پرش به محتوا

آیه خمس: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ آوریل ۲۰۱۸
جز
imported>Salvand
جز (←‏مصارف خمس: ویرایش نگارشی)
imported>Salvand
خط ۱۲: خط ۱۲:


==گسترش محدوده خمس به تمام غنایم==
==گسترش محدوده خمس به تمام غنایم==
عالمان شیعه با تکیه بر [[روایات]] [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت(ع)]] بر این باور‌ند که مقصود از غنیمت در این آیه {{یادداشت|همان گونه که لغت‌شناسان گفته‌اند. راغب اصفهانی، مفردات فی الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۶۱۵؛ابن منظور، لسان العرب، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۴۴۵.}} هر چیزی است که غنیمت شمرده شود؛ هرچند غنیمتِ از [[کفر|کفار]] در جنگ نباشد.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۹۱.</ref> [[امین الاسلام طبرسی|طبرسی]] صاحب [[مجمع البیان]] با استدلال به [[آیه]] می‌گوید علمای شیعه معتقدند خمس در هر فایده‌ای که برای انسان فراهم می‌شود، [[واجب]] است؛ اعم از اینکه از راه کسب و تجارت باشد یا از راه گنج و معدن، و یا آنکه با غواصی از دریا خارج کنند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۶۸.</ref>
عالمان شیعه با تکیه بر [[روایات]] [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت(ع)]] بر این باور‌ند که مقصود از غنیمت در این آیه {{یادداشت|همان گونه که لغت‌شناسان گفته‌اند. رجوع کنید به: راغب اصفهانی، مفردات فی الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۶۱۵؛ابن منظور، لسان العرب، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۴۴۵.}} هر چیزی است که غنیمت شمرده شود؛ هرچند غنیمتِ از [[کفر|کفار]] در جنگ نباشد.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۹۱.</ref> [[امین الاسلام طبرسی|طبرسی]] صاحب [[مجمع البیان]] با استدلال به [[آیه]] می‌گوید علمای شیعه معتقدند خمس در هر فایده‌ای که برای انسان فراهم می‌شود، [[واجب]] است؛ اعم از اینکه از راه کسب و تجارت باشد یا از راه گنج و معدن، و یا آنکه با غواصی از دریا خارج کنند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۶۸.</ref>


بنابراین از نظر علمای شیعه، «غنیمت» معنای گسترده‌ای دارد و هر گونه درآمد و سود و منفعتی را شامل می‌شود؛ زیرا معنی لغوی این کلمه، عمومیت دارد و دلیل روشنی بر تخصیص آن در دست نیست و صِرف قرارگرفتن آیه در کنار آیات [[جهاد]]، نمی‌تواند مانع عمومیت آن شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۸۱.</ref>
بنابراین از نظر علمای شیعه، «غنیمت» معنای گسترده‌ای دارد و هر گونه درآمد و سود و منفعتی را شامل می‌شود؛ زیرا معنی لغوی این کلمه، عمومیت دارد و دلیل روشنی بر تخصیص آن در دست نیست و صِرف قرارگرفتن آیه در کنار آیات [[جهاد]]، نمی‌تواند مانع عمومیت آن شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۸۱.</ref>
کاربر ناشناس