احمد الحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد اسماعیل بصری (۱۹۶۸م-نامعلوم) معروف به احمد الحسن الیمانی، مدعی وصایت امام زمان بوده و همچنین خود را یمانی و سفیر امام دوازدهم شیعیان معرفی کرده و در همین راستا پیروانی یافته است.<ref>شهبازیان، ره افسانه...، سایت مسجدنا، ص۱۳.</ref> وی ابتدا [[نیابت عامه]] فقها را نفی کرده و مدعی فساد مالی در [[حوزه علمیه نجف]] بود.<ref>ذوالفقار علی، الحرکات المهدویة، ۲۰۱۴م، ص۱۵۲.</ref> در سال ۲۰۰۳م همراه با [[حیدر مشتت]] ادعا کردند که حیدر مشتت یمانی است، و احمد الحسن فرزند و فرستاده امام عصر، و آنها در نزدیکی [[مسجد سهله]] پایگاهی برپا کردند.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن، ۱۳۹۵ش، ص۲۷.</ref> وی در ۲۰۰۵م از حیدر مشتت جدا شد و خود را یمانی موعود و اولین مهدی از [[دوازده مهدی|مهدیان دوازده‌گانه]] معرفی کرد.<ref>فرج‌الله، ادعیاء المهدویة، ۲۰۱۴م، ص۱۲۱.</ref>

احمد الحسن در سال ۲۰۰۸م اعلام قیام کرد و این قیام با درگیری در پادگان الزرگه در اطراف نجف سرکوب شد.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن، ۱۳۹۵ش، ص۲۹.</ref> پس از آن در انظار عمومی ظاهر نشده و برخی از یاران او با باور به غیبتش از گروهی که خود را «انصار احمد الحسن» می‌خوانند، جدا شدند.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن، ۱۳۹۵ش، ص۳۰.</ref> اطلاع دقیقی از زنده بودن وی وجود ندارد و ارتباط مستقیم با او نیز ممکن نیست.<ref>آل‌محسن، الرد القاصم، ۱۴۳۴ق، ص۱۱.</ref> وی مدعی شده است که پس از دیدار با امام دوازدهم شیعیان در شهر [[کربلا]] که به‌ادعای وی در سال ۱۴۲۰ق (۱۳۷۸ش) روی داده است، حرکتی اصلاحی علیه فساد مالی در حوزه‌های علمیه را آغاز کرده<ref>احمد الحسن، «خطاب قصة اللقاء...»، سایت المهدیون؛ ادله جامع دعوت یمانی، ۱۴۳۵ق، ص۱۲.</ref> و همچنین گفته است که به‌امر [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی]] در سال ۲۰۰۲ مأمور شده به مردم ابلاغ کند که او وصی و فرستادهٔ امام مهدی است.<ref>ادله جامع دعوت یمانی، ۱۴۳۵ق، ص۱۳.</ref>

احمد الحسن در یکی از روستاهای اطراف [[بصره]] در [[عراق]] متولد شد،<ref>ادله جامع دعوت یمانی، ۱۴۳۵ق، ص۱۰.</ref> در سال ۱۹۹۲م از رشته شهرسازی فارغ‌التحصیل شد.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن، ۱۳۹۵ش، ص۲۵.</ref> از زندگی وی تا ۱۹۹۹م خبری در دست نیست،<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن، ۱۳۹۵ش، ص۲۵.</ref> اما او در این سال به [[نجف]] رفت و مدت بسیار کوتاهی در حوزهٔ درس [[سید محمد صدر|سید محمدصادق صدر]] حاضر شد.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن، ۱۳۹۵ش، ص۲۵.</ref> در همان سال به‌دلیل فعالیت سیاسی علیه دولت وقت عراق به‌همراه حیدر مشتت المنشداوی تا سال ۲۰۰۱م در زندان ابوغریب حبس شد.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن، ۱۳۹۵ش، ص۲۶.</ref> سپس تا سال ۲۰۰۴م تحصیل دروس حوزوی را ادامه داد.<ref>فرج‌الله، ادعیاء المهدویة، ۲۰۱۴م، ص۱۴۴.</ref>

وی نسب خود را چنین بیان می‌کند: احمد بن اسماعیل بن صالح بن حسین بن سلمان بن [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|الامام محمد بن الحسن العسکری]]، و اذعان دارد که این نسب را تا پیش از دیدارش با امام زمان نمی‌دانسته<ref>سلمان، الشهب الاحمدیة، ۱۴۳۶ق، ص۱۴.</ref> و پدرانش نیز نمی‌دانسته‌اند.<ref>ادله جامع دعوت یمانی، ۱۴۳۵ق، ص۱۱.</ref> مخالفان او را از قبیلهٔ آل‌بوسلیم، شاخه‌ای از صیامره، می‌دانند و نسب او را چنین معرفی کرده‌اند: احمد بن اسماعيل بن صالح بن حسين بن سلمان بن داوود بن همبوش» گفته‌اند.<ref>النظامي، [https://m-mahdi.net/sada-almahdi/articles-1765 «هویة المدعو ابن کویطع»]، سایت صدی المهدی.</ref> شیروان الوائلی، وزیر امنیت داخلی عراق، پس از حملات مسلحانهٔ گروه احمد الحسن، نام واقعی او را «احمد اسماعیل کاطع الهمبوش» خواند.<ref>داخل، [https://archive.aawsat.com/details.asp?issueno=10626&article=456819#.YKkAk6gzZdg «التيار المهدوي يقسم العراقيين بين رافض لطروحاته.. ومتفهم لها»]، سایت الشرق الاوسط.</ref>