Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰
ویرایش
عالم غیب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←اطلاع پیامبران از عالم غیب
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==اطلاع پیامبران از عالم غیب== | ==اطلاع پیامبران از عالم غیب== | ||
با توجه به [[آیه|آیاتی]] که علم غیب را ویژه خداوند دانسته‌اند، برخی از علماء چون [[علامه طبرسی]] و [[شیخ مفید]]، نسبت‌دادن علم غیب به [[پیامبران]] و [[امامان]] را باوری زشت دانسته و گفته‌اند: هیچ‌یک از علماء [[شیعه امامیه|شیعه]] نمی‌پذیرند که کسی جز خدا علم غیب داشته باشند. به باور اینان پیامبران و امامان به وسیله تعلیم خداوند از غیب باخبر می‌شوند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مفید، اوائل المقالات،۱۴۱۳ق، ص۶۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۱۳، ۳۱۴.</ref><br /> | با توجه به [[آیه|آیاتی]] که علم غیب را ویژه خداوند دانسته‌اند، برخی از علماء چون [[علامه طبرسی]] و [[شیخ مفید]]، نسبت‌دادن [[علم غیب]] به [[پیامبران]] و [[امامان]] را باوری زشت دانسته و گفته‌اند: هیچ‌یک از علماء [[شیعه امامیه|شیعه]] نمی‌پذیرند که کسی جز خدا علم غیب داشته باشند. به باور اینان پیامبران و امامان به وسیله تعلیم خداوند از غیب باخبر می‌شوند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مفید، اوائل المقالات،۱۴۱۳ق، ص۶۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۱۳، ۳۱۴.</ref><br /> | ||
علامه طباطبایی، در تفسیر آیات ۲۶ و ۲۷ [[سوره جن]] «عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً؛ إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ» (داناى نهان است، و كسى را بر غيب خود آگاه نمىكند؛ جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد)، گفته است: این آیه استثنائی بر آیاتی است که علم غیب را به خدا منحصر می‌کنند و بیان می‌کند که پیامبران نیز به هراندازه که خدا بخواهد، از عالم غیب اطلاع پیدا می‌کنند. به باور وی بر اساس آیات قرآن به پیامبران وحی می شود و وحی نیز از مصادیق غیب است پس پیامبران از غیب آگاهی دارند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۵۳-۵۶.</ref> {{یادداشت|إن الآيات القرآنية تدل على أنهم يوحى إليهم كقوله : « إِنَّا أَوْحَيْنا إِلَيْكَ كَما أَوْحَيْنا إِلى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ » النساء : ١٦٣ وتدل على أن الوحي من الغيب.}} | علامه طباطبایی، در تفسیر آیات ۲۶ و ۲۷ [[سوره جن]] «عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً؛ إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ» (داناى نهان است، و كسى را بر غيب خود آگاه نمىكند؛ جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد)، گفته است: این آیه استثنائی بر آیاتی است که علم غیب را به خدا منحصر می‌کنند و بیان می‌کند که پیامبران نیز به هراندازه که خدا بخواهد، از عالم غیب اطلاع پیدا می‌کنند. به باور وی بر اساس آیات قرآن به پیامبران وحی می شود و وحی نیز از مصادیق غیب است پس پیامبران از غیب آگاهی دارند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۵۳-۵۶.</ref> {{یادداشت|إن الآيات القرآنية تدل على أنهم يوحى إليهم كقوله : « إِنَّا أَوْحَيْنا إِلَيْكَ كَما أَوْحَيْنا إِلى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ » النساء : ١٦٣ وتدل على أن الوحي من الغيب.}} | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
===چگونگی علم غیب امامان=== | ===چگونگی علم غیب امامان=== | ||
{{اصلی|اصلی=علم امام}} | |||
[[شیعه امامیه|شیعیان]] درباره میزان آگاهی [[امامان]](ع) از عالم غیب اختلاف‌نظر دارند. برخی معتقدند که دانش آنها به معارف دینی چون [[احکام]] و [[اصول عقاید|عقاید دینی]] محدود می‌شود. برخی نیز بر این باورند که علم امام محدودیت ندارد.<ref>مروی و مصطفوی، «مبانی عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم»، ص۷.</ref> همچنین برخی از علماء شیعه چون [[فضل بن حسن طبرسی]]، معتقدند که امامان به صورت مستقیم به عالم غیب آگاهی ندارند ؛ بلکه از طریق تعلیم [[پیامبر]](ص) به علم غیب دست پیدا می‌کنند.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۱۳، ۳۱۴.</ref> | [[شیعه امامیه|شیعیان]] درباره میزان آگاهی [[امامان]](ع) از عالم غیب اختلاف‌نظر دارند. برخی معتقدند که دانش آنها به معارف دینی چون [[احکام]] و [[اصول عقاید|عقاید دینی]] محدود می‌شود. برخی نیز بر این باورند که علم امام محدودیت ندارد.<ref>مروی و مصطفوی، «مبانی عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم»، ص۷.</ref> همچنین برخی از علماء شیعه چون [[فضل بن حسن طبرسی]]، معتقدند که امامان به صورت مستقیم به عالم غیب آگاهی ندارند ؛ بلکه از طریق تعلیم [[پیامبر]](ص) به علم غیب دست پیدا می‌کنند.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۱۳، ۳۱۴.</ref> | ||