پرش به محتوا

آیه میثاق: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ مهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۴۸: خط ۴۸:
تفسیر آیه بر میثاقی معنوی، به شکل‌های مختلفی در بیان مفسران مورد بحث قرار گرفته است. برخی میثاق خداوندی را شهادت عقلی انسان بر [[ربوبیت|ربوبیت خداوند]] می‌دانند<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۷۶؛ طبرسی، جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۸۲.</ref> و عده‌ای فطرت پاک و به دور از هواهای نفسانی را مؤید وحدانیت ربوبی پروردگار دانسته‌اند؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۴.</ref> بدین‌گونه که انسان‌ها با استعداد فطری که خداوند در وجودشان به امانت گذاشته است، قادر خواهند بود با [[تزکیه|تهذیب نفس]]، صحنه میثاق الهی را در پیش روی خود مشاهده کنند.<ref>آب‌یاری، «بررسی تطبیقی آیه میثاق از نظر استاد شهید مطهری و آیت‌الله جوادی آملی»، ص۲۴.</ref> بر همین اساس است که مفسران فطری بودن معارف دینی را از [[آیه]] فوق برداشت کرده و آن را پاسخی به معاندان و [[شرک|مشرکان]] می‌دانند.<ref>آب‌یاری، «بررسی تطبیقی آیه میثاق از نظر استاد شهید مطهری و آیت‌الله جوادی آملی»، ص۵.</ref> از سویی برخی مفسران بر این اعتقادند که ساحت [[عالم ملکوت|ملکوتی]] آدمی که همزمان با ساحت دنیایی اوست محل اخذ میثاق خداوند است.<ref> سلطان علیشاه، بیان السعادة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۱۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۸، ص۳۲۰؛ حسینی همدانی، انوار درخشان در تفسیر قرآن، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۱۱۳.</ref>  
تفسیر آیه بر میثاقی معنوی، به شکل‌های مختلفی در بیان مفسران مورد بحث قرار گرفته است. برخی میثاق خداوندی را شهادت عقلی انسان بر [[ربوبیت|ربوبیت خداوند]] می‌دانند<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۷۶؛ طبرسی، جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۸۲.</ref> و عده‌ای فطرت پاک و به دور از هواهای نفسانی را مؤید وحدانیت ربوبی پروردگار دانسته‌اند؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۴.</ref> بدین‌گونه که انسان‌ها با استعداد فطری که خداوند در وجودشان به امانت گذاشته است، قادر خواهند بود با [[تزکیه|تهذیب نفس]]، صحنه میثاق الهی را در پیش روی خود مشاهده کنند.<ref>آب‌یاری، «بررسی تطبیقی آیه میثاق از نظر استاد شهید مطهری و آیت‌الله جوادی آملی»، ص۲۴.</ref> بر همین اساس است که مفسران فطری بودن معارف دینی را از [[آیه]] فوق برداشت کرده و آن را پاسخی به معاندان و [[شرک|مشرکان]] می‌دانند.<ref>آب‌یاری، «بررسی تطبیقی آیه میثاق از نظر استاد شهید مطهری و آیت‌الله جوادی آملی»، ص۵.</ref> از سویی برخی مفسران بر این اعتقادند که ساحت [[عالم ملکوت|ملکوتی]] آدمی که همزمان با ساحت دنیایی اوست محل اخذ میثاق خداوند است.<ref> سلطان علیشاه، بیان السعادة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۱۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۸، ص۳۲۰؛ حسینی همدانی، انوار درخشان در تفسیر قرآن، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۱۱۳.</ref>  


گروه سومی از مفسران این پیمان را ترکیبی از تمثیل و واقعیت می‌دانند<ref>مفید، المسائل السرویه، قم، ص۳۷.</ref> و احتمالا باور [[عارفان]] به اخذ چنین پیمانی در عالم ازل<ref>میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۷۹۳.</ref> در همین راستا است.
گروه سومی از مفسران این پیمان را ترکیبی از تمثیل و واقعیت می‌دانند<ref>مفید، المسائل السرویه، ۱۴۱۲ق، صص۴۰-۳۹.</ref> و احتمالا باور [[عارفان]] به اخذ چنین پیمانی در عالم ازل<ref>میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۷۹۳.</ref> در همین راستا است.


==احادیث تفسیری==
==احادیث تفسیری==
۱۷٬۴۴۳

ویرایش