کاربر ناشناس
طه حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح شناسه
imported>M.r.seifi (+ رده:نویسندگان مسلمان (هاتکت)) |
imported>M.r.seifi (اصلاح شناسه) |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''طه حسین'''(۱۸۸۹-۱۹۷۳م) نویسنده و متفکر [[مصر|مصری]]. از آثار وی می‌توان به «فی الشعر الجاهلی»، «[[الفتنة الکبری]]»، «الأیام» و «الشیخان» اشاره کرد. او | '''طه حسین'''(۱۸۸۹-۱۹۷۳م) نویسنده و متفکر [[مصر|مصری]]. از آثار وی می‌توان به «فی الشعر الجاهلی»، «[[الفتنة الکبری]]»، «الأیام» و «الشیخان» اشاره کرد. او [[قرآن]] را متأثر از [[اسرائیلیات|داستان‌های یهودی]] می‌دانست، در عین حال به [[اعجاز قرآن]] اعتقاد داشت. | ||
<br /> | |||
به نظر او گذشتگان اهل سنت، [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] را بزرگتر از آنچه که بودند نشان داده‌اند. به نظر او در زمان [[عثمان بن عفان|عثمان]] [[بنی‌امیه]] تمام امور خلافت را در دست گرفته بود. طه حسین معتقد بود که [[شیعه]] به عنوان یک حزب، پس از ماجرای [[صلح امام حسن علیه السلام|صلح حسن بن علی(ع)]] با [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] شکل گرفت. | |||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
| خط ۹۵: | خط ۹۷: | ||
وی در کتاب «فی الشعر الجاهلی» مدعی شده است که برخی مطالب [[قرآن]] از [[اسرائیلیات|داستان‌های یهودی]] تأثیر پذیرفته است.<ref>الجندی، طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۱۴۰.</ref> این نظریه‌ها موجب شد که مجلس مصر دستور جمع آوری این کتاب را صادر و او را از دانشگاه مصر اخراج کند.<ref>الجندی، طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۱۷۸.</ref> برخی بر این باورند که این جنجال‌ها بیشتر جنبه سیاسی داشته است.<ref>طه حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، مقدمه، صفحه دوازده.</ref> | وی در کتاب «فی الشعر الجاهلی» مدعی شده است که برخی مطالب [[قرآن]] از [[اسرائیلیات|داستان‌های یهودی]] تأثیر پذیرفته است.<ref>الجندی، طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۱۴۰.</ref> این نظریه‌ها موجب شد که مجلس مصر دستور جمع آوری این کتاب را صادر و او را از دانشگاه مصر اخراج کند.<ref>الجندی، طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۱۷۸.</ref> برخی بر این باورند که این جنجال‌ها بیشتر جنبه سیاسی داشته است.<ref>طه حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، مقدمه، صفحه دوازده.</ref> | ||
طه حسین به اعجاز قرآن اعتقاد داشت.<ref>رجوع کنید به: حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، ص۱۲۲.</ref> به نظر وی مهمترین دلیل اعجاز قرآن نظم و روش خاص آن در بیان مفاهیم است، روشی که عرب در روزگار پیامبر و پس از آن نتوانست آن را تقلید کند.<ref>حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، ص۱۲۴.</ref> | طه حسین به [[اعجاز قرآن]] اعتقاد داشت.<ref>رجوع کنید به: حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، ص۱۲۲.</ref> به نظر وی مهمترین دلیل اعجاز قرآن نظم و روش خاص آن در بیان مفاهیم است، روشی که عرب در روزگار پیامبر و پس از آن نتوانست آن را تقلید کند.<ref>حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، ص۱۲۴.</ref> | ||
===دیدگاه‌ها درباره خلفای راشدین=== | ===دیدگاه‌ها درباره خلفای راشدین=== | ||