کاربر ناشناس
منافق: تفاوت میان نسخه‌ها
←تمثیل حال روحی منافق
imported>Mashg |
imported>Mashg |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَرْجِعُون(۱۸) | صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَرْجِعُون(۱۸) | ||
مىفرمايد منافق مثل كسى است كه در ظلمتى كور قرار گرفته است، او خير را از شر، و راه را از چاه تشخيص نمي‌دهد. لذا براى رهایی از ظلمت، دنبال روشنى مىگردد تا اطراف خود را به بيند. او آتشى روشن می كند و پيرامونش روشن مي شود، اما خدا به وسيلهاى چون باد يا باران آتشش را خاموش كند و او دوباره به همان ظلمت گرفتار می شود، و بلكه اين بار ميان دو ظلمت قرار می‌گيرد، يكى ظلمت تاريكى، دیگری ظلمت حيرت، و بى اثر شدن اسباب. | مىفرمايد منافق مثل كسى است كه در ظلمتى كور قرار گرفته است، او خير را از شر، و راه را از چاه تشخيص نمي‌دهد. لذا براى رهایی از ظلمت، دنبال روشنى مىگردد تا اطراف خود را به بيند. او آتشى روشن می كند و پيرامونش روشن مي شود، اما خدا به وسيلهاى چون باد يا باران آتشش را خاموش كند و او دوباره به همان ظلمت گرفتار می شود، و بلكه اين بار ميان دو ظلمت قرار می‌گيرد، يكى ظلمت تاريكى، دیگری ظلمت حيرت، و بى اثر شدن اسباب. | ||
اين حال منافق است، كه به ظاهر دم از ايمان مىزند، و از بعضى فوائد دين برخوردار مي‌شود، چون خود را مؤمن قلمداد كرده از مؤمنين ارث مىبرد، با آنان ازدواج مىكند، و ...، اما چون مرگ كه هنگام برخوردارى از آثار ايمان است٬ فرا مىرسد، خداى تعالى نور خود را از ايشان مىگيرد، و آنچه را به عنوان دين انجام داده باطل می نماید و در ميان دو ظلمت قرار مىگيرد، يكى ظلمت اصليش و دیگری ظلمتى كه اعمالش به بار آورده است. | |||
أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ(۱۹) | أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ(۱۹) | ||
در اين آيه خداوند حال منافق را به تصویر می کشد كه اظهار ايمان مي‌كند، ولى در دل كافر است. منافق به كسى مي مانند، كه دچار رگبار باران توأم با ظلمت شده است، رعد و صاعقه هول انگيز از هر سو او را دچار وحشت كرده، قرارگاهى نمىيابد. در آن ظلمت پيش پايش را نمىبيند و چيزی را تشخیص نمي دهد، شدت رگبار او را وادار به فرار مي كند، ولى تاريكى نمی گذارد قدم از قدم بردارد. از روشنایی رعد و برق آسمان استفاده می كند، اما همين كه يك قدم برداشت برق خاموش گشته، دو باره در تاريكى فرو مىرود. | در اين آيه خداوند حال منافق را به تصویر می کشد كه اظهار ايمان مي‌كند، ولى در دل كافر است. منافق به كسى مي مانند، كه دچار رگبار باران توأم با ظلمت شده است، رعد و صاعقه هول انگيز از هر سو او را دچار وحشت كرده، قرارگاهى نمىيابد. در آن ظلمت پيش پايش را نمىبيند و چيزی را تشخیص نمي دهد، شدت رگبار او را وادار به فرار مي كند، ولى تاريكى نمی گذارد قدم از قدم بردارد. از روشنایی رعد و برق آسمان استفاده می كند، اما همين كه يك قدم برداشت برق خاموش گشته، دو باره در تاريكى فرو مىرود. | ||