیخته به خیر است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۷.</ref>
 
===شیطان کلب مُعلَّم است===
در دستگاه الهي و نظام هستی، شيطانْ كَلبِ مُعَلَّم است؛ نه سگ هرزه كه هر كسی را بگزد. او اگرچه فرمان خداوند را به سجده براي آدم(عليه‌السلام) عصيان كرد؛ اما در تكوين نمی‌تواند عصيان كند. جايگاه و وظيفه او همچون سگ تربيت شده است در اينكه بايد يا نبايد پارس كند، تعقيب كند، گاز بگيرد يابكُشد، نسبت به افراد مختلف مشخص است. وظيفه او نسبت به بعضی انسان‌ها [[وسوسه]]، نسبت به برخي امر و نسبت به بعضی ديگر سلطه و ولايت است. شيطان بيش از آن مقدار كه خدای سبحان به او اذن تكوينی (نه تشريعی) مي‌دهد نمی‌تواند تأثيرگذار باشد. ويژگی سگ تربيت شده اين است كه چنانچه فردی ناشناس به حريم صاحب او نزديك شود ابتدا پارس می‌كند تا معلوم شود دوست است يا دشمن. <ref>جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، ج۸، ص۵۰۵ و ۵۰۶</ref>


===وسیله امتحان انسان===
===وسیله امتحان انسان===
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۵۸

ویرایش