سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

این سوره برخلاف سوره‌های دیگر [[قرآن]] بدون «‌بسم الله الرحمن الرحیم‌» شروع شده و مفسران برای این موضوع چند قول گفته‌ اند:

*اول اینکه گفته شده چون اين سوره به دنبال [[سوره انفال]] نازل شده هر دو يک سوره به‌حساب می‌آيند.<ref>علامه طباطبایی، الميزان، ۱۳۷۰ش، ج‌۹، ص۱۴۶.</ref>

*دلیل دیگر هم آنکه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» آيت رحمت و امان است ولى سوره برائت براى برداشتن امان و رفع آن، به همین دلیل بسم اللَّه در آغاز اين سوره نیامده.<ref>رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۹، ص۱۶۳.</ref>

*وجه دیگر احتمالا [[حدیث|روایتی]] است که از [[ابن عباس]] نقل شده، که وی می‌گوید: به [[عثمان]] گفتم چرا سوره برائت را كه از [[سوره‌های مئين|مئين]] است با سوره انفال كه از [[سوره های مثانى|مثانى]] است هر دو را در [[سبع طوال]] قرار داديد، و ميان آنها «بسم اللَّه» ننوشتيد؟ عثمان گفت: شيوه پیامبر چنان بود كه چون آيات قرآن بر او نازل می‌شد به يكى از نويسندگان [[وحى]] می‌فرمود: اين آيات را در فلان سوره بگذار، و سوره انفال از نخستين سوره‌هايى بود كه در [[مدينه]] نازل شد، و سوره برائت از آخرين سوره‌هايى بود كه در آن شهر نازل گشت، و چون داستان اين دو سوره شبيه به هم بود ما گمان كرديم كه سوره برائت دنباله سوره انفال است، و خود آن حضرت نيز تا روزى كه از دنيا رفت در اين باره چيزى نفرمود،از اين رو ما اين سوره را در ضمن سبع طوال قرار داديم، و ميان آن دو «بسم اللَّه» ننوشتيم.<ref>طبرسی، مجمع البيان، ۱۳۹۰ش، ج‌۱۱، ص۵و۶.</ref>