پرش به محتوا

سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ اکتبر ۲۰۱۷
جز
imported>Salvand
جز (←‏تنها سوره بدون بسم الله: اصلاح پانویس)
imported>Salvand
جز (←‏تنها سوره بدون بسم الله: اصلاح پانویس)
خط ۱۷: خط ۱۷:
این سوره برخلاف سوره‌های دیگر [[قرآن]] بدون «‌بسم الله الرحمن الرحیم‌» شروع شده است. مفسران برای این موضوع چند دلیل گفته‌‌اند:
این سوره برخلاف سوره‌های دیگر [[قرآن]] بدون «‌بسم الله الرحمن الرحیم‌» شروع شده است. مفسران برای این موضوع چند دلیل گفته‌‌اند:
* اين سوره به دنبال [[سوره انفال]] نازل شده و هر دو يک سوره به حساب می‌آيند.<ref>طباطبایی، الميزان، ۱۳۷۰ش، ج‌۹، ص۱۴۶.</ref>
* اين سوره به دنبال [[سوره انفال]] نازل شده و هر دو يک سوره به حساب می‌آيند.<ref>طباطبایی، الميزان، ۱۳۷۰ش، ج‌۹، ص۱۴۶.</ref>
* «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» آیه رحمت و امان، ولى سوره برائت براى برداشتن امان و رفع آن است؛ به همین دلیل بسم اللَّه در آغاز اين سوره نیامده است.<ref>رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۹، ص۱۶۳.</ref>
* «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» آیه رحمت و امان، ولى سوره برائت براى برداشتن امان و رفع آن است؛ به همین دلیل بسم اللَّه در آغاز اين سوره نیامده است.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۹، ص۱۶۳.</ref>
* در روایت [[ابن عباس]] آمده است [[عثمان]] گفت پیامبر درباره جای این دو سوره سخن نگفت و ما این دو را به این دلیل پشت سر هم آوردیم که هر دو در مدینه نازل شده بودند و موضوعشان یکی بود.<ref>طبرسی، مجمع البيان، ۱۳۹۰ش، ج‌۱۱، ص۵و۶.</ref>{{یادداشت|[[ابن عباس]] می‌گوید به [[عثمان]] گفتم چرا سوره برائت را كه از [[سوره‌های مئين|مئين]] است با سوره انفال كه از [[سوره های مثانى|مَثانى]] است هر دو را در میان هفت سوره [[سبع طوال|طِوال]] قرار داديد، و ميان آنها «بسم اللَّه» ننوشتيد؟ عثمان گفت: شيوه [[پیامبر(ص)]] چنان بود كه چون آيات قرآن بر او [[نزول قرآن|نازل]] می‌شد به يكى از نويسندگان وحى می‌گفت: اين آيات را در فلان سوره بگذار، و سوره انفال از نخستين سوره‌هايى بود كه در [[مدينه]] نازل شد، و سوره برائت از آخرين سوره‌هايى بود كه در آن شهر نازل گشت، و چون داستان اين دو سوره شبيه به هم بود ما گمان كرديم كه سوره برائت دنباله سوره انفال است، و خود آن حضرت نيز تا روزى كه از دنيا رفت، در اين باره چيزى نفرمود؛ از اين رو ما اين سوره را در ضمن سبع طوال قرار داديم، و ميان آن دو «بسم اللَّه» ننوشتيم (طبرسی، مجمع البيان، ۱۳۹۰ش، ج‌۱۱، ص۵و۶).}}
* در روایت [[ابن عباس]] آمده است [[عثمان]] گفت پیامبر درباره جای این دو سوره سخن نگفت و ما این دو را به این دلیل پشت سر هم آوردیم که هر دو در مدینه نازل شده بودند و موضوعشان یکی بود.<ref>طبرسی، مجمع البيان، ۱۳۹۰ش، ج‌۱۱، ص۵و۶.</ref>{{یادداشت|[[ابن عباس]] می‌گوید به [[عثمان]] گفتم چرا سوره برائت را كه از [[سوره‌های مئين|مئين]] است با سوره انفال كه از [[سوره های مثانى|مَثانى]] است هر دو را در میان هفت سوره [[سبع طوال|طِوال]] قرار داديد، و ميان آنها «بسم اللَّه» ننوشتيد؟ عثمان گفت: شيوه [[پیامبر(ص)]] چنان بود كه چون آيات قرآن بر او [[نزول قرآن|نازل]] می‌شد به يكى از نويسندگان وحى می‌گفت: اين آيات را در فلان سوره بگذار، و سوره انفال از نخستين سوره‌هايى بود كه در [[مدينه]] نازل شد، و سوره برائت از آخرين سوره‌هايى بود كه در آن شهر نازل گشت، و چون داستان اين دو سوره شبيه به هم بود ما گمان كرديم كه سوره برائت دنباله سوره انفال است، و خود آن حضرت نيز تا روزى كه از دنيا رفت، در اين باره چيزى نفرمود؛ از اين رو ما اين سوره را در ضمن سبع طوال قرار داديم، و ميان آن دو «بسم اللَّه» ننوشتيم (طبرسی، مجمع البيان، ۱۳۹۰ش، ج‌۱۱، ص۵و۶).}}


کاربر ناشناس