Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۵۵
ویرایش
imported>Mohamadpur جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''میرزا محمدهاشم بن زین العابدین خوانساری چهارسوقی''' ([[سال ۱۲۳۵ هجری قمری|۱۲۳۵]]-[[سال ۱۳۱۸ هجری قمری|۱۳۱۸ق]]) [[فقیه]] [[شیعی]] که حدود سی سال در بخشی از [[ایران]] [[مرجع تقلید]] [[شیعیان]] بود. وی در [[خوانسار]] نزد [[محمد باقر خوانساری]]، در [[اصفهان]] نزد [[ | '''میرزا محمدهاشم بن زین العابدین خوانساری چهارسوقی''' ([[سال ۱۲۳۵ هجری قمری|۱۲۳۵]]-[[سال ۱۳۱۸ هجری قمری|۱۳۱۸ق]]) [[فقیه]] [[شیعی]] که حدود سی سال در بخشی از [[ایران]] [[مرجع تقلید]] [[شیعیان]] بود. وی در [[خوانسار]] نزد [[محمد باقر خوانساری]]، در [[اصفهان]] نزد [[صدرالدین عاملی]] و در [[نجف]] نزد [[شیخ مرتضی انصاری]] شاگردی کرد. [[ابو تراب خوانساری]] و [[سید محمد کاظم طباطبائی یزدی]] از شاگردان او بودند. | ||
خوانساری، آثاری در [[فقه]]، [[حدیث]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[علم کلام|کلام]]، [[علم رجال|رجال]] و [[فلسفه]] تالیف کرد. [[مبانی الاصول (کتاب)|مبانی الاصول]] مهمترین اثر اصولی او به شمار میآید. او در ۱۳۳۸ق، در نجف درگذشت و در [[وادی السلام]] به خاک سپرده شد. | خوانساری، آثاری در [[فقه]]، [[حدیث]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[علم کلام|کلام]]، [[علم رجال|رجال]] و [[فلسفه]] تالیف کرد. [[مبانی الاصول (کتاب)|مبانی الاصول]] مهمترین اثر اصولی او به شمار میآید. او در ۱۳۳۸ق، در نجف درگذشت و در [[وادی السلام]] به خاک سپرده شد. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
خوانساری تحصیلاتش را در زادگاهش آغاز کرد او درسهای مقدماتی را نزد پدرش، [[زین العابدین خوانساری]] و برادرش [[محمد باقر خوانساری|محمد باقر]] در خوانسار فراگرفت. پس از درگذشت پدر بزرگش، [[ابوالقاسم جعفر بن حسین خوانساری]] مشهور به میر صغیر (درگذشت ۱۲۴۰ق)، همراه پدر و خانواده به [[اصفهان]] مهاجرت کرد.<ref>بخشی، ص۱۹۱؛ روضاتی، ص۱۱۳؛ابن الرضا، ج۲، ص۵۸۱-۵۸۳ </ref> | خوانساری تحصیلاتش را در زادگاهش آغاز کرد او درسهای مقدماتی را نزد پدرش، [[زین العابدین خوانساری]] و برادرش [[محمد باقر خوانساری|محمد باقر]] در خوانسار فراگرفت. پس از درگذشت پدر بزرگش، [[ابوالقاسم جعفر بن حسین خوانساری]] مشهور به میر صغیر (درگذشت ۱۲۴۰ق)، همراه پدر و خانواده به [[اصفهان]] مهاجرت کرد.<ref>بخشی، ص۱۹۱؛ روضاتی، ص۱۱۳؛ابن الرضا، ج۲، ص۵۸۱-۵۸۳ </ref> | ||
میرزا هاشم تحصیل فقه، اصول و دیگر علوم را در اصفهان آغاز کرد. او عمده تحصیلات خود را نزد [[ | میرزا هاشم تحصیل فقه، اصول و دیگر علوم را در اصفهان آغاز کرد. او عمده تحصیلات خود را نزد [[صدرالدین عاملی]] (د۱۲۶۴)، که وی را پدر معنوی خویش خوانده و بعدها داماد او هم شد، گذراند.<ref>المقالات اللطیفة، ص۳۱۲-۳۱۳</ref> عاملی در اوایل جوانی محمد هاشم به [[اجتهاد]] وی تصریح کرد و اولین فردی بود که به او [[اجازۀ اجتهاد]] داد.<ref>المقالات اللطیفة، ص۳۱۳.</ref> | ||
خوانساری همچنین ده سال در درس فقه و اصول [[سید حسن بن علی مدرس اصفهانی]] (درگذشت ۱۲۷۳ق) شرکت کرد و در ۱۲۶۱ق از او نیز [[اجازه اجتهاد]] و [[روایت]] گرفت.<ref>المقالات اللطیفة، ص۳۱۳</ref> این اجازهنامه در آخر کتاب [[حل العسیر فی حل العصیر|حلُّ العسیر فی حِلِّ العَصیر]] خوانساری چاپ شده است.<ref>خوانساری، حل العسیر، ص۷۸.</ref> او پس از سالها تحصیل در اصفهان به [[نجف]] رفت و ضمن تدریس فقه و اصول، در درس [[شیخ مرتضی انصاری]] (د ۱۲۸۱) حاضر شد. شیخ انصاری توجه ویژهای به او داشت و خصوصی با وی مذاکره علمی میکرد. و به او اجازۀ اجتهاد داد.<ref>روضاتی، ص۱۱۴؛ حسینی یزدی و همکاران، ص۴۹۶-۴۹۷</ref> | خوانساری همچنین ده سال در درس فقه و اصول [[سید حسن بن علی مدرس اصفهانی]] (درگذشت ۱۲۷۳ق) شرکت کرد و در ۱۲۶۱ق از او نیز [[اجازه اجتهاد]] و [[روایت]] گرفت.<ref>المقالات اللطیفة، ص۳۱۳</ref> این اجازهنامه در آخر کتاب [[حل العسیر فی حل العصیر|حلُّ العسیر فی حِلِّ العَصیر]] خوانساری چاپ شده است.<ref>خوانساری، حل العسیر، ص۷۸.</ref> او پس از سالها تحصیل در اصفهان به [[نجف]] رفت و ضمن تدریس فقه و اصول، در درس [[شیخ مرتضی انصاری]] (د ۱۲۸۱) حاضر شد. شیخ انصاری توجه ویژهای به او داشت و خصوصی با وی مذاکره علمی میکرد. و به او اجازۀ اجتهاد داد.<ref>روضاتی، ص۱۱۴؛ حسینی یزدی و همکاران، ص۴۹۶-۴۹۷</ref> | ||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
خوانساری آثاری در [[فقه]]، [[حدیث]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[علم کلام|کلام]]، [[علم رجال|رجال]] و [[فلسفه]] دارد، از جمله: | خوانساری آثاری در [[فقه]]، [[حدیث]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[علم کلام|کلام]]، [[علم رجال|رجال]] و [[فلسفه]] دارد، از جمله: | ||
*رسالة الذّبیحیه؛ نخستین اثر فقهی او دربارۀ حکم ذبایح [[اهل کتاب]] است. که آن را به توصیۀ استادش، | *رسالة الذّبیحیه؛ نخستین اثر فقهی او دربارۀ حکم ذبایح [[اهل کتاب]] است. که آن را به توصیۀ استادش، صدرالدین عاملی تألیف کرد.<ref> خوانساری، المقالات اللطیفیة، ص۳۱۳؛ آقابزرگ، ج۱۰، ص۴.</ref> | ||
*احکام الایمان؛ [[رساله عملیه]] او به فارسی است که احکام [[عبادات]] تا آخر [[روزه]] را در بردارد. وی این رساله را به درخواست ناصرالدین شاه نوشت.<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۱، ص۲۹۶.</ref> وی رسالۀ عملیۀ دیگری نیز دارد که شامل عبادات و معاملات است این اثر در ۱۳۱۰ق و ۱۳۱۷ق ضمن مجموعهای با عنوان شش رساله چاپ شده است.<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۱۱، ص۲۱۹.</ref> در این مجموعه اثر کلامی مختصری به فارسی با نام اصول الدین<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۲، ص۱۹۶.</ref> و رسالههای فارسی صِیغ العُقود، صوم و مناسک [[حج]] نیز چاپ شده است.<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۱۵، ص۱۰۰-۱۰۱، ۱۱۰، ج۲۲، ص۲۷۵.</ref> | *احکام الایمان؛ [[رساله عملیه]] او به فارسی است که احکام [[عبادات]] تا آخر [[روزه]] را در بردارد. وی این رساله را به درخواست ناصرالدین شاه نوشت.<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۱، ص۲۹۶.</ref> وی رسالۀ عملیۀ دیگری نیز دارد که شامل عبادات و معاملات است این اثر در ۱۳۱۰ق و ۱۳۱۷ق ضمن مجموعهای با عنوان شش رساله چاپ شده است.<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۱۱، ص۲۱۹.</ref> در این مجموعه اثر کلامی مختصری به فارسی با نام اصول الدین<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۲، ص۱۹۶.</ref> و رسالههای فارسی صِیغ العُقود، صوم و مناسک [[حج]] نیز چاپ شده است.<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۱۵، ص۱۰۰-۱۰۱، ۱۱۰، ج۲۲، ص۲۷۵.</ref> | ||
*حاشیه بر ریاض المسائل | *حاشیه بر ریاض المسائل |