Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۱٬۱۹۰
ویرایش
(←منابع) |
|||
خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
*مسجد اهل بیت:سال ۱۳۷۷ش، کلنگ مسجد اهل بیت(س) در محله پنجاب [[سمرقند]] زده شد. مدتی پیش از آن، شیعیان سمرقند با کوشش «شیخ محمد علی» امام مسجد پنجاب و «روشن پهلوان» موفق به ثبت زمین این مسجد به عنوان دارایی شیعیان شدند. این مسجد در سال ۱۳۷۸ش افتتاح شد و بزرگترین مسجد شیعیان ازبکستان است. گنجایش این مسجد تا ۲۰ هزار نفر نمازگزار است. {{یادداشت|جامعه شیعیان سمرقند معتقدند که ساخت این مسجد آرزوی دیرینه آنها را برآورده کرده است، چرا که آنها ۴۰ سال در انتظار ساخت این مسجد بودند. این مسجد که جلوهای از هنر ایرانی را هم دارد، یادگار خوبی از دوستی [[ایران]] و ازبکستان است.}} چهارده لچک در اطراف گنبد مسجد تعبیه شده که از آنها برای نوشتن نام [[چهارده معصوم]] استفاده شده است.<ref>[http://old.iran-newspaper.com/1391/7/16/Iran/5194/Page/12/Iran_5194_12.pdf روزنامه ایران: تجدید حیات اسلامی در ازبکستان]</ref> | *مسجد اهل بیت:سال ۱۳۷۷ش، کلنگ مسجد اهل بیت(س) در محله پنجاب [[سمرقند]] زده شد. مدتی پیش از آن، شیعیان سمرقند با کوشش «شیخ محمد علی» امام مسجد پنجاب و «روشن پهلوان» موفق به ثبت زمین این مسجد به عنوان دارایی شیعیان شدند. این مسجد در سال ۱۳۷۸ش افتتاح شد و بزرگترین مسجد شیعیان ازبکستان است. گنجایش این مسجد تا ۲۰ هزار نفر نمازگزار است. {{یادداشت|جامعه شیعیان سمرقند معتقدند که ساخت این مسجد آرزوی دیرینه آنها را برآورده کرده است، چرا که آنها ۴۰ سال در انتظار ساخت این مسجد بودند. این مسجد که جلوهای از هنر ایرانی را هم دارد، یادگار خوبی از دوستی [[ایران]] و ازبکستان است.}} چهارده لچک در اطراف گنبد مسجد تعبیه شده که از آنها برای نوشتن نام [[چهارده معصوم]] استفاده شده است.<ref>[http://old.iran-newspaper.com/1391/7/16/Iran/5194/Page/12/Iran_5194_12.pdf روزنامه ایران: تجدید حیات اسلامی در ازبکستان]</ref> | ||
===اسماعیلیان=== | ===اسماعیلیان=== | ||
اوایل قرن سوم قمری، به تدریج پای مبلغان [[اسماعیلیان]] به آسیای میانه گشوده شد و حتی به دربار سامانی هم نفوذ یافت. افرادی از این ناحیه مانند [[حسین بن علی مروزی]] (درگذشته ۲۹۵ق)، [[محمد بن احمد نخشبی]] (درگذشته ۳۰۶ق) جیهانی (درگذشته ۳۲۸ق) و حتی [[حسنک وزیر]] (درگذشته ۴۲۳) به قرمطیگری گرایش یافته یا متهم شدند و اعدام گشتند. خانواده [[ابوعلی سینا]] نیز یک خانواده اسماعیلی بود. اسماعیلیان تا به امروز در برخی از نواحی ماوراءالنهر حضور دارند. برخی از آثار اسماعیلیان مانند کتاب وجه دین [[ناصر خسرو]] که تصور میشد مفقود گشته در این اواخر در همین بخارا یافت شد. برخی از دیگر آثار اسماعیلیان نیز پس از یک هزار سال در این منطقه به دست آمد.[https://sarayetarikh.ir/تاریخچه-ازبکستان/ تاریخچه ازبکستان]، سرای تاریخ. | اوایل قرن سوم قمری، به تدریج پای مبلغان [[اسماعیلیان]] به آسیای میانه گشوده شد و حتی به دربار سامانی هم نفوذ یافت. افرادی از این ناحیه مانند [[حسین بن علی مروزی]] (درگذشته ۲۹۵ق)، [[محمد بن احمد نخشبی]] (درگذشته ۳۰۶ق) جیهانی (درگذشته ۳۲۸ق) و حتی [[حسنک وزیر]] (درگذشته ۴۲۳) به قرمطیگری گرایش یافته یا متهم شدند و اعدام گشتند. خانواده [[ابوعلی سینا]] نیز یک خانواده اسماعیلی بود. اسماعیلیان تا به امروز در برخی از نواحی ماوراءالنهر حضور دارند. برخی از آثار اسماعیلیان مانند کتاب وجه دین [[ناصر خسرو]] که تصور میشد مفقود گشته در این اواخر در همین بخارا یافت شد. برخی از دیگر آثار اسماعیلیان نیز پس از یک هزار سال در این منطقه به دست آمد.<ref>فدائي، [https://sarayetarikh.ir/تاریخچه-ازبکستان/ تاریخچه ازبکستان]، سرای تاریخ. | ||
</ref> | |||
==گروهها و مراکز مسلمانان== | ==گروهها و مراکز مسلمانان== |