پرش به محتوا

مقتضب الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن به محتوا
imported>S.J.Mosavi
جز (درج لینک زبان‌ها)
imported>Kmhoseini
(افزودن به محتوا)
خط ۳۰: خط ۳۰:
== درباره مؤلف ==
== درباره مؤلف ==
{{اصلی|ابن عیاش جوهری}}
{{اصلی|ابن عیاش جوهری}}
ابو عبدالله احمد بن محمد بن عبدالله بن الحسن بن عیاش جوهری از [[حدیث|محدثان]] [[شیعه]] [[امامیه]] است. نسب او به مناسبت شغل طلافروشی اوست. [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] از وی یاد کرده و او را دوست خود دانسته و گفته احادیث زیادی از او شنیده است.<ref>نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۶ق، ص۸۵ و ۸۶.</ref>
ابو عبدالله احمد بن محمد بن عبدالله بن الحسن بن عیاش جوهری از [[حدیث|محدثان]] [[شیعه]] [[امامیه]] است. نسب او به مناسبت شغل طلافروشی اوست. [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] از وی یاد کرده و او را دوست خود دانسته و گفته احادیث زیادی از او شنیده است. در عین حال نجاشی از اضطراب ابن عیاش در اواخر عمر سخن گفته و از اینکه مشایخش و به تبع آن‌ها خود او از نقل روایات ابن عیاش خودداری می‌کردند.<ref>نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۶ق، ص۸۵ و ۸۶.</ref> معنای اضطراب در سخن نجاشی هم می‌تواند معنای انحراف در عقاید مذهبی داشته باشد هم می‌تواند به معنای اختلال در حافظه به سبب پیری باشد. این اظهار نظر نجاشی به اختلاف آرای دانشمندان علم رجال در میزان اعتماد به روایات ابن عیاش منجر شده است. برخی به استناد به سخن نجاشی او را تضعیف کرده و برخی دیگر با اتکا به شواهد دیگر از وثاقتش دفاع کرده‌اند. <ref>نک: جوهری، المقتضب الاثر، 1429، مقدمه مصحح، ص 10-13 </ref>


== انگیزه و روش تألیف ==
== انگیزه و روش تألیف ==
خط ۳۷: خط ۳۷:


== محتوا ==
== محتوا ==
چنانکه مؤلف گفته است کتاب مقتضب از سه جزء تشکیل شده که هر کدام از دیگری تفکیک شده و مجموع روایاتِ سه جزء، ۳۶ عدد است.
کتاب مقتضب از سه بخش تشکیل شده که هر کدام از دیگری تفکیک شده و مجموع روایاتِ سه بخش، ۳۶ عدد است.
* '''جزء اول''': شامل ۱۶ خبر از افرادی چون [[ابن مسعود]]، [[انس بن مالک]]، [[عمرو بن عاص]]، [[سلمان فارسی]] و [[جابر بن عبدالله انصاری]] است.
* '''بخش اول''': شامل ۱۶ خبر از صحابه پیامبر چون [[ابن مسعود]]، [[انس بن مالک]]، [[عمرو بن عاص]]، [[سلمان فارسی]] و [[جابر بن عبدالله انصاری]] است.
* '''جزء دوم''': شامل ۹ خبر است و تفاوت جزء اول با دوم این است که در قسمت نخست [[صحابه]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده‌اند و جزء دوم اعم است.
* '''بخش دوم''': شامل ۹ خبر است و تفاوت بخش اول با دوم این است که در قسمت نخست [[صحابه]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده‌اند و بخش دوم اعم است.
* '''جزء سوم''': به اشعاری اختصاص دارد که عدد [[امامان]] را دوازده تن ذکر کرده است. در این اثر، احادیث با سلسله سند کامل ذکر شده و حتی در مورد اشعار نیز به شیوه حدیثی عمل شده است.<ref>صدرایی خویی، فهرستگان نسخه‌های خطی حدیث، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۵۳۹.</ref>
* '''بخش سوم''': به اشعاری اختصاص دارد که عدد [[امامان]] را دوازده تن ذکر کرده است. در این اثر، احادیث با سلسله سند کامل ذکر شده و حتی در مورد اشعار نیز به شیوه حدیثی عمل شده است.<ref>صدرایی خویی، فهرستگان نسخه‌های خطی حدیث، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۵۳۹.</ref>


==نسخه خطی و چاپ==
==نسخه خطی و چاپ==
نسخه خطی کتاب از روی نسخه‌ای به‌خط ابن ابی الفتوح همدانی (کتابت در سال ۵۷۵ق) در کتابخانه میرزا محمد عسکری تهرانی موجود است.{{سخ}}
نسخه خطی کتاب از روی نسخه‌ای به‌ خط ابن ابی الفتوح همدانی (کتابت در سال ۵۷۵ق) در کتابخانه میرزا محمد عسکری تهرانی موجود است.{{سخ}}
مقتضب الاثر بارها در ایران و کشورهای دیگر چاپ شده است، از جمله در [[نجف]] در سال ۱۳۴۶ق. این کتاب در بعضی چاپ‌ها با عنوان «مقتضب الاثر فی عدد الائمة الاثنی عشر» منتشر شده است.<ref>احمدی، تاریخ حدیث شیعه، ۱۳۸۹ش، ص۲۷۹و۲۸۰.</ref>
مقتضب الاثر بارها در ایران و کشورهای دیگر چاپ شده است، از جمله در [[نجف]] در سال ۱۳۴۶ق. این کتاب در بعضی چاپ‌ها با عنوان «مقتضب الاثر فی عدد الائمة الاثنی عشر» منتشر شده است.<ref>احمدی، تاریخ حدیث شیعه، ۱۳۸۹ش، ص۲۷۹و۲۸۰.</ref>


خط ۵۰: خط ۵۰:
== منابع ==
== منابع ==
* جوهری، احمد بن محمد، مقتضب الأثر فی النص علی الأئمة الإثنی عشر، قم، مکتبة الطباطبائی.
* جوهری، احمد بن محمد، مقتضب الأثر فی النص علی الأئمة الإثنی عشر، قم، مکتبة الطباطبائی.
* جوهری، احمد بن محمد، مقضب الاثر فی النص علی الائمه الاثنی عشر، تهران، موسسه البعثه، 1429ق.
* نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۱۶ق.
* نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۱۶ق.
* صدرایی خویی، فهرستگان نسخه‌های خطی حدیث و علوم حدیث شیعه، قم، دار الحدیث، ۱۳۸۲ش.
* صدرایی خویی، فهرستگان نسخه‌های خطی حدیث و علوم حدیث شیعه، قم، دار الحدیث، ۱۳۸۲ش.
کاربر ناشناس