پرش به محتوا

عقیقه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ اوت ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rafati
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{احکام}}
{{احکام}}
'''عَقیقه'''، به سنت [[قربانی]] کردن در روز هفتم ولادت فرزند، برای حفظ او از بلاها گفته می‌شود، عقیقه، از [[مستحبات|مستحباتی]] است که در روایات به آن سفارش شده است هرچند برخی به [[وجوب]] آن نیز قائل بوده‌اند. بنابر احادیث عقیقه از سنت‌ها و سیره مورد تأکید [[معصومین]] بوده است چنان که [[پیامبر اکرم(ص)]] برای [[حسنین]](ع) و [[ابوطالب]] برای آن حضرت قربانی کرده‌اند. عقیقه احکام و آدابی در زمینه نحوه انتخاب حیوان، چگونگی ذبح و شرایط مصرف گوشت آن دارد.
'''عَقیقه'''، به سنت [[قربانی]] کردن در روز هفتم ولادت فرزند، برای حفظ او از بلاها گفته می‌شود. بنابر احادیث، عقیقه از سنت‌ها و سیره مورد تأکید [[معصومین]] بوده است. عقیقه احکام و آدابی در زمینه نحوه انتخاب حیوان، چگونگی ذبح و شرایط مصرف گوشت آن دارد.


== مفهوم ==
== مفهوم ==
عققیه از ''عقّ یعقُّ عقّاً'' به معنای قطع کرد یا موی آغازین سر نوزاد را تراشید<ref> طریحی، مجمع البحرین، ج۵، ص۲۱۵</ref> عقیقه از ماده عقّ، به معنای شکافته شدن چیزی است. به سرزمین [[عقیق]] از این‌رو عقیق گفته می‌شود که سیل، باعث شکاف و وسعت این محل گردیده است<ref> طریحی، مجمع البحرین، ج۵، ص۲۱۶</ref> و به موی نوزاد نیز عقیقه گفته می‌شود؛ زیرا که پوست او را می‌شکافد.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۲۵۸</ref>
عقیقه در اصطلاح فقهی، به حیوانی گفته می‌شود که در روز هفتم تولد نوزاد، قربانی می‌شود.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۳؛ مجمع البحرین، ج۵، ص۲۱۵</ref> چون در این روز، موی سر بچه تراشیده می‌شود، قربانی این روز را عقیقه می‌نامند.


عقیقه در اصطلاح فقهی، به حیوانی گفته می‌شود که در روز هفتم تولد نوزاد، قربانی می‌شود<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۳؛ مجمع البحرین، ج۵، ص۲۱۵</ref> چون در این روز، موی سر بچه تراشیده می‌شود، قربانی این روز را عقیقه می‌نامند.
==عقیقه در سیره معصومان==
[[کلینی]] در [[کافی]] نزدیک به ۵۰ [[روایت]] درباره عقیقه آورده است.<ref> کلینی، کافی، ج۶، ص۲۴-۳۶</ref> در روایات، فلسفه عقیقه حفظ فرزند از بلاها دانسته شده است.<ref> کلینی، کافی، ج۶، ص۲۴-۲۵</ref>


== احادیث ==
احادیث متعددی درباره عقیقه کردن برای [[حسنین]](ع) توسط پیامبر وارد شده است با این مضمون که پیامبر روز هفتم تولد حسنین موی سرشان را تراشید و هم وزن آن نقره [[صدقه]] داد و قوچی برایشان صدقه داد.<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص ۲۵۷، ح۳۸</ref>
[[کلینی]] در [[کافی]] نزدیک به ۵۰ [[روایت]] را درباره عقیقه آورده است.<ref> کلینی، کافی، ج۶، ص۲۴-۳۶</ref> بنابر روایتی [[ابوطالب]] برای پیامبر(ص)<ref> کلینی، کافی، ج۶، ص۳۴</ref> و بر اساس روایات دیگری پیامبر برای [[حسنین]] عقیقه کرده است.<ref> کلینی، کافی، ج۶، ص۳۲-۳۴</ref> در روایات فلسفه عقیقه، حفظ فرزند از بلاها دانسته شده است.<ref> کلینی، کافی، ج۶، ص۲۴-۲۵</ref>
در برخی روایت عقیقه و تراشیدن سر [[حسنین]](ع) به [[حضرت زهرا(س)]] نسبت داده شده است.<ref>بحارالانوار، ج۱۰۴، ص۱۱۲</ref>{{سخ}}
 
در برخی روایات آمده است که [[پیامبر(ص)]] هنگامی که به [[رسالت]] [[بعثت|مبعوث]] شد برای خودش عقیقه کرد.<ref>وسایل الشیعه، ج۱۵، ص۱۴۵، ح۳</ref>{{سخ}}
==عقیقه در سیره معصومان==
[[محمد بن مسلم]] نقل کرده است که [[امام باقر(ع)]]، [[زید بن علی]] را مأمور کرد تا برای دو فرزند پسر خود که همزمان متولد شده بودند، دو رأس حیوان جهت عقیقه خریداری کند، اما به علت کمبود و گرانی در آن دوره زید یک رأس خریداری کرد و خرید حیوان دوم برای او مشکل شد. به همین جهت از امام باقر(ع) پرسید آیا می‌توان قیمت آن را [[صدقه]] داد؟ حضرت پاسخ داد:«در جست و جوی خرید باش؛ زیرا [[خداوند]] عز و جل ریخته شدن خون (سر بریدن حیوان) و بخشش طعام را دوست دارد.<ref>الکافی، ج۶، ص۲۵، ح۸</ref>{{سخ}}
احادیث متعددی درباره عقیقه کردن برای [[حسنین]](ع) توسط پیامبر وارد شده است با این مضمون که پیامبر روز هفتم تولد حسنین موی سرشان را تراشید و هم وزن آن نقره [[صدقه]] داد و قوچی برای شان صدقه داد.<ref>بحارالانوار، ج ۴۳،ص ۲۵۷، ح۳۸</ref>
[[شیخ صدوق]] در کتاب [[کمال الدین]] نقل کرده است که [[امام حسن عسکری]] گوسفند ذبح شده‌ای را برای کسی فرستاد و فرمود: این عقیقه فرزندم محمد است.<ref>وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۱۷۲، ح۳</ref>
در برخی روایت عقیقه و تراشیدن سر [[حسنین]](ع) به [[حضرت زهرا(س)]] نسبت داده شده است.<ref>بحارالانوار، ج ۱۰۴، ص ۱۱۲</ref>{{سخ}}
در برخی روایات آمده است که [[پیامبر(ص)]] هنگامی که به [[رسالت]] [[بعثت|مبعوث]] شد برای خودش عقیقه کرد.<ref>وسایل الشیعه، ج ۱۵، ص۱۴۵، ح۳</ref>{{سخ}}
[[محمد بن مسلم]] نقل کرده است که [[امام باقر(ع)]]، [[زید بن علی]] را مأمور کرد تا برای دو فرزند پسر خود که همزمان متولد شده بودند، دو رأس حیوان جهت عقیقه خریداری کند، اما به علت کمبود و گرانی در آن دوره زید یک رأس خریداری کرد و خرید حیوان دوم برای او مشکل شد. به همین جهت از امام باقر(ع) پرسید آیا می‌توان قیمت آن را [[صدقه]] داد؟ حضرت پاسخ داد:«در جست و جوی خرید باش؛ زیرا [[خداوند]] عزو جل ریخته شدن خون (سر بریدن حیوان) و بخشش طعام را دوست دارد.<ref>الکافی، ج۶، ص ۲۵، ح۸</ref>{{سخ}}
[[شیخ صدوق]] در کتاب [[کمال الدین]] نقل کرده است که [[امام حسن عسکری]] گوسفند ذبح شده‌ای را برای کسی فرستاد و فرمود: این عقیقه فرزندم (''م ح م د'') است.<ref>وسائل الشیعه، ج۱۵، ص ۱۷۲، ح۳</ref>


== آدب عقیقه ==
== آدب عقیقه ==
خط ۳۷: خط ۳۴:


== دعای عقیقه ==
== دعای عقیقه ==
''بسم اللّه و باللّه، اللّهمّ عقیقة عن فلان (نام او را بگوید) لحمها بلحمه، و دمها بدمه و عظمها بعظمه، اللّهمّ اجعلها وقاء لال محمّد علیه و اله السّلام''»<ref> کلینی، کافی، ج۶، ۳۱-۳۰</ref>
{{عربی|بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ اللَّهُمَّ عَقِیقَةٌ عَنْ فُلَانٍ (به جای فلان، نام نوزاد گفته می‌شود) لَحْمُهَا بِلَحْمِهِ وَ دَمُهَا بِدَمِهِ وَ عَظْمُهَا بِعَظْمِهِ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ وِقَاءً لآِلِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله}}»<ref> کلینی، کافی، ج۶، ۳۱-۳۰</ref>
دعای دیگری نیز در این زمینه وارد شده است:
دعای دیگری نیز در این زمینه وارد شده است:
:«''یا قوم انی برئ مما تشرکون انی وجهت وجهی للذی فطر السموات والارض حنیفا مسلما و ما انا من المشرکین ان صلوتی ونسکی ومحیای ومماتی لله رب العالمین لا شریک له وبذلک امرت وانا من المسلمین اللهم منک ولک بسم الله والله اکبر''»<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۴؛ کلینی، کافی، ج۶، ۳۱-۳۰</ref>
:{{عربی|يا قَوْمِ اِنّى بَرىٌ مِمّا تُشْرِكُونَ اِنّى وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذى فَطَرَ السَّمواتِ وَالْاَرْضَ حَنيفاً مُسْلِماً وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ اِنَّ صَلوتى وَ نُسُكى وَ مَحْياىَ وَ مَماتى لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ لا شَريكَ لَهُ وَ بِذلِكَ اُمِرْتُ وَ اَنَا مِنَ الْمُسْلِمينَ اَللّهُمَّ مِنْكَ وَ لَكَ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَاللَّهُ اَكْبَرُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ مِنْ ....}}  و نام فرزند را بگويد سپس ذبح كند.<ref> اى قوم از آنچه شما شريك خدا قرار مى دهيد بيزارم، من متوجه نمودم رويم را به جانب كسى كه آسمانها و زمين را آفريد با خلوص و از سر تسليم، و من از شرك ورزان نيستم.
به درستى كه نمازم و عبادتم و زندگى ام و مرگم براى خداست، پروردگار جهانيان، شريكى ندارد، به اين حقيقت امر شدم و من از مسلمانانم، خدايا از تو و براى تو، به نام تو و به تو، و خدا بزرگ تر است، خدايا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، و از فلان فرزند فلان بپذير.
شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۴؛ کلینی، کافی، ج۶، ۳۱-۳۰</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس2}}
{{پانویس۲}}
== منابع ==
== منابع ==
* شیخ بهائی، جامع عباسی، ناشر: مؤسسة انتشارات فراهانی، طهران. (چاپ سنگی).
* شیخ بهائی، جامع عباسی، ناشر: مؤسسة انتشارات فراهانی، طهران. (چاپ سنگی).
کاربر ناشناس