Automoderated users، confirmed، movedable، templateeditor
۲٬۳۸۲
ویرایش
(←تأویل وطن در عرفان اسلامی: ابرابزار) |
|||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
{{ب|از دم حب الوطن بگذر مایست|که وطن آن سوست جان این سوی نیست}} | {{ب|از دم حب الوطن بگذر مایست|که وطن آن سوست جان این سوی نیست}} | ||
{{ب|گر وطن خواهی گذر ز آن سوی شط|این حدیث راست را کم خوان غلط<ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۵۷۶</ref>}} | {{ب|گر وطن خواهی گذر ز آن سوی شط|این حدیث راست را کم خوان غلط<ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۵۷۶</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
[[شیخ بهائی|شیخ بهایی]]، فقیه، محدث، حکیم و ریاضیدان شیعه نیز در تفسیر عرفانی خود از حدیث حب الوطن اینگونه میگوید: | |||
{{شعر|نستعلیق}} | |||
{{ب|گنج علم «ما ظهر مع ما بطن| گفت: از ایمان بود حب الوطن}} | |||
{{ب|این وطن، مصر و عراق و شام نیست|این وطن، شهریست کان را نام نیست}} | |||
{{ب|زانکه از دنیاست، این اوطان تمام|مدح دنیا کی کند «خیر الانام»}} | |||
{{ب|حب دنیا هست رأس هر خطا|از خطا کی میشود ایمان عطا}} | |||
{{ب|ای خوش آنکو یابد از توفیق بهر|کاورد رو سوی آن بینام شهر}} | |||
{{ب|تو در این اوطان، غریبی ای پسر!|خو به غربت کردهای، خاکت به سر!}} | |||
{{ب|آنقدر در شهر تن ماندی اسیر|کان وطن، یکباره رفتت از ضمیر}} | |||
{{ب|رو بتاب از جسم و، جان را شاد کن|موطن اصلی خود را یاد کن<ref>صدرایی خویی، تذکره السالکین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۱</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||