عبدالعلی مزاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←پانویس) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
|عنوان = عبدالعلی مزاری | |عنوان = عبدالعلی مزاری | ||
|سرشناسی = شهید مزاری | |سرشناسی = شهید مزاری | ||
|تصویر = | |تصویر = عبدالعلی_مزاری.jpg | ||
|نام کامل = | |نام کامل = | ||
|لقب = بابه مزاری | |لقب = بابه مزاری | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''عَبدُالعَلی مَزاری''' (۵ خرداد ۱۳۲۶ - ۲۲ اسفند ۱۳۷۳ ه.ش)، یکی از چهره‌های سیاسی معاصر [[افغانستان]] است که در سال ۱۳۶۸ با تشکیل ائتلافی از تمام احزاب سیاسی هزاره در | '''عَبدُالعَلی مَزاری''' (۵ خرداد ۱۳۲۶ - ۲۲ اسفند ۱۳۷۳ ه.ش)، یکی از چهره‌های سیاسی معاصر [[افغانستان]] است که در سال ۱۳۶۸ با تشکیل ائتلافی از تمام احزاب سیاسی هزاره در [[بامیان]]، برای اولین بار [[هزاره‌ها]] را در قالب حزب وحدت اسلامی افغانستان، وارد مناسبات سیاسی در افغانستان کرد. او در سال ۱۳۵۱ وارد ایران شد، سال‌ها به تحصیل در [[حوزه علمیه قم]] پرداخت و در [[انقلاب اسلامی ایران]] نیز مشارکت داشت. مزاری سال ۱۳۶۸ به [[افغانستان]] بازگشت. او ۲۲ اسفند ۱۳۷۳ همراه با برخی از یارانش به طرز مشکوکی کشته شد. برخی گروه طالبان را مسئول این رخداد می‌دانند، در حالی که [[طالبان]] خود از پذیرش مسئولیت مرگ او سربازمی‌زند. | ||
==زندگی== | ==زندگی== | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
از بهار ۱۳۶۷ که سازمان نصر و پاسداران جهاد اسلامی، منشور اتحاد را امضا کردند، تا تیر ۱۳۶۸ که احزاب شیعه ۱۳ ولایت شیعه‌نشین افغانستان به میثاق وحدت رسیدند و احزاب خود را منحل اعلام کردند، مقدمات برای تاسیس [[حزب وحدت اسلامی افغانستان]] فراهم شد و محمد اکبری به عنوان یک سال، به عنوان رییس شورای مرکزی حزب وحدت انتخاب شد. | از بهار ۱۳۶۷ که سازمان نصر و پاسداران جهاد اسلامی، منشور اتحاد را امضا کردند، تا تیر ۱۳۶۸ که احزاب شیعه ۱۳ ولایت شیعه‌نشین افغانستان به میثاق وحدت رسیدند و احزاب خود را منحل اعلام کردند، مقدمات برای تاسیس [[حزب وحدت اسلامی افغانستان]] فراهم شد و محمد اکبری به عنوان یک سال، به عنوان رییس شورای مرکزی حزب وحدت انتخاب شد. | ||
نخستین کنگره [[حزب وحدت اسلامی افغانستان]] در سال ۱۳۷۰ در بامیان برگزار شد و عبدالعلی مزاری، رییس شورای مرکزی شد. آنچه در این دوره برای مزاری دارای اهمیت بود، احقاق حقوق هزاره‌ها در برابر دیگر اقوام بود، و بر اساس این جهت‌گیری، بسیاری از عناصر غیرمذهبی و غیرشیعه از قبیل کمونیست‌ها، لیبرال‌ها و خان‌ها وارد شورای مرکزی حزب شدند.<ref>[http://www.payam-aftab.com/fa/doc/news/473/%D8%AD%D8%B2%D8%A8-%D9%88%D8%AD%D8%AF%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%20 پایگاه اطلاع‌رسانی پیام آفتاب، حزب وحدت اسلامی افغانستان.]</ref> | نخستین کنگره [[حزب وحدت اسلامی افغانستان]] در سال ۱۳۷۰ در [[بامیان]] برگزار شد و عبدالعلی مزاری، رییس شورای مرکزی شد. آنچه در این دوره برای مزاری دارای اهمیت بود، احقاق حقوق هزاره‌ها در برابر دیگر اقوام بود، و بر اساس این جهت‌گیری، بسیاری از عناصر غیرمذهبی و غیرشیعه از قبیل کمونیست‌ها، لیبرال‌ها و خان‌ها وارد شورای مرکزی حزب شدند.<ref>[http://www.payam-aftab.com/fa/doc/news/473/%D8%AD%D8%B2%D8%A8-%D9%88%D8%AD%D8%AF%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%20 پایگاه اطلاع‌رسانی پیام آفتاب، حزب وحدت اسلامی افغانستان.]</ref> | ||
حزب وحدت اسلامی افغانستان، پس از رهبری مزاری به یکی از نیرومندترین احزاب مسلح افغانستان تبدیل شد و | حزب وحدت اسلامی افغانستان، پس از رهبری مزاری به یکی از نیرومندترین احزاب مسلح افغانستان تبدیل شد و [[بامیان]]، ستاد مرکزی حزب و مرکز تصمیم‌گیری‌های مهم سیاسی و نظامی شد.<ref>دانشنامه ادب فارسی، ج ۳، ص ۹۳۹.</ref> | ||
==== به قدرت رسیدن مجاهدان در کابل ==== | ==== به قدرت رسیدن مجاهدان در کابل ==== | ||
پس از آنکه مجاهدان در اردیبهشت ۱۳۷۱ توانستند دولت کمونیستی نجیب‌الله را ساقط کنند و حکومت کابل را در دست بگیرند، برخی از مناطق راهبردی کابل هم به دست نیروهای حزب وحدت اسلامی افتاد و مزاری نیز از بامیان به کابل رفت. | پس از آنکه مجاهدان در اردیبهشت ۱۳۷۱ توانستند دولت کمونیستی نجیب‌الله را ساقط کنند و حکومت کابل را در دست بگیرند، برخی از مناطق راهبردی کابل هم به دست نیروهای حزب وحدت اسلامی افتاد و مزاری نیز از [[بامیان]] به کابل رفت. | ||
سقوط دولت نجیب‌الله و به قدرت رسیدن مجاهدان در حالی که تصور می‌شد پایان‌بخش درگیری‌های خونین باشد، اما موجب آغاز دور جدیدی از درگیری‌ها میان احزاب مختلف شد. احزابی مانند جمعیت اسلامی برهان‌الدین ربانی، شورای نظار احمد شاه مسعود، حزب وحدت اسلامی، و جنبش ملی اسلامی شمال با رهبری عبدالرشید دوستم، توانستند بر احزاب پشتون مانند حزب حکمتیار چیره شده و کابل را در دست بگیرند، اما به دلیل بی‌تجربگی و انحصارطلبی، به زودی با یکدیگر درافتادند و به فاصله چند ماه دوباره کشتارهای خونین در کابل به راه افتاد. | سقوط دولت نجیب‌الله و به قدرت رسیدن مجاهدان در حالی که تصور می‌شد پایان‌بخش درگیری‌های خونین باشد، اما موجب آغاز دور جدیدی از درگیری‌ها میان احزاب مختلف شد. احزابی مانند جمعیت اسلامی برهان‌الدین ربانی، شورای نظار احمد شاه مسعود، حزب وحدت اسلامی، و جنبش ملی اسلامی شمال با رهبری عبدالرشید دوستم، توانستند بر احزاب پشتون مانند حزب حکمتیار چیره شده و کابل را در دست بگیرند، اما به دلیل بی‌تجربگی و انحصارطلبی، به زودی با یکدیگر درافتادند و به فاصله چند ماه دوباره کشتارهای خونین در کابل به راه افتاد. | ||