کاربر ناشناس
سؤال قبر: تفاوت میان نسخهها
جز
ایجاد پیوند
imported>Mohamadpur جز (ایجاد پیوند) |
|||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==سؤال قبر از بدن مادی یا برزخی؟== | ==سؤال قبر از بدن مادی یا برزخی؟== | ||
در اینکه سؤال و جواب قبر از همین بدن مادی که در قبر قرار داده میشود صورت میگیرد یا بدن برزخی<ref group="یادداشت"> روح انسان پس از مرگ و انقطاع از بدن مادی، خود را با بدن برزخی و قالب مثالی مییابد. بدن مثالی شباهت بسیار زیادی به بدن دنیوی انسان دارد؛ ولی در عین حال بدنی است که با نظام و قوانین عالم برزخ سازگار است و با بدن دنیوی، تفاوتهایی دارد.</ref> که مرتبط با این قبر و بدن است، دو نظر وجود دارد. بیشتر محدثان و متکلمان با استناد به ظاهر آیات قرآن و روایات معتقدند سؤال و جواب از همین بدن مادی خواهد بود.<ref> علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۷۰</ref> [[کلینی]] در [[اصول کافی|کافی]] از [[امام باقر(ع)]] نقل میکند: هنگامی که مرده داخل قبرش شد روح به بدنش باز میگردد، آنگاه دو ملک قبر میآیند و از او پرسش میکنند.<ref> کافی، ج۳، ص۲۳۴</ref> | در اینکه سؤال و جواب قبر از همین بدن مادی که در قبر قرار داده میشود صورت میگیرد یا [[بدن برزخی]]<ref group="یادداشت"> روح انسان پس از مرگ و انقطاع از بدن مادی، خود را با بدن برزخی و قالب مثالی مییابد. بدن مثالی شباهت بسیار زیادی به بدن دنیوی انسان دارد؛ ولی در عین حال بدنی است که با نظام و قوانین عالم برزخ سازگار است و با بدن دنیوی، تفاوتهایی دارد.</ref> که مرتبط با این قبر و بدن است، دو نظر وجود دارد. بیشتر محدثان و متکلمان با استناد به ظاهر آیات قرآن و روایات معتقدند سؤال و جواب از همین بدن مادی خواهد بود.<ref> علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۷۰</ref> [[کلینی]] در [[اصول کافی|کافی]] از [[امام باقر(ع)]] نقل میکند: هنگامی که مرده داخل قبرش شد روح به بدنش باز میگردد، آنگاه دو ملک قبر میآیند و از او پرسش میکنند.<ref> کافی، ج۳، ص۲۳۴</ref> | ||
در فرهنگ فارسی، عباراتی مانند «سرش به سنگ خورد» که کنایه از عبرت نگرفتن از دیگران است، حاکی از همین دیدگاه است. این کنایه از این مطلب وام گرفته شده که برخی تا خودشان نمیرند و در قبر به هنگام سؤال و جواب نکیر و منکر سرشان به سنگ لحد نخورد دست از [[گناه]] بر نمیدارند. | در فرهنگ فارسی، عباراتی مانند «سرش به سنگ خورد» که کنایه از عبرت نگرفتن از دیگران است، حاکی از همین دیدگاه است. این کنایه از این مطلب وام گرفته شده که برخی تا خودشان نمیرند و در قبر به هنگام سؤال و جواب نکیر و منکر سرشان به سنگ لحد نخورد دست از [[گناه]] بر نمیدارند. |