سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[ابن عباس]] روایت شده [[مسلمانان]] شخصی به نام ثمامة بن اثال را [[اسیر]] کرده، نزد پیامبر آوردند و او مسلمان شد و پس از آزادی به یمن برگشت و راه کاروان‌های خواربار [[مکه]] را سد کرد که این کار او باعث قحطی در میان [[قریش]] شد و مجبور به خوردن عِلهِز (مخلوطی از کُرْک و خون شتر){{یادداشت|دهخدا معانی د یگری نیز برای این واژه ذکر کرده است مانند:  پشم شتر که با خون کنه مخلوط باشد. خون خشک که پشم شتر در آن کوبیده می شد و در قحطسالی ها خورده میشد. ماده شتر کلانسال که در آن اندکی قوّه باشد.  گیاهی است که به بلاد بنی سُلَیم روید.دهخدا ذیل واژه علهز }} شدند. [[ابوسفیان]] نزد پیامبر(ص) آمد و گفت ای محمد به [[خدا]] و خویشاوندیمان [[سوگند]] مگر نه اینکه ادعا می‌کنی رحمة للعالمین هستنی؟ پیامبر جواب داد بلی. ابوسفیان گفت پدران ما را با شمشیر کشتی و پسران ما را با گرسنگی. در جواب این ادعای ابوسفیان آیه ۷۶ سوره مؤمنون « وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَ‌بِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّ‌عُونَ؛ و به راستى ايشان را به عذاب گرفتار كرديم و[لى‌] نسبت به پروردگارشان فروتنى نكردند و به زارى درنيامدند.» نازل شد و قحطی و گرسنگی را به بی‌دینی و استکبار آنها مرتبط دانست.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۳۲۴.</ref>