کاربر ناشناس
دحو الارض: تفاوت میان نسخه‌ها
←قرآن: بهبود/اضافه کردن منبع
imported>Naimi (←قرآن: بهبود/اضافه کردن منبع) |
imported>Naimi (←قرآن: بهبود/اضافه کردن منبع) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
قرآن کریم، خود، درباره چگونگی دحو الارض و زمان و مکان آغاز آن هیچ نگفته است. درباره زمان این واقعه، تنها در آیه یادشده از قید «بعد ذلک»(به معنای «پس از آن»)استفاده شده است. مفسران درباره مقصود از این قید اختلاف نظر دارند که [[طبری]] به اختلاف نظر آنها اشاره کرده است. به نوشته وی برخی از آنان «بعد» را به معنای اصلی آن، که خلاف «قبل» است، گرفته و قائل شده‌اند که گسترش زمین پس از آفرینش آسمان بوده است. در مقابل، گروهی دیگر «بعد ذلک» را به معنای «مع ذلک» گرفته و گفته‌اند که زمین پیش از آسمان آفریده و گسترده شده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن (تفسیر الطبری)، دار المعرفة، ج٣٠، ص۲۹.</ref> طبری خبری منقول از [[ابن عباس]] را سازگارتر با ظاهر آیه دانسته است؛ بر اساس این خبر میان آفرینشِ (خلق) زمین و گسترشِ (دحو) آن تفاوت قائل شده، خلقت آسمان را پس از آفرینش زمین و پیش از گستردن آن تلقی کرده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن (تفسیر الطبری)، دار المعرفة، ج٣٠، ص۲۹.</ref> [[طبری]] در تاریخ الامم و الملوک، | قرآن کریم، خود، درباره چگونگی دحو الارض و زمان و مکان آغاز آن هیچ نگفته است. درباره زمان این واقعه، تنها در آیه یادشده از قید «بعد ذلک»(به معنای «پس از آن»)استفاده شده است. مفسران درباره مقصود از این قید اختلاف نظر دارند که [[طبری]] به اختلاف نظر آنها اشاره کرده است. به نوشته وی برخی از آنان «بعد» را به معنای اصلی آن، که خلاف «قبل» است، گرفته و قائل شده‌اند که گسترش زمین پس از آفرینش آسمان بوده است. در مقابل، گروهی دیگر «بعد ذلک» را به معنای «مع ذلک» گرفته و گفته‌اند که زمین پیش از آسمان آفریده و گسترده شده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن (تفسیر الطبری)، دار المعرفة، ج٣٠، ص۲۹.</ref> طبری خبری منقول از [[ابن عباس]] را سازگارتر با ظاهر آیه دانسته است؛ بر اساس این خبر میان آفرینشِ (خلق) زمین و گسترشِ (دحو) آن تفاوت قائل شده، خلقت آسمان را پس از آفرینش زمین و پیش از گستردن آن تلقی کرده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن (تفسیر الطبری)، دار المعرفة، ج٣٠، ص۲۹.</ref> [[طبری]] در تاریخ الامم و الملوک، ضمن آوردن همین مباحث، دلیل پذیرش این قول را این دانسته است که ملاک معنا کردن کلمات، کاربرد اهل زبان است و در زبان عربی، «بعد» متضاد «قبل» است و به معنای «مع» نیست.<ref>طبری، تاریخ الطبري: تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۱، ص۴۹.</ref> | ||
[[فخر رازی]] ذیل آیه قول دیگری را به دو قول مذکور افزوده است که بر اساس آن مراد از «دحو» گستردن محض زمین نیست، بلکه منظور نوعی گستردن است که زمین را آماده رویاندن گیاهان کند و این تنها پس از خلقت آسمان حاصل می‌شود. <ref>فخر رازی،التفسیر الکبیر، دار احياء التراث العربيی، ج٣١، ص ۴۶.</ref> [[علامه مجلسی|محمد بن باقر مجلسی]] اشکالات وارد بر خلق و گسترش زمین را پاسخ داده است<ref>بحار الانوار، ج۵۴، ص۲۲–۲۵</ref> و [[روایات]] را بر آن تطبیق داده است.<ref>بحار الانوار، ص۲۵–۲۱۶</ref> | [[فخر رازی]] ذیل آیه قول دیگری را به دو قول مذکور افزوده است که بر اساس آن مراد از «دحو» گستردن محض زمین نیست، بلکه منظور نوعی گستردن است که زمین را آماده رویاندن گیاهان کند و این تنها پس از خلقت آسمان حاصل می‌شود. <ref>فخر رازی،التفسیر الکبیر، دار احياء التراث العربيی، ج٣١، ص ۴۶.</ref> [[علامه مجلسی|محمد بن باقر مجلسی]] اشکالات وارد بر خلق و گسترش زمین را پاسخ داده است<ref>بحار الانوار، ج۵۴، ص۲۲–۲۵</ref> و [[روایات]] را بر آن تطبیق داده است.<ref>بحار الانوار، ص۲۵–۲۱۶</ref> | ||