سوره یونس: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره یونس''' دهمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء]] یازدهم جای دارد. این سوره به سبب شرح سرگذشت [[حضرت یونس]]، یونس نامیده شده است. سوره یونس از مسئله [[وحی]] و مقام [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و نشانه‌های عظمت آفرینش و ناپایداری این دنیا سخن می‌گوید و به [[آخرت]] دعوت می‌کند. در این سوره داستان [[طوفان نوح]]، سرگذشت [[موسی]] و [[فرعون|فرعونیان]] نیز آمده است.

این [[سوره]] به مناسبت شرح داستان [[حضرت یونس(ع)]] به نام سوره یونس خوانده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۲۱۲.</ref>  

[[خدا|خداوند]] در پنج [[آیه]] از [[قرآن]] با مخالفانِ [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[تحدی]] (مبارزه‌طلبی) کرده است{{یادداشت|این پنج آیه عبارت‌اند از: سوره اسراء، آیه ۸۸؛ سوره یونس، آیه ۳۸؛ سوره هود، آیه ۱۳؛ سوره طور، آیه ۳۳ و ۳۴؛ سوره بقره، آیه ۲۳.}} که آیه ۳۸ سوره یونس یکی از آن آیات است.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/620/199/text?q=%D8%AA%D8%AD%D8%AF%D9%8A%20%D8%AF%D8%B1%20%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86&rowNumber=2&score=373.65613 قاضی‌زاده، «بررسی سیر نزولی تحدی در آیات قرآن»، ص۲۰۰.]</ref> تحدی یعنی دعوت کردنِ منکران و مخالفان [[نبوت]] به اینکه مثل و مانند [[معجزه|معجزات]] پیامبر را بیاورند.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/65233/86/text?q=%D8%AA%D8%AD%D8%AF%DB%8C&score=21.172052&rownumber=7 سلطانی ببرامی، «راز تحدی‌های قرآن از منظر استاد مصباح»، ص۸۷.]</ref> تحدی (در این آیه و آیات دیگر) دلیلی بر معجزه بودن قرآن، بلکه معجزه بودن هر سوره از قرآن است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ق، ج۸، ص۲۸۹.</ref>

این آیه در انتهای خطبه‌ها و سخنرانی‌ها و گاه بیانیه‌ها استفاده می‌شود؛ البته کلمه «دعواهم: دعای آنان» به «دعوانا: دعای ما» تبدیل می‌شود.<ref>برای نمونه: [http://www.mosallaghaem.ir/%D8%AE%D8%B7%D8%A8%D9%87-%D9%87%D8%A7/955-%D8%AE%D8%B7%D8%A8%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2%D8%AC%D9%85%D8%B9%D9%87-%D9%87%D9%81%D8%AA%D9%85-%D8%AE%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%AF-%D9%88-%D9%BE%D9%86%D8%AC-%D9%82%D8%A7%D8%A6%D9%85-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%B6%D8%AC%D8%B9-%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81-%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B7%D8%A8%D8%B1%D8%B3%DB%8C.html «خطبه‌های نماز جمعه هفتم خرداد نود و پنج قائم‌شهر»]؛ [http://www.rasanews.ir/textversion/detail/news/293863/2004 «بیانیه پایانی هفتمین اجلاسیه منطقه‌ای جامعه مدرسین»، خبرگزاری رسا.]</ref>

این آیه در علم [[اصول فقه]] کاربرد زیادی دارد. در این علم درباره «عمل به ظن (گمان)» بحث شده است. اگرچه در این آیه، خداوند اعتمادکردن به ظن و گمان را ممنوع کرده، عالمان علم اصول تلاش کرده‌اند بگویند این آیه هر گونه روش ظنی را ممنوع نمی‌شمارد، بلکه مواردی چون [[خبر واحد]] و ظاهر [[آیات]] و [[روایات]] برای ما حجت خواهند بود.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/486477/%d9%be%da%98%d9%88%d9%87%d8%b4%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d8%b9%d9%86%d8%a7%db%8c-%d8%b8%d9%86-%d9%88-%d8%ac%d8%a7%db%8c%da%af%d8%a7%d9%87-%d9%85%d8%b9%d8%b1%d9%81%d8%aa%db%8c-%d9%88-%d8%a7%d8%ae%d9%84%d8%a7%d9%82%db%8c-%d8%a2%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d9%82%d8%b1%d8%a2%d9%86?q=%D8%A5%D9%90%D9%86%D9%8E%D9%91%20%D8%A7%D9%84%D8%B8%D9%8E%D9%91%D9%86%D9%8E%D9%91%20%D9%84%D9%8E%D8%A7%20%D9%8A%D9%8F%D8%BA%D9%92%D9%86%D9%89%D9%90%20%D9%85%D9%90%D9%86%D9%8E%20%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%8E%D9%92%D9%82%D9%91%E2%80%8F%D9%90%20%D8%B4%D9%8E%D9%8A%D9%8B%D9%92%D8%A7&score=1163.7826&rownumber=4 شاکر، «پژوهشی در معنای ظن و جایگاه معرفتی و اخلاقی آن در قرآن»، ص۱۰۸.]؛ فیض نسب، آیات الاحکام فی التراث الامام الخمینی، ۱۳۸۴ش، ص۶۱۷-۶۲۰.</ref>