خاندان اشعریون: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اشعریون''' طایفه‌ای از [[عرب]]، تعدادی از [[صحابه]] رسول خدا (ص) و گروهی از [[:رده:علمای شیعه|عالمان]] و [[:رده:محدثان شیعه|محدثان شیعی]] سده ۲و۳ق، اصالت یمنی داشته و از قبایلی بودند که به [[کوفه]] مهاجرت کردند این قبیله به خاطر سختگیری‌های [[حجاج بن یوسف]] نسبت به شیعیان، از کوفه به [[قم]] مهاجرت کردند و قم را مرکزی برای سکونت و ترویج [[تشیع]] در [[ایران]] قرار دادند.<ref>براقی، تاریخ کوفه، ص ۲۰۵</ref> تعداد زیادی از این خاندان جزء اصحاب [[امامان شیعه|ائمه (ع)]]، محدثین و علمای شیعه هستند.

==اصالت==

[[مالک بن عامر اشعری]] را اولین مسلمان دانسته اند، وی که جد اعلای اشعریان [[قم]] است، نخستین مهاجر این قوم به سوی [[پیامبر (ص)]]، جهت پذیرش [[اسلام]] به شمار می رود، وی پس از اسلام آوردن به میان قوم خود باز گشت و چند سال بعد با اقوام خویش برای مرتبه دوم، به نزد پیامبر (ص) آمد. <ref>تاریخ قم، ص۲۶۸ </ref> <ref>اسدالغابه، ج۴، ص ۲۸۲</ref>

پس از اسلام مالک بن عامر، گروهی از دیگر اشعریان در سال هفتم پس از [[فتح خیبر]] به [[مدینه]] آمدند و مسلمان شدند، <ref>السیره النبویه و آلاثار المحمدیه، ج۳ص ۴۶</ref> بعضی اسلام مالک را در [[مکه]] دانسته اند،<ref>تاریخ، ص۲۶۸</ref> اما غالب منابع بدون اشاره به هجرت وی به مکه، آورده اند که درسال هفتم در جریان جنگ خیبر به مدینه آمدند و مسلمان شدند، <ref>ابن سعد، ۲ص۱۰۸ وج۷ ۴۳۴</ref>به هر حال اسلام آنان از سر رغبت بوده بر خلاف بعضی از [[قبایل عرب]] که پس از [[فتح مکه]] که پیروزی پیامبر (ص) را حتمی  دیدند، گروه گروه مسلمان شدند،<ref>تایخ قم، ۲۷۷</ref> لذا اسلام اشعریان قبل از فتح مکه می تواند مایه افتخار آنان باشد.<ref>پیشگامان تشیع، ص۲۷</ref>

بسیاری از مورخین بر آنند که اشعریان در سال هفتم هجری، پس از فتح خیبر به اسلام گرویدند، [[زینی دحلان]] می گوید: اهل تحقیق چنین نظر دارند که آمدن اشعریان در سال هفتم، هنگام فتح خیبر روی داده است.<ref>السیره النبویه و الاثار المحمدیه ج۳ص ۴۶.</ref> برخی اسلام آنان را، بیست سال پس از [[مبعث]] پیامبر (ص) گزارش نموده اند.<ref>شیخ المضیره ابوهریره، ص۳۸</ref>

با توجه به جریانات تاریخی ، در می بابیم که این شاخه از خاندان اشعری از شیعیان [[حضرت علی (ع)]] بودند، وقتی [[عبدالله بن مطیع]] عامل کوفه از طرف [[زبیریان]] ، سیره [[عمر بن خطاب|عمر]] و [[عثمان بن عفان|عثمان]] را مبنای حکومت خود قرار داد، [[سائب بن مالک اشعری]] اعتراض کرده و ضمن نقد سیره عثمان وعمر، گفت ما تنها به سیره علی (ع) راضی می شویم.<ref>تاریخ قم ص۲۸۵</ref> شرکت فعال وی در [[قیام مختار]]<ref>جمهره انساب العرب، ص۳۷۴</ref> <ref>تاریخ طبری، ج۴ص۵۶۹ </ref> <ref>الکامل، ج۴ص ۲۷۳</ref> <ref>اخبارالطوال، ص۳۵۱</ref> که به نام خونخواهی از [[اهل بیت]] بود، مویدی بر حضور وی در امور سیاسی و اجتماعی به نام اهل بیت است.

برخی روایات خروج اشعریان از کوفه را مربوط به شرکت آنان در قیام ضد اموی عبدالحرمن بن محمد بن اشعث دانسته‌اند. بر اساس این روایات حجاج بعد از شکست دادن عبدالرحمن بن محمد بن اشعث بر اشعریان خشم گرفت و تنها سه روز به آنان فرصت داد تا کوفه را ترک کنند و دستور داد بعد از سه روز هر کس از از ال سائب بن مالک را یافتند، بکشند.<ref>تاریخ قم، ص 264</ref>