Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۹۹
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (تغییر ساختار و تمیزکاری) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
}} | }} | ||
{{دیگر کاربردها|ابن قولویه (ابهامزدایی)}} | {{دیگر کاربردها|ابن قولویه (ابهامزدایی)}} | ||
'''محمد بن جعفر بن موسی بن قولویه قمی''' از محدثان [[شیعه]] در قرن سوم و اوایل قرن چهارم قمری. او پدر [[جعفر بن قولویه]] نویسنده کتاب [[کامل الزیارات]] و شاگرد [[سعد بن عبدالله اشعری قمی|سعد بن عبدالله اشعری]] و استاد [[کشی]] است. بیشتر رجالیان شیعه او را [[توثیق]] کردهاند. | '''محمد بن جعفر بن موسی بن قولویه قمی(۲۹۹ یا ۳۰۱ق)''' از محدثان [[شیعه]] در قرن سوم و اوایل قرن چهارم قمری. او پدر [[جعفر بن قولویه]] نویسنده کتاب [[کامل الزیارات]] و شاگرد [[سعد بن عبدالله اشعری قمی|سعد بن عبدالله اشعری]] و استاد [[کشی]] است. بیشتر رجالیان شیعه او را [[توثیق]] کردهاند. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
کنیه او را ابوجعفر و ابوالقاسم نوشتهاند.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۲.</ref> القابی که برای او در کتب رجالی ذکر شده «جمال»،<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵.</ref> «مملة»<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات، اسماعیلیان، ج۱، ص۱۹۸؛ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۵۲۹.</ref> و «مسلمة»<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۱۲۳.</ref> است که البته بنابر نظر برخی از رجالیان، لقب مملة مربوط به راوی دیگری با نام محمّد بن جعفر بن محمّد بن مسرور است؛<ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۵۲۹.</ref> هرچند برخی لقب مملة را صحیحتر میدانند.<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات، اسماعیلیان، ج۱، ص۱۹۸.</ref> | کنیه او را ابوجعفر و ابوالقاسم نوشتهاند.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۲.</ref> القابی که برای او در کتب رجالی ذکر شده «جمال»،<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵.</ref> «مملة»<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات، اسماعیلیان، ج۱، ص۱۹۸؛ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۵۲۹.</ref> و «مسلمة»<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۱۲۳.</ref> است که البته بنابر نظر برخی از رجالیان، لقب مملة مربوط به راوی دیگری با نام محمّد بن جعفر بن محمّد بن مسرور است؛<ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۵۲۹.</ref> هرچند برخی لقب مملة را صحیحتر میدانند.<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات، اسماعیلیان، ج۱، ص۱۹۸.</ref> | ||
درباره زمان تولد محمد بن قولویه و جزییات زندگی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. با توجه به اینکه زمان وفات او را سال ۲۹۹ یا ۳۰۱ق نوشتهاند،<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۲.</ref> احتمالاً ولادت او مربوط به اوایل قرن سوم است. اما از آنجایی که برخی منابع او را قمی خطاب کرده اند،<ref>كشى، اختيار معرفة الرجال، ج1، ص323</ref> می توان دریافت که مدت زیادی در قم سکونت داشته است. نوشتهاند که او برای طلب حدیث مسافرتهای زیادی کرده و با جمعی از بزرگان [[اهل سنت]] ملاقات کرد و بسیاری از احادیث ایشان را استماع نمود. وی در [[قم]] وفات نمود و در نزدیکی بقعه [[علی بن بابویه]] پدر [[شیخ صدوق]] دفن گردید.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۳.</ref> | درباره زمان تولد محمد بن قولویه و جزییات زندگی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. با توجه به اینکه زمان وفات او را سال ۲۹۹ یا ۳۰۱ق نوشتهاند،<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۲.</ref> احتمالاً ولادت او مربوط به اوایل قرن سوم است. اما از آنجایی که برخی منابع او را قمی خطاب کرده اند،<ref>كشى، اختيار معرفة الرجال، ج1، ص323</ref> می توان دریافت که مدت زیادی در قم سکونت داشته است. نوشتهاند که او برای طلب حدیث مسافرتهای زیادی کرده و با جمعی از بزرگان [[اهل سنت]] ملاقات کرد و بسیاری از احادیث ایشان را استماع نمود. وی در [[قم]] وفات نمود و در نزدیکی بقعه [[علی بن بابویه]] پدر [[شیخ صدوق]] دفن گردید.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۳.</ref> پیکر او را در کنار راوی هم عصرش، [[علی بن ابراهیم قمی]]، در [[قبرستان شیخان قم]] دفن کردند.{{مدرک}} | ||
===فرزندان=== | |||
#[[جعفر بن محمد بن قولویه|جعفر]] ؛ او شاگرد [[محمد بن یعقوب کلینی]] و استاد روایی [[شیخ مفید]] است. | |||
#[[علی بن محمد بن قولویه]]؛ مولف کتاب '''فضل العلم و آدابه'''.<ref>نجاشی، رجال النجاشی ، ص 262.</ref> | |||
#احمد بن محمد؛<ref>گروه علمى موسسه امام صادق (ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج 6 ، ص 35</ref> | |||
[[پرونده:قبرستان شیخان قم.jpg|بندانگشتی|300px|مقبره ابن قولویه و ابن بابویه]] | |||
[[احمد بن علی بن حسن بن شاذان قمی]] (متوفای ق۴) نیز داماد اوست. او [[محدث]] و [[فقيه]] و از اكابر علمای [[شیعه]] بود. آثاری چون '''الأمالي''' و '''زاد المسافر''' دارد.<ref>.مجمع الفكر الإسلامی، موسوعة مؤلفى الامامية، ج۳، ص۴۳</ref> | |||
==جایگاه روایی== | ==جایگاه روایی== | ||
خط ۴۸: | خط ۵۷: | ||
#[[کشی]] شاگرد اوست و از وی روایت نقل کرده است.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵؛ ترابی، الموسوعة الرجالیة المیسرة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۴۴۷. </ref> | #[[کشی]] شاگرد اوست و از وی روایت نقل کرده است.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵؛ ترابی، الموسوعة الرجالیة المیسرة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۴۴۷. </ref> | ||
==اساتید و مشایخ روایی== | ===اساتید و مشایخ روایی=== | ||
مشایخ روایی محمد بن قولویه که از آنان احادیث امامان معصوم(علیهم السلام) را شنیده و نقل کرده است، افراد ذیل هستند: | مشایخ روایی محمد بن قولویه که از آنان احادیث امامان معصوم(علیهم السلام) را شنیده و نقل کرده است، افراد ذیل هستند: | ||
# [[سعد بن عبدالله اشعری قمی]]؛ او مهم ترین استاد و شیخ روایت شیخ محمد است. جعفر فرزند محمد بن قولویه می گوید که پدر و برادرم، علی به من گفته اند که سعد همه کتاب هایش را بر آنان خوانده و تعلیم داده است.<ref>گروه علمی موسسه امام صادق(ع)، موسوعه طبقات الفقهاء، ج۴، ص۱۵۱</ref> | # [[سعد بن عبدالله اشعری قمی]]؛ او مهم ترین استاد و شیخ روایت شیخ محمد است. جعفر فرزند محمد بن قولویه می گوید که پدر و برادرم، علی به من گفته اند که سعد همه کتاب هایش را بر آنان خوانده و تعلیم داده است.<ref>گروه علمی موسسه امام صادق(ع)، موسوعه طبقات الفقهاء، ج۴، ص۱۵۱</ref> | ||
خط ۶۶: | خط ۷۵: | ||
# حسین بن علی زعفرانی<ref>مامقانی، تنقيح المقال في علم الرجال، ج۲۲، ص۳۱۷</ref> | # حسین بن علی زعفرانی<ref>مامقانی، تنقيح المقال في علم الرجال، ج۲۲، ص۳۱۷</ref> | ||
==شاگردان== | ===شاگردان=== | ||
* فرزندش [[جعفر بن قولویه|جعفر بن محمد بن قولویه]] | * فرزندش [[جعفر بن قولویه|جعفر بن محمد بن قولویه]] | ||
* فرزند دیگر او: [[علی بن محمد بن قولویه]] | * فرزند دیگر او: [[علی بن محمد بن قولویه]] | ||
* [[ابوعمرو کشی]] | * [[ابوعمرو کشی]] | ||
* ابوالحسن [[محمد بن معقل قرمیسنی]] که [[شیخ مفید]] به واسطه او از محمد بن قولویه روایت نقل کرده است.<ref>ابطحی، تهذیب المقال، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۵۳۳. </ref> | * ابوالحسن [[محمد بن معقل قرمیسنی]] که [[شیخ مفید]] به واسطه او از محمد بن قولویه روایت نقل کرده است.<ref>ابطحی، تهذیب المقال، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۵۳۳. </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |