پرش به محتوا

طه حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۷
.
imported>M.r.seifi
(.)
imported>M.r.seifi
(.)
خط ۴۵: خط ۴۵:
| پانویس            =
| پانویس            =
}}
}}
'''طه حسین'''(۱۸۸۹-۱۹۷۳م) نویسنده و متفکر مصری. او درکتاب «فی الشعر الجاهلی» درباره [[قرآن]] نظریه‌ای جنجالی دارد. در کتاب‌های «[[الفتنة الکبری]]»، «الشیخان» و «مرآة الاسلام» نظراتی درباره حوادث بعد از وفات پیامبر اسلام(ص)، ماجرای خلافت، قتل عثمان و... طرح کرده است.
'''طه حسین'''(۱۸۸۹-۱۹۷۳م) نویسنده و متفکر مصری. او درکتاب «فی الشعر الجاهلی» درباره [[قرآن]] نظریه‌ای جنجالی دارد. در کتاب‌های «[[الفتنة الکبری]]»، «الشیخان» و «مرآة الاسلام» درباره حوادث بعد از وفات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]]، [[خلافت]]، [[ماجرای کشته شدن عثمان]] و... نظراتی دارد.


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
طه حسین در سال ۱۸۸۹ در [[مصر]] به دنیا آمد.<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۲۱.</ref> طبق رسم آن زمان به مکتب‌خانه رفت و کل قرآن را حفظ نمود. در پنج سالگی در اثر بیماری، بینایی‌اش را از دست داد.<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۲۱.</ref> در سال ۱۹۰۲ وارد [[مدرسه الازهر]] شد و تا سال ۱۹۰۸ در آنجا باقی ماند.<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۲۱.</ref> در این مدت، نزد اساتیدی چون [[محمد عبده]]، محمد بخیت(مفتی مصر)، محمد حسنین العدوی، محمد مصطفی المراغی، محمد راضی و عاشور الصدفی دروس فقه، اصول فقه، نحو و منطق را آموخت.<ref>حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، مقدمه، صفحه نه.</ref> از سال ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۴ در دانشگاه مصر مشغول تحصیل شد <ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۲۲.</ref>و موفق به اخذ دکتری در رشته [[ادبیات عرب]] شد.<ref>نظری، «بررسی و آثار طه حسین در ادب عربی»، ص۲۴.</ref> پس از آن به فرانسه رفت و از دانشگاه سوربن موفق به اخذ دکتری در رشته تاریخ شد.<ref>نظری، «بررسی و آثار طه حسین در ادب عربی»، ص۲۴.</ref>  
طه حسین در سال ۱۸۸۹ در [[مصر]] به دنیا آمد.<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۲۱.</ref> در پنج سالگی در اثر بیماری، بینایی‌اش را از دست داد. طبق رسم آن زمان به مکتب‌خانه رفت و کل قرآن را حفظ نمود. <ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۲۱.</ref> در سال ۱۹۰۲ وارد [[مدرسه الأزهر]] شد و تا سال ۱۹۰۸ در آنجا باقی ماند.<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۲۱.</ref> در این مدت، نزد اساتیدی چون [[محمد عبده]]، محمد بخیت(مفتی مصر)، محمد حسنین العدوی، محمد مصطفی المراغی، محمد راضی و عاشور الصدفی دروس فقه، اصول فقه، نحو و منطق را آموخت.<ref>حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، مقدمه، صفحه نه.</ref> الأزهر او را راضی نکرد، به همین خاطر به دانشگاه مصر رفت<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۲۲.</ref>و موفق به اخذ دکتری در رشته [[ادبیات عرب]] شد.<ref>نظری، «بررسی و آثار طه حسین در ادب عربی»، ص۲۴.</ref> پس از آن به فرانسه رفت و در رشته تاریخ دانشگاه سوربن به درجه دکتری رسید.<ref>نظری، «بررسی و آثار طه حسین در ادب عربی»، ص۲۴.</ref>  


در سال ۱۹۱۹ به دانشگاه قاهره بازگشت و مشغول تدریس تاریخ [[یونان]] و [[روم]] در این دانشگاه شد و پس از مدتی ریاست دانشکده ادبیات این دانشگاه را پذیرفت. در طی سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۲ عهده‌دار وزارت معارف مصر شد؛ اما پس از سقوط کابینه [[حزب وفد مصر|حزب وفد]]، برای همیشه از سیاست کناره گرفت.<ref>حسین، آن روزها، ۱۳۵۸ش، ص۱۲-۱۳.</ref> در زمان وزارت خود تحصیلات متوسطه و فنی را رایگان اعلام کرد و قصد داشت تحصیلات عالی را نیز رایگان کند اما پادشاه وقت مصر نپذیرفت.<ref>حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، مقدمه، صفحه چهارده.</ref> سرانجام وی در سال ۱۹۷۳، در ۸۴ سالگی از دنیا رفت.<ref>نظری، «بررسی و آثار طه حسین در ادب عربی»، ص۲۴.</ref>
در سال ۱۹۱۹ به دانشگاه قاهره بازگشت و مشغول تدریس تاریخ [[یونان]] و [[روم]] در این دانشگاه شد و پس از مدتی ریاست دانشکده ادبیات این دانشگاه را پذیرفت. در طی سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۲ عهده‌دار وزارت معارف مصر شد؛ اما پس از سقوط کابینه [[حزب وفد مصر|حزب وفد]]، برای همیشه از سیاست کناره گرفت.<ref>حسین، آن روزها، ۱۳۵۸ش، ص۱۲-۱۳.</ref> در زمان وزارت خود تحصیلات متوسطه و فنی را رایگان اعلام کرد و قصد داشت تحصیلات عالی را نیز رایگان کند اما پادشاه وقت مصر نپذیرفت.<ref>حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، مقدمه، صفحه چهارده.</ref> سرانجام وی در سال ۱۹۷۳، در ۸۴ سالگی از دنیا رفت.<ref>نظری، «بررسی و آثار طه حسین در ادب عربی»، ص۲۴.</ref>
خط ۵۴: خط ۵۴:
==آثار==
==آثار==
[[پرونده:کتاب انقلاب بزرگ طه حسین.jpg|بندانگشتی|200px|<small>تصویری از کتاب انقلاب بزرگ(الفتنة الکبری) ترجمه [[سید جعفر شهیدی]].</small>]]
[[پرونده:کتاب انقلاب بزرگ طه حسین.jpg|بندانگشتی|200px|<small>تصویری از کتاب انقلاب بزرگ(الفتنة الکبری) ترجمه [[سید جعفر شهیدی]].</small>]]
طه حسین در کتاب «فی الشعر الجاهلی» مدعی شده است که برخی مطالب [[قرآن]] از [[اسرائیلیات|داستان‌های یهودی]] تأثیر پذیرفته است و قرآن از کتاب‌های قدیمی استفاده کرده است.<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۱۴۰.</ref> این نظریه‌ها موجب شد که مجلس مصر دستور جمع آوری این کتاب را صادر و او را از دانشگاه مصر اخراج کند.<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۱۷۸.</ref> برخی بر این باورند که این جنجال‌ها بیشتر جنبه سیاسی داشته است.<ref>طه حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، مقدمه، صفحه دوازده.</ref>
مقاله «بررسی طه حسین در ادب عربی» آثار طه حسین را به چهار دسته تقسیم کرده‌ است:
مقاله «بررسی طه حسین در ادب عربی» آثار طه حسین را به چهار دسته تقسیم کرده‌ است:
#شرح حال نویسی شامل: فی الصیف، من بعید، ادیب و رحلة الربیع.
#شرح حال نویسی شامل: فی الصیف، من بعید، ادیب و رحلة الربیع.
خط ۵۹: خط ۶۱:
#تحلیل وقایع اسلامی شامل‌: علی‌ هامش السیرة، الوعـد الحـق‌، الفتنة الکـبری(عـثمان،عـلیّ و بنوه)، مرآة الاسلام، الشیخان.
#تحلیل وقایع اسلامی شامل‌: علی‌ هامش السیرة، الوعـد الحـق‌، الفتنة الکـبری(عـثمان،عـلیّ و بنوه)، مرآة الاسلام، الشیخان.
#آثار داسـتانی شامل: جنة الحیوان، الایام، دعاء‌ الکروان‌، القصر المسحور و...<ref>نظری، «بررسی و آثار طه حسین در ادب عربی»، ص۲۴.</ref>
#آثار داسـتانی شامل: جنة الحیوان، الایام، دعاء‌ الکروان‌، القصر المسحور و...<ref>نظری، «بررسی و آثار طه حسین در ادب عربی»، ص۲۴.</ref>
طه حسین در کتاب «فی الشعر الجاهلی» مدعی شده است که برخی مطالب [[قرآن]] از [[اسرائیلیات|داستان‌های یهودی]] تأثیر پذیرفته است و قرآن از کتاب‌های قدیمی نقل کرده است.<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۱۴۰.</ref> این نظریه‌ها موجب شد که مجلس مصر دستور جمع آوری این کتاب را صادر و او را از دانشگاه مصر اخراج کند.<ref>الجندی،  طه حسین حیاته و فکره، ۱۹۷۷م، ص۱۷۸.</ref> برخی بر این باورند که این جنجال‌ها بیشتر جنبه سیاسی داشته است.<ref>طه حسین، آئینه اسلام، ۱۳۴۶ش، مقدمه، صفحه دوازده.</ref>


تعدادی از از آثار وی به فارسی ترجمه شده‌ است، مانند:
تعدادی از از آثار وی به فارسی ترجمه شده‌ است، مانند:
کاربر ناشناس