پرش به محتوا

فهرست آیات الاحکام: تفاوت میان نسخه‌ها

۷٬۰۷۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ اکتبر ۲۰۱۷
جز
←‏جهاد: افزودن آیات جهاد
imported>Salvand
جز (←‏حج: افزودن بخش جهاد)
imported>Salvand
جز (←‏جهاد: افزودن آیات جهاد)
خط ۷۴: خط ۷۴:
* «يَسَْلُونَكَ عَنِ الشهَّْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ  قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ  وَ صَدٌّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَ كُفْرُ  بِهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ إِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبرَُ عِندَ اللَّهِ  وَ الْفِتْنَةُ أَكْبرَُ مِنَ الْقَتْل‏...: از تو درباره كارزار در ماه حرام می‌پرسند. بگو: كارزار در آن، گناهى بزرگ و باز داشتن از راه خدا و كفر ورزيدن به او و [باز داشتن از] مسجد الحرام [حج‏]، و بيرون راندنِ اهل آن از آنجا، نزد خدا [گناهى‏] بزرگ‌تر و فتنه [شرک] از كشتار بزرگ‌تر است» (سوره بقره، آیه ۲۱۷).
* «يَسَْلُونَكَ عَنِ الشهَّْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ  قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ  وَ صَدٌّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَ كُفْرُ  بِهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ إِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبرَُ عِندَ اللَّهِ  وَ الْفِتْنَةُ أَكْبرَُ مِنَ الْقَتْل‏...: از تو درباره كارزار در ماه حرام می‌پرسند. بگو: كارزار در آن، گناهى بزرگ و باز داشتن از راه خدا و كفر ورزيدن به او و [باز داشتن از] مسجد الحرام [حج‏]، و بيرون راندنِ اهل آن از آنجا، نزد خدا [گناهى‏] بزرگ‌تر و فتنه [شرک] از كشتار بزرگ‌تر است» (سوره بقره، آیه ۲۱۷).
* «الشهَّْرُ الحَْرَامُ بِالشهَّْرِ الحَْرَامِ وَ الحُْرُمَاتُ قِصَاص‏...: اين ماه حرام در برابر آن ماه حرام است، و [هتک] حرمت‌ها قصاص دارد» (سوره بقره، آیه ۱۹۴).
* «الشهَّْرُ الحَْرَامُ بِالشهَّْرِ الحَْرَامِ وَ الحُْرُمَاتُ قِصَاص‏...: اين ماه حرام در برابر آن ماه حرام است، و [هتک] حرمت‌ها قصاص دارد» (سوره بقره، آیه ۱۹۴).
* «وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ  وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ  وَ لَا تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ المَْسْجِدِ الحَْرَامِ حَتىَ‏ يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ  فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ  كَذَالِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِين‏: و هر كجا بر ايشان دست يافتيد آنان را بكشيد، و همان‌گونه كه شما را بيرون راندند، آنان را بيرون برانيد، [چرا كه‏] فتنه [شرک] از قتل بدتر است، [با اين همه‏] در كنار مسجد الحرام با آنان جنگ مكنيد، مگر آنكه با شما در آنجا به جنگ درآيند، پس اگر با شما جنگيدند، آنان را بكشيد، كه كيفر كافران چنين است‏» (سوره بقره، آیه ۱۹۱).
* «... فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُواْ مِاْئَتَينْ‏ِ  وَ إِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُواْ أَلْفَينْ‏ِ بِإِذْنِ الله‏...: پس اگر از [ميان‏] شما يكصد تن شكيبا باشند بر دويست تن پيروز گردند، و اگر از شما هزار تن باشند، به توفيق الهى بر دو هزار تن غلبه كنند» (سوره انفال، آیه ۶۶).
* «يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَ لْيَجِدُواْ فِيكُمْ غِلْظَةً  وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِين‏: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، با كافرانى كه مجاور شما هستند كارزار كنيد و آنان بايد در شما خشونت بيابند، و بدانيد كه خدا با تقواپيشگان است‏» (سوره توبه، آیه ۱۲۳).
* «يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ وَ مَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيزًِّا إِلىَ‏ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ وَ مَأْوَئهُ جَهَنَّمُ  وَ بِئْسَ المَْصِير: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هرگاه [در ميدان نبرد] به كافران برخورد كرديد كه [به سوى شما] روى می‌آورند، به آنان پشت مكنيد و هر كه در آن هنگام به آنان پشت كند- مگر آنكه [هدفش‏] كناره‌گيرى براى نبردى [مجدّد] يا پيوستن به جمعى [ديگر از همرزمانش‏] باشد، قطعاً به خشم خدا گرفتار خواهد شد، و جايگاهش دوزخ است و چه بد سرانجامى است‏» (سوره انفال، آیه ۱۵-۱۶).
* «مَا كاَنَ لِنَبىِ‏ٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَى‏ حَتىَ‏ يُثْخِنَ فىِ الْأَرْض‏...: هيچ پيامبرى را سزاوار نيست كه [براى اخذِ سَربَها از دشمنان‏] اسيرانى بگيرد، تا در زمين به طور كامل از آنان كشتار كند» (سوره انفال، آیه ۶۷).
* «فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتىَّ إِذَا أَثخَْنتُمُوهُمْ فَشُدُّواْ الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنَّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِدَاءً حَتىَ‏ تَضَعَ الحَْرْبُ أَوْزَارَهَا...: پس چون با كسانى كه كفر ورزيده‌اند برخورد كنيد، گردن‌ها [يشان‏] را بزنيد. تا چون آنان را [در كشتار] از پاى درآورديد، پس [اسيران را] استوار در بند كشيد؛ سپس يا [بر آنان‏] منّت نهيد [و آزادشان كنيد] و يا فديه [و عوض از ايشان بگيريد]، تا در جنگ، اسلحه بر زمين گذاشته شود» (سوره محمد، آیه ۴).
* «فَإِمَّا تَثْقَفَنهَُّمْ فىِ الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ وَ إِمَّا تخََافَنَّ مِن قَوْمٍ خِيَانَةً فَانبِذْ إِلَيْهِمْ عَلىَ‏ سَوَاءٍ  إِنَّ اللَّهَ لَا يحُِبُّ الخَْائنِين‏: پس اگر در جنگ بر آنان دست يافتى با [عقوبتِ‏] آنان، كسانى را كه در پى ايشان‌اند تار و مار كن، باشد كه عبرت گيرند. و اگر از گروهى بيمِ خيانت دارى، [پيمانشان را] به سويشان بينداز [تا طرفين‏] به طور يكسان [بدانند كه پيمان گسسته است‏]، زيرا خدا خائنان را دوست نمی‌دارد» (سوره انفال، آیه ۵۷-۵۸).
* «وَ أَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَ مِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ وَ ءَاخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ  وَ مَا تُنفِقُواْ مِن شىَ‏ْءٍ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنتُمْ لَا تُظْلَمُون‏: و هر چه در توان داريد از نيرو و اسب‌هاى آماده بسيج كنيد، تا با اين [تداركات‏]، دشمن خدا و دشمن خودتان و [دشمنان‏] ديگرى را جز ايشان كه شما نمی‌شناسيدشان و خدا آنان را می‌شناسد، بترسانيد. و هر چيزى در راه خدا خرج كنيد، پاداشش به خود شما بازگردانيده می‌شود و بر شما ستم نخواهد رفت‏» (سوره انفال، آیه ۶۰).
* «وَ إِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لهََا وَ تَوَكلَ‏ْ عَلىَ اللَّهِ  إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيم‏: و اگر به صلح گراييدند، تو [نيز] بدان گراى و بر خدا توكّل نما كه او شنواى داناست‏» (سوره انفال، آیه ۶۱).


==پانویس==
==پانویس==
کاربر ناشناس