جاهلیت: تفاوت میان نسخه‌ها

علاوه بر این، در [[قرآن]] از برخی آداب و رسوم و اعتقادات و اعمال عرب جاهلی انتقاد شده است. پاره‌ای از مظاهر شاخص جاهلیت که در قرآن به آنها تصریح یا اشاره شده، عبارت‌اند از: [[شرک]]، نیکی نکردن به والدین، کشتن فرزندان از بیم فقر،<ref>سوره انعام، آیه ۱۵۱.</ref> [[زنا]]،<ref>سوره اِسراء، آیه ۳۲.</ref> واداشتن کنیزان به زنا،<ref>سوره نور، آیه ۳۳.</ref> زنده به گور کردن دختران،<ref>سوره تکویر، آیه ۸.</ref> میگساری،<ref>سوره بقره، آیه ۲۱۹؛ سوره مائده، آیه ۹۰ـ۹۱.</ref> [[ربا|رباخواری]]،<ref>سوره بقره، آیه ۲۷۵ـ۲۷۶.</ref> تحقیر زن،<ref>سوره نحل، آیه ۵۸ ـ۵۹.</ref> [[قمار]] (مَیسِر)، اَزلام،<ref>سوره مائده، آیه ۹۰.</ref> و مقدّس دانستن برخی حیوانات نظیر بَحیرَه و سائبه و وصیله و حام . {{یادداشت|ناقه بحيره: شترى كه گوش آن را شكافته و رها مى كردند و به آن سوار نمى شدند و گوشتش را حرام مى دانستند و آن در صورتى بود كه پنج بچه بزايد و پنجمى نر باشد. بحر به معنى شكافتن است. ناقةسائبة: سائبه شترى است كه مشركان نذر مى كردند در صورت آمدن مريض يا شفاى بيمار آن را به سر خود رها كنند.  وصيلة:  گوسفندى كه دو بچه نر و ماده توأم مى زائيد آن را وصيله مى گفتند. در ميان مشركان رسم بود اگر گوسفند بچه ماده مى زائيد، براى مشركان بود و اگر نر مى زائيد، براى خدايان ذبح مى كردند و اگر دو بچه نر و ماده مى زائيد مى گفتند ماده به برادرش وصل است، آن را براى خدا ذبح نمى كردند.حام: شتر نرى كه از نطفه آن ده شتر به وجود آمده بود، آن را حام مى گفتند كه يعنى پشت خود را نگهدارى و قرق كرده است. به چنان شترى سوار نمى شدند و چيزى بار نمى كردند و از آب و علف منعش نمى نمودند. قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث (کتاب)}}<ref>سوره مائده، آیه ۱۰۳.</ref>