کاربر ناشناس
صیغه ازدواج: تفاوت میان نسخه‌ها
.
imported>M.r.seifi |
imported>M.r.seifi (.) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
صیغه [[ازدواج موقت]] شبیه صیغه [[ازدواج|ازدواج دائم]] است با این تفاوت که در صیغه موقت علاوه بر [[مهریه]] ، مدت ازدواج نیز باید بیان شود. | صیغه [[ازدواج موقت]] شبیه صیغه [[ازدواج|ازدواج دائم]] است با این تفاوت که در صیغه موقت علاوه بر [[مهریه]] ، مدت ازدواج نیز باید بیان شود. | ||
گاهی اوقات صیغه ازدواج فقط برای محرمیت (بدون بهره جنسی) خوانده می‌شود که به آن [[صیغه محرمیت]] می‌گویند. در صحیح بودن چنین صیغه‌ای بین [[مجتهد|فقها]] اختلاف است. | گاهی اوقات صیغه ازدواج فقط برای محرمیت (بدون [[استمتاع|بهره جنسی]]) خوانده می‌شود که به آن [[صیغه محرمیت]] می‌گویند. در صحیح بودن چنین صیغه‌ای بین [[مجتهد|فقها]] اختلاف است. | ||
==صیغه ازدواج== | ==صیغه ازدواج== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==صیغه محرمیت== | ==صیغه محرمیت== | ||
{{اصلی|صیغه محرمیت}} | {{اصلی|صیغه محرمیت}} | ||
صیغه عقد ازدواج معمولا برای ایجاد نکاح بین زن و مرد به کار می‌رود؛ اما گاهی هدف از خواندن صیغه عقد صرف ایجاد [[محارم|محرمیت]] (بدون بهره جنسی) است. به عنوان مثال مردی برای محرم شدن با زنی، با دختر او -که به معمولا در این گونه موارد دختر بچه انتخاب می‌شود- با اذن [[ولیّ دختر]]، برای مدتی کوتاه -مثلا یک ساعت- صیغه ازدواج موقت می‌خواند تا مادر این دختر [[مادرزن]] او به شمار رود و برای همیشه به او محرم گردد.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۱۲۴.</ref> | صیغه عقد ازدواج معمولا برای ایجاد نکاح بین زن و مرد به کار می‌رود؛ اما گاهی هدف از خواندن صیغه عقد صرف ایجاد [[محارم|محرمیت]] (بدون [[استمتاع|بهره جنسی]]) است. به عنوان مثال مردی برای محرم شدن با زنی، با دختر او -که به معمولا در این گونه موارد دختر بچه انتخاب می‌شود- با اذن [[ولیّ دختر]]، برای مدتی کوتاه -مثلا یک ساعت- صیغه ازدواج موقت می‌خواند تا مادر این دختر [[مادرزن]] او به شمار رود و برای همیشه به او محرم گردد.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۱۲۴.</ref> | ||
در صحت چنین عقدی، بین [[مجتهد|فقها]] اختلاف وجود دارد.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۱۲۵.</ref> برخی آن را مطلقا صحیح دانسته‌اند.<ref>بحرانی، الدرر النجفیة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ۲۰۵-۲۲۰؛ نجفی، جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۲۹، ۲۱۳-۲۱۴.</ref>در مقابل برخی دیگر این نوع صیغه را یا مطلقا صحیح ندانسته‌اند<ref>میرازی قمی، جامع الشتات، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۴۶۲-۴۶۸.</ref> و یا با وجود شرایطی آن را صحیح دانسته‌اند.<ref>شیخ انصاری، صراط النجاة، ۱۳۷۳ش، ص۲۴۴.</ref> | در صحت چنین عقدی، بین [[مجتهد|فقها]] اختلاف وجود دارد.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۱۲۵.</ref> برخی آن را مطلقا صحیح دانسته‌اند.<ref>بحرانی، الدرر النجفیة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ۲۰۵-۲۲۰؛ نجفی، جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۲۹، ۲۱۳-۲۱۴.</ref>در مقابل برخی دیگر این نوع صیغه را یا مطلقا صحیح ندانسته‌اند<ref>میرازی قمی، جامع الشتات، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۴۶۲-۴۶۸.</ref> و یا با وجود شرایطی آن را صحیح دانسته‌اند.<ref>شیخ انصاری، صراط النجاة، ۱۳۷۳ش، ص۲۴۴.</ref> | ||