پرش به محتوا

سلجوقیان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ نوامبر ۲۰۲۰
جز
imported>Shadpoor
imported>Shadpoor
خط ۴۰: خط ۴۰:


==آغاز قدرت سلجوقیان و سختگیری بر شیعیان==
==آغاز قدرت سلجوقیان و سختگیری بر شیعیان==
سلجوقیان حنفی مذهب بودند و با شعار احیای قدرت اهل سنت به بغداد وارد شدند. در زمانی که خلفای شیعه مذهب [[فاطمیان|فاطمی]] به شدت بر خلافت عباسی فشار می‌آوردند. سلجوقیان بخشی از مشروعیت سیاسی خود را از شعار احیای خلافت عباسی و سلطه اهل سنت به دست آوردند. در آستانه ورود سلاجقه به عراق، [[ارسلان بساسیری]] با حمایت خلیفه فاطمی در بغداد قدرت یافت و مدتی در بغداد به نام فاطمیان شیعه، خطبه خواند و یکی از بهانه‌های طغرل برای ورود به بغداد نیز مبارزه و شکست بساسیری (۴۵۱ق) بود.
سلجوقیان حنفی مذهب بودند و با شعار احیای قدرت اهل سنت به بغداد وارد شدند. در زمانی که خلفای شیعه مذهب [[فاطمیان|فاطمی]] به شدت بر خلافت عباسی فشار می‌آوردند، سلجوقیان بخشی از مشروعیت سیاسی خود را از شعار احیای خلافت عباسی و سلطه اهل سنت به دست آوردند. در آستانه ورود سلاجقه به عراق، [[ارسلان بساسیری]] با حمایت خلیفه فاطمی در بغداد قدرت یافت و مدتی در بغداد به نام فاطمیان شیعه، خطبه خواند و یکی از بهانه‌های طغرل برای ورود به بغداد نیز مبارزه و شکست بساسیری (۴۵۱ق) بود.


با قدرت یافتن سلجوقیان در عراق سختگیری‌هایی با شیعیان بخصوص در عراق و بغداد صورت گرفت. حاکم شدن سلاطین سنی مذهب، سنیان متعصب بغداد را جسارت بیشتری داد و درگیری میان سنیان و شیعیان در بغداد که سابقه‌ای طولانی داشت با شدت بیشتری ادامه یافت. از جمله در سال ۴۵۱ بعد از اینکه طغرل بر بغداد غلبه کرد و بساسیری را شکست دارد سنیان بخش‌هایی از محله کرخ که محل زندگی شیعیان بود را به آتش کشیدند و خانه‌های آنان را غارت کردند.<ref>محمدی، منازعات حنابله با شیعه امامیه در عصر سلجوقی، ص۱۰۶-۱۰۸</ref> در سال‌های بعد نیز درگیری‌های خونین شیعیان [[کرخ]] و سنیان [[بغداد]] ادامه داشت و گاه دامنه بسیار وسیعی می‌یافت.<ref>ترکمنی آذر، تاریخ سیاسی شیعیان اثنی عشری در ایران، ص‌۱۹۹-۲۰۰</ref>
با قدرت یافتن سلجوقیان در عراق سختگیری‌هایی با شیعیان بخصوص در عراق و بغداد صورت گرفت. حاکم شدن سلاطین سنی مذهب، سنیان متعصب بغداد را جسارت بیشتری داد و درگیری میان سنیان و شیعیان در بغداد که سابقه‌ای طولانی داشت با شدت بیشتری ادامه یافت. از جمله در سال ۴۵۱ بعد از اینکه طغرل بر بغداد غلبه کرد و بساسیری را شکست دارد سنیان بخش‌هایی از محله کرخ که محل زندگی شیعیان بود را به آتش کشیدند و خانه‌های آنان را غارت کردند.<ref>محمدی، منازعات حنابله با شیعه امامیه در عصر سلجوقی، ص۱۰۶-۱۰۸</ref> در سال‌های بعد نیز درگیری‌های خونین شیعیان [[کرخ]] و سنیان [[بغداد]] ادامه داشت و گاه دامنه بسیار وسیعی می‌یافت.<ref>ترکمنی آذر، تاریخ سیاسی شیعیان اثنی عشری در ایران، ص‌۱۹۹-۲۰۰</ref>
کاربر ناشناس