احمد الحسن: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (←نقدها) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
احمد الحسن علم رجال را ساخته و پرداخته علمای معاصر، و همچنین یکی از بدعتهای دینی خوانده،<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن البصری، ۱۳۹۵ش، ص۳۹۱.</ref> و محمدی هوشیار، در پاسخ به وی گفته است که با توجه به وجود دروغگویان و دشمنان اهلبیت در میان راویان احادیث، هیچ سندی برای مصون ماندن روایات معصومان از تحریف، دستبرد و فراموشیها وجود ندارد و بنابراین اعتماد مطلق به تمامی روایات، موردقبول نیست.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن البصری، ۱۳۹۵ش، ص۳۹۲-۳۹۳.</ref> محمدی هوشیار همچنین در پاسخ به اینکه عالمان رجال، دستهای راویان را تفسیق یا تکفیر کرده و این عمل مصداق ریختن آبروی مردم و حرام است، گفته که اولاً تکفیر و تفسیق بر اساس حدس و گمان نبوده و برآمده از یافتههای روایی یا اخبار متواتر بوده، و اگر چنین کاری مصداق غیبت باشد، از مواردی است که از حرمت غیبت استثنا شده است؛ از جمله بهدلیل فسق علنی برخی از راویان.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن البصری، ۱۳۹۵ش، ص۳۹۶.</ref> | احمد الحسن علم رجال را ساخته و پرداخته علمای معاصر، و همچنین یکی از بدعتهای دینی خوانده،<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن البصری، ۱۳۹۵ش، ص۳۹۱.</ref> و محمدی هوشیار، در پاسخ به وی گفته است که با توجه به وجود دروغگویان و دشمنان اهلبیت در میان راویان احادیث، هیچ سندی برای مصون ماندن روایات معصومان از تحریف، دستبرد و فراموشیها وجود ندارد و بنابراین اعتماد مطلق به تمامی روایات، موردقبول نیست.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن البصری، ۱۳۹۵ش، ص۳۹۲-۳۹۳.</ref> محمدی هوشیار همچنین در پاسخ به اینکه عالمان رجال، دستهای راویان را تفسیق یا تکفیر کرده و این عمل مصداق ریختن آبروی مردم و حرام است، گفته که اولاً تکفیر و تفسیق بر اساس حدس و گمان نبوده و برآمده از یافتههای روایی یا اخبار متواتر بوده، و اگر چنین کاری مصداق غیبت باشد، از مواردی است که از حرمت غیبت استثنا شده است؛ از جمله بهدلیل فسق علنی برخی از راویان.<ref>محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن البصری، ۱۳۹۵ش، ص۳۹۶.</ref> | ||
آیتی همچنین با اتکا به آخرین توقیع امام مهدی خطاب به نائب چهارم خود که در آن مدعیان مشاهده پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی را دروغپرداز و افترازننده خوانده، بر آن است که این توقیع نفیکننده ادعای احمد الحسن مبنی بر دیدار او با امام زمان است و از همین رو احمد الحسن مضمون توقیع را نفی میکند و معتقد است که این توقیع بدین معناست که «برخی» از کسانی که پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعای مشاهده میکنند دروغپرداز و افترازننده هستند.<ref>آیتی، ناقوس گمراهی...، ۱۳۹۶ش، ص۴۵-۴۶.</ref> احمد الحسن با اتکا به قاعدهای در منطق (قضیه مهمله در حکم قضیه جزئیه است) چنین ادعایی کرده، و آیتی برای نفی مدعای احمد الحسن به آیاتی از قرآن اشاره کرده که ترکیبی مشابه ترکیب توقیع مذکور دارد، اما معنای عام از آن برداشت شده است.<ref>آیتی، ناقوس | آیتی همچنین با اتکا به آخرین توقیع امام مهدی خطاب به نائب چهارم خود که در آن مدعیان مشاهده پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی را دروغپرداز و افترازننده خوانده، بر آن است که این توقیع نفیکننده ادعای احمد الحسن مبنی بر دیدار او با امام زمان است و از همین رو احمد الحسن مضمون توقیع را نفی میکند و معتقد است که این توقیع بدین معناست که «برخی» از کسانی که پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعای مشاهده میکنند دروغپرداز و افترازننده هستند.<ref>آیتی، ناقوس گمراهی...، ۱۳۹۶ش، ص۴۵-۴۶.</ref> احمد الحسن با اتکا به قاعدهای در منطق (قضیه مهمله در حکم قضیه جزئیه است) چنین ادعایی کرده، و آیتی برای نفی مدعای احمد الحسن به آیاتی از قرآن اشاره کرده که ترکیبی مشابه ترکیب توقیع مذکور دارد، اما معنای عام از آن برداشت شده است.<ref>آیتی، ناقوس گمراهی...، ۱۳۹۶ش، ص۴۵-۴۷.</ref> برای نمونه، آیتی تصریح کرده که در آیه ۱۰۸ سوره بقره (وَمَن یَتَبَدَّلِ الْکُفْرَ بِالْإِیمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ) منظور این نیست که «برخی» از تبدیلکنندگان ایمان به کفر از راه راست منحرف شدهاند، بلکه وصف «انحراف از راه راست» برای «همه» کسانی است که از ایمان برگشتهاند.<ref>آیتی، ناقوس گمراهی...، ۱۳۹۶ش، ص۴۸.</ref> | ||
===خطاهای ادبی و ناتوانی از قرائت قرآن=== | ===خطاهای ادبی و ناتوانی از قرائت قرآن=== | ||
بهگفته نصرتالله آیتی، احمد الحسن در سخنرانیهای خود ناتوان از قرائت درست قرآن بوده و غلطهای ادبی داشته و بدین ترتیب ادعای او مبنی بر برخورداری از «علم لدنی» نادرست بوده و از حداقل سواد ادبی و قرآنی نیز بیبهره است. با این حال آیتی در پاسخ به طرفداران احمد الحسن که با اتکا به دو روایت از معصومان، برآنند که خطاهای ادبی در کلام معصومان نیز وجود داشته، تصریح کرده است که علاوه بر ضعف سند دو روایت مذکور، اشتباه ادبیای نیز در این دو روایت دیده نمیشود و نمیتوان با اتکا به آن دو، مدعی وجود اشتباه ادبی در کلام معصومان شد.<ref>آیتی، ناقوس | بهگفته نصرتالله آیتی، احمد الحسن در سخنرانیهای خود ناتوان از قرائت درست قرآن بوده و غلطهای ادبی داشته و بدین ترتیب ادعای او مبنی بر برخورداری از «علم لدنی» نادرست بوده و از حداقل سواد ادبی و قرآنی نیز بیبهره است. با این حال آیتی در پاسخ به طرفداران احمد الحسن که با اتکا به دو روایت از معصومان، برآنند که خطاهای ادبی در کلام معصومان نیز وجود داشته، تصریح کرده است که علاوه بر ضعف سند دو روایت مذکور، اشتباه ادبیای نیز در این دو روایت دیده نمیشود و نمیتوان با اتکا به آن دو، مدعی وجود اشتباه ادبی در کلام معصومان شد.<ref>آیتی، ناقوس گمراهی...، ۱۳۹۶ش، ص۱۶۸-۱۶۹.</ref> | ||
==آثار انتقادی== | ==آثار انتقادی== |