نماز جماعت: تفاوت میان نسخه‌ها

آیت الله بروجردی، با اتکا به برخی روایات، معتقد است که نماز در دین اسلام، در آغاز به صورت جماعت واجب شده است.<ref>اشتهاردی، تقریر بحث السید البروجردی، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۸۴.</ref> در ابتدای نبوت حضرت محمد(ص)، نماز جماعت به امامت [[رسول خدا]] برگزار می‌شد و [[حضرت علی]] تنها مأموم مَرد و [[حضرت خدیجه]]<ref>ابن اثیر، جامع الاصول، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۴۱۴.</ref> تنها مأموم زن بوده است.<ref>اشتهاردی، تقریر بحث السید البروجردی، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۸۴.</ref> بعد از آن [[جعفر طیار]] نیز به جمع آنان ملحق شده است.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۱۰ق، ج۸۵، ص۳.</ref>  

یکی از شرایط امام جماعت، مؤمن بودن، به معنای شیعه دوازده امامی است؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۲۷۳-۲۷۵.</ref> از این رو فقیهان شیعه اقتدای مأموم شیعه به امام جماعت اهل سنت را با اتکا به روایاتی<ref>نوری، وسایل الشیعه، ج۸، ص۳۰۹، ج۸، ص۳۱۲.</ref> صحیح ندانسته‌‌اند؛<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۴۹؛ حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۳۲.</ref> اما درباره اقتدا به اهل سنت در شرایط خاص، مثلا از باب [[تقیه]]، اختلاف‌نظر وجود دارد؛ [[امام خمینی]] و برخی دیگر، اقتدا به اهل سنت را بدون اشکال دانسته‌اند،<ref>امام خمینی، الرسائل العشریه، ۱۳۸۷ش، ص۶۳-۶۴.</ref> و برخی دیگر، تکرار نماز، یا عدم اقتدا و قرائت حمد و سوره را شرط دانسته‌اند.<ref>نراقی، مستند الشیعه، ۱۴۱۵ق، ص۵۳-۵۴.</ref> این اختلاف ناشی از تعارض روایات در شرایط ثانوی دانسته شده است.<ref>[http://miqat.hajj.ir/article_51419.html کمالی اردکانی، «بررسی فقهی اقتدای به اهل تسنن در حرمین شریفین»،]</ref>