درایة الحدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

درایة الحدیث (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۳۹

۵۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۱ مهٔ ۲۰۱۴

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Sama

@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 ==نام‌های دیگر درایه==
-از دانش درایه به علوم الحدیث، درایة الحدیث، مصطلح الحدیث و اصول الحدیث نیز تعبیر شده است. فضلی، ص ۹، عبدالماجد غوری، ۱۴۲۸، ج ۱، ص ۲۳ در میان علمای شیعه، اصطلاح درایه پراستعمالترین عنوان برای این دانش است. صدرایی خویی، ص ۵۵-۵۸ نزد علمای شیعه تعبیر اصول الحدیث عموماً برای اشاره به کتاب‌های اصلی حدیثی، مثل کتب اربعه به کار رفته است. برای نمونه امینی، ص ۱۶۹؛ توحیدی، ج ۱، ص ۹۴
+از دانش درایه به علوم الحدیث، درایة الحدیث، مصطلح الحدیث و اصول الحدیث نیز تعبیر شده است. <ref>فضلی، ص ۹، عبدالماجد غوری، ۱۴۲۸، ج ۱، ص ۲۳ </ref>در میان علمای شیعه، اصطلاح درایه پراستعمال‌ترین عنوان برای این دانش است.<ref> صدرایی خویی، ص ۵۵-۵۸</ref> نزد علمای شیعه تعبیر اصول الحدیث عموماً برای اشاره به کتاب‌های اصلی حدیثی، مثل کتب اربعه به کار رفته است.<ref> برای نمونه امینی، ص ۱۶۹؛ توحیدی، ج ۱، ص ۹۴</ref>
-شکل‌گیری درایة الحدیث را باید حاصل تعامل گسترده محدثان، فقیهان و متکلمان با حدیث دانست. البته این روند در میان شیعیان و اهل سنت مسیری گاه متفاوت را پیموده است. در میان اهل سنت از دوره صحابه و پس از آن‌ها شاهد توجه به بعضی از مباحث درایه هستیم. نورالدین عتر، ص ۳۷-۵۸ نمونه‌هایی از نگارش در برخی موضوعات درایه از اواخر قرن دوم در دست است. شافعی، اولین فردی است که در الرسالة مباحثی از این دست را به بحث گذاشته است. عبدالماجد غوری، ج ۱، ص ۲۴
+شکل‌گیری درایة الحدیث را باید حاصل تعامل گسترده محدثان، فقیهان و متکلمان با حدیث دانست. البته این روند در میان شیعیان و اهل سنت مسیری گاه متفاوت را پیموده است. در میان اهل سنت از دوره صحابه و پس از آن‌ها شاهد توجه به بعضی از مباحث درایه هستیم.<ref> نورالدین عتر، ص ۳۷-۵۸</ref> نمونه‌هایی از نگارش در برخی موضوعات درایه از اواخر قرن دوم در دست است. شافعی، اولین فردی است که در الرسالة مباحثی از این دست را به بحث گذاشته است. <ref>عبدالماجد غوری، ج ۱، ص ۲۴</ref>
 ==شکل‌گیری اصطلاحات علوم حدیث==
 بسیاری از اصطلاحات این دانش در قرن سوم شکل گرفت و محدثان و رجالیان در مقدمه آثار حدیثی و رجالی خود برخی از مباحث مطرح در درایه مانند آداب تحمل و اداء، انواع روایات مقبول و منکر و نیز طبقات راویان و امثال آن را طرح کردند. نورالدین عتر، ص ۶۱-۶۳؛ عبدالماجد غوری، ج ۱، ص ۲۵-۲۹ به گفته نورالدین عتر –ص ۶۲-۶۳- در میان این آثار، العلل ترمذی متوفی ۲۷۹ که در انتهای جامع –ج ۵، ص ۳۹۲-۴۱۸- آمده، به دلیل تعریف بعضی اصطلاحات علم درایه و مباحث گوناگون آن ممتاز است.