سوره مائده: تفاوت میان نسخهها
جز
←آیه حرمت قتل
جز (←آیه حرمت قتل) |
جز (←آیه حرمت قتل) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
ترجمه: هر كس كسى را، جز به [[قصاص]] قتل، يا [به كيفر] فسادى در زمين، بكشد، چنان است كه گويى همه مردم را كشته باشد. و هر كس كسى را زنده بدارد، چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است. | ترجمه: هر كس كسى را، جز به [[قصاص]] قتل، يا [به كيفر] فسادى در زمين، بكشد، چنان است كه گويى همه مردم را كشته باشد. و هر كس كسى را زنده بدارد، چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است. | ||
[[تفسیر قرآن|مفسران]] در توضیح اینکه چرا کشتن یک نفر، کشتن همه انسانها و نجات یک انسان، نجات همه انسانها معرفی شده، نظرهای مختلفی ارائه کردهاند. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] مینویسد قتل یک انسان، مخالفت و مبارزه با [[ربوبیت]] و خلقت خداست، به همین دلیل گویی قتلِ همه آدمیان است، زیرا خداوند متعال خواسته که حقیقت انسانیت با تکثیر نسل محفوظ بماند و این حقیقت در فرد فردِ انسان ها موجود است و اگر یک نفر هم کشته بشود غرض خداوند که تکثیر نسل انسانی از راه وجود | [[تفسیر قرآن|مفسران]] در توضیح اینکه چرا کشتن یک نفر، کشتن همه انسانها و نجات یک انسان، نجات همه انسانها معرفی شده، نظرهای مختلفی ارائه کردهاند. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] مینویسد قتل یک انسان، مخالفت و مبارزه با [[ربوبیت]] و خلقت خداست، به همین دلیل گویی قتلِ همه آدمیان است، زیرا خداوند متعال خواسته که حقیقت انسانیت با تکثیر نسل محفوظ بماند و این حقیقت در فرد فردِ انسان ها موجود است و اگر یک نفر هم کشته بشود غرض خداوند که تکثیر نسل انسانی از راه وجود آن فرد است نقض شده است و این یعنی ابطالِ حکمِ ربوبیت خداوند و مبارزه باغرض الهی در خلقت انسان در نتیجه ازبین بردن حقیقت انسانیت موجود در یک نفر با کشتن او، در واقع از بین بردن انسانیت موجود در تمام انسان ها ست .<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۵۱۵.</ref> در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن|مجمع البیان]] هم چند نظر آمده است، از جمله اینکه گویی قاتل، کمر به قتل همه انسانها بسته یا منظور از قتل در اینجا قتل [[نبوت|پیامبر]] یا [[امامت|امام]] عادل است یا اینکه چون قاتل سنت قتل را ترویج داده، پس [[گناه]] همه قتلها به گردن اوست.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ترجمه، ج۷، ص۱۳.</ref> در [[تفسیر نمونه]] نیز آمده است منظور این است که چنین آدمی که قتل انجام داده، آمادگی آن را دارد که دیگران را نیز به قتل برساند یا اینکه مقصود این است که جامعه انسانی همچون یک واحد است و افراد آن، همچون اعضای آن هستند که اثر لطمهای به یکی از اعضا، در دیگر اعضا نیز آشکار میشود. در برخی از [[حدیث|روایات]] آمده است مراد از مرگ و حیات در این [[آیه]]، گمراهی و هدایت است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۵.</ref> | ||
===آیه وسیله=== | ===آیه وسیله=== |