هابیل: تفاوت میان نسخه‌ها
←ماجرای قربانی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
ماجرای قربانی‌کردن و قتل هابیل از سوی قابیل غیر از قرآن در [[تورات]] نیز آمده است.<ref>تورات، کتاب تکوین، باب۴، آیه ۴-۸.</ref> | ماجرای قربانی‌کردن و قتل هابیل از سوی قابیل غیر از قرآن در [[تورات]] نیز آمده است.<ref>تورات، کتاب تکوین، باب۴، آیه ۴-۸.</ref> | ||
==ازدواج== | ==ازدواج== | ||
برخی از منابع دستور به قربانی کردن هابیل و قابیل برای [[تقرب]] به [[خدا]] را در پاسخ به اعتراض قابیل به جهت حسادت در فرمان خدا بر جانشین شدن هابیل دانسته‌اند.<ref>صادقی فدکی، ارتداد بازگشت به تاریکی، ۱۳۸۸ش، ص۲۷۰.</ref> <ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۱۲.</ref> و برخی دیگر آنرا در پاسخ به اعتراض قابیل به جهت ازدواج با خواهر هابیل دانسته‌اند. هابیل به فرمانی که خدا به [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم(ع)]] داده بود، مأمور به [[ازدواج]] با اقلیما، خواهر دوقلوی [[قابیل]] شد. قابیل هم موظف شد با لیوذا، خواهر دوقلوی هابیل ازدواج کند. قابیل به سبب آنکه خواهرش زیباتر از خواهر هابیل بود، به دستور پدرش اعتراض کرد.<ref>طوسی، التبیان، دارإحیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۹۳.</ref> در پی آن خداوند دستور داد تو دو برادر قربانی کنند و بر همین اساس قربانی هر کدام از قابیل و هابیل که مورد قبول خدا واقع می‌شد، اقلیما نصیب همان می‌شد.<ref>طوسی، التبیان، دارإحیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۹۳.</ref> | برخی از منابع دستور به قربانی کردن هابیل و قابیل برای [[تقرب]] به [[خدا]] را در پاسخ به اعتراض قابیل به جهت حسادت در فرمان خدا بر جانشین شدن هابیل دانسته‌اند.<ref>صادقی فدکی، ارتداد بازگشت به تاریکی، ۱۳۸۸ش، ص۲۷۰.</ref> <ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۱۲.</ref> و برخی دیگر آنرا در پاسخ به اعتراض قابیل به جهت ازدواج با خواهر هابیل دانسته‌اند. هابیل به فرمانی که خدا به [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم(ع)]] داده بود، مأمور به [[ازدواج]] با اقلیما، خواهر دوقلوی [[قابیل]] شد. قابیل هم موظف شد با لیوذا، خواهر دوقلوی هابیل ازدواج کند. قابیل به سبب آنکه خواهرش زیباتر از خواهر هابیل بود، به دستور پدرش اعتراض کرد.<ref>طوسی، التبیان، دارإحیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۹۳.</ref> در پی آن خداوند دستور داد تو دو برادر قربانی کنند و بر همین اساس قربانی هر کدام از قابیل و هابیل که مورد قبول خدا واقع می‌شد، اقلیما نصیب همان می‌شد.<ref>طوسی، التبیان، دارإحیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۹۳.</ref> | ||