کاربر ناشناس
ازبکستان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''ازبکستان''' از کشورهای آسیای مرکزی که با کشورهای [[افغانستان]]، [[تاجیکستان]]، [[ترکمنستان]]، [[قرقیزستان]] و [[قزاقستان]] مرز مشترک دارد و پایتخت آن [[تاشکند]] است. همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، جمهوری ازبکستان در اول سپتامبر سال ۱۹۹۱م اعلام استقلال کرد و قانون اساسی این کشور در تاریخ هشت دسامبر ۱۹۹۲م به تصویب رسید. | '''ازبکستان''' از کشورهای آسیای مرکزی که با کشورهای [[افغانستان]]، [[تاجیکستان]]، [[ترکمنستان]]، [[قرقیزستان]] و [[قزاقستان]] مرز مشترک دارد و پایتخت آن [[تاشکند]] است. همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، جمهوری ازبکستان در اول سپتامبر سال ۱۹۹۱م اعلام استقلال کرد و قانون اساسی این کشور در تاریخ هشت دسامبر ۱۹۹۲م به تصویب رسید. | ||
بیشتر شهرهای ازبکستان، از جمله [[سمرقند]] و [[بخارا]]، تا قبل از قرن حاضر از مهم‌ترین مراکز اسلامی در آسیای مرکزی و ماوراءالنهر بوده‌اند. در دو شهر بزرگ [[سمرقند]] و [[کش]]، از نواحی دوردست [[خراسان بزرگ]]، [[تشیع|مذهب تشیع]] از اواخر قرن دوم هجری به تدریج رواج یافت. فعالیت‌های دانشمندان بزرگ شیعه در این نواحی، حوزه علمی فعالی را در آستانه [[غیبت]] [[امام دوازدهم]] به وجود آورد که دستاوردهای ارزنده‌ای در دور‌ترین نقطهٔ شیعه نشین جهان اسلام در آن روزگار حاصل نمود. [[حسین بن اشکیب سمرقندی]]، [[ابوعمرو کشی]] و [[محمد بن مسعود عیاشی]] از رجال شیعی معروف این سامان می باشند. | بیشتر شهرهای ازبکستان، از جمله [[سمرقند]] و [[بخارا]]، تا قبل از قرن حاضر از مهم‌ترین مراکز اسلامی در آسیای مرکزی و ماوراءالنهر بوده‌اند. در دو شهر بزرگ [[سمرقند]] و [[کش]]، از نواحی دوردست [[خراسان بزرگ]]، [[تشیع|مذهب تشیع]] از اواخر قرن دوم هجری به تدریج رواج یافت. فعالیت‌های دانشمندان بزرگ شیعه در این نواحی، حوزه علمی فعالی را در آستانه [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] [[امام دوازدهم]] به وجود آورد که دستاوردهای ارزنده‌ای در دور‌ترین نقطهٔ شیعه نشین جهان اسلام در آن روزگار حاصل نمود. [[حسین بن اشکیب سمرقندی]]، [[ابوعمرو کشی]] و [[محمد بن مسعود عیاشی]] از رجال شیعی معروف این سامان می باشند. | ||
امروزه بیشتر شیعیان در [[بخارا]] و [[سمرقند]] زندگی می‌کنند و اکثراً به زبان فارسی ـ تاجیکی صحبت می‌کنند. گروه دیگری نیز شیعیان آذری هستند که در زمان استالین از آذربایجان شوروی به این منطقه تبعید شده و بیشتر آن‌ها در راه آهن به کار گماشته شده‌اند. تعداد شیعیان در ازبکستان به درستی معلوم نیست ولی آمار آن‌ها را یک و نیم میلیون نفر ذکر می‌کنند. | امروزه بیشتر شیعیان در [[بخارا]] و [[سمرقند]] زندگی می‌کنند و اکثراً به زبان فارسی ـ تاجیکی صحبت می‌کنند. گروه دیگری نیز شیعیان آذری هستند که در زمان استالین از آذربایجان شوروی به این منطقه تبعید شده و بیشتر آن‌ها در راه آهن به کار گماشته شده‌اند. تعداد شیعیان در ازبکستان به درستی معلوم نیست ولی آمار آن‌ها را یک و نیم میلیون نفر ذکر می‌کنند. | ||
| خط ۱۶۲: | خط ۱۶۲: | ||
====حوزه علمیه سمرقند==== | ====حوزه علمیه سمرقند==== | ||
{{اصلی|سمرقند}} | {{اصلی|سمرقند}} | ||
در دو شهر بزرگ سمرقند و کش، از نواحی دور دست خراسان بزرگ، مذهب [[تشیع]] از اواخر قرن دوم هجری به تدریج رواج یافت. آغاز تشیع در این ناحیه معلوم نیست و نمی‌دانیم از چه طریق مذهب تشیع به این ناحیه دوردست راه پیدا کرد و اولین شیعیان آنچه کسانی بودند؛ اما فعالیت‌های دانشمندان بزرگ شیعه در این نواحی، حوزه علمی فعالی را در آستانه [[غیبت]] [[امام دوازدهم]] به وجود آورد که دستاوردهای ارزنده‌ای در دور‌ترین نقطهٔ شیعه نشین جهان اسلام در آن روزگار حاصل نمود. | در دو شهر بزرگ سمرقند و کش، از نواحی دور دست خراسان بزرگ، مذهب [[تشیع]] از اواخر قرن دوم هجری به تدریج رواج یافت. آغاز تشیع در این ناحیه معلوم نیست و نمی‌دانیم از چه طریق مذهب تشیع به این ناحیه دوردست راه پیدا کرد و اولین شیعیان آنچه کسانی بودند؛ اما فعالیت‌های دانشمندان بزرگ شیعه در این نواحی، حوزه علمی فعالی را در آستانه [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] [[امام دوازدهم]] به وجود آورد که دستاوردهای ارزنده‌ای در دور‌ترین نقطهٔ شیعه نشین جهان اسلام در آن روزگار حاصل نمود. | ||
بنیانگذاران حوزهٔ علمی سمرقند در این عصر، شماری از اصحاب [[ائمه]] و وکیلان ایشان و اغلب از مردمان همین نواحی بودند که مدتی از عمر خویش را به منظور کسب علم و دانش و درک محضر امامان در دیگر مراکز علمی شیعه سپری کرده یا در زمرهٔ عالمان شیعه در همین مرکز علمی قرار داشتند که به سمرقند یا اطراف آن مهاجرت نموده بودند.<ref>[http://www.rasekhoon.net/article/print-30130.aspx حوزه‌های علمی شیعه در دوران غیبت صغری (بغداد، ری، نیشابور و سمرقند)]</ref> | بنیانگذاران حوزهٔ علمی سمرقند در این عصر، شماری از اصحاب [[ائمه]] و وکیلان ایشان و اغلب از مردمان همین نواحی بودند که مدتی از عمر خویش را به منظور کسب علم و دانش و درک محضر امامان در دیگر مراکز علمی شیعه سپری کرده یا در زمرهٔ عالمان شیعه در همین مرکز علمی قرار داشتند که به سمرقند یا اطراف آن مهاجرت نموده بودند.<ref>[http://www.rasekhoon.net/article/print-30130.aspx حوزه‌های علمی شیعه در دوران غیبت صغری (بغداد، ری، نیشابور و سمرقند)]</ref> | ||