علویان: تفاوت میان نسخه‌ها

در بسیاری از منابع و گزارش‎های تاریخی که سخن از علویان در قرون نخستین شده منظور از آن گروه‎های مختلف شیعه اعم از [[امامیه]] و غیر آن نظیر [[زیدیه]] بوده است. علویان در طول تاریخ در مناطق مختلف [[خراسان]]، [[ایران]]، [[عراق]]، [[حجاز]]، [[یمن]]، [[شام]] و شمال آفریقا می‌زیسته‌اند.<ref>[http://www.andisheqom.com/public/application/index/viewData?c=9609&t=qa علویان در طول تاریخ.]</ref> آنان بیشتر از فرزندان [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن (ع)]]، [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد (ع)]] و [[محمد بن حنفیه|محمد حنفیه]] بودند.<ref>کحالة، معجم قبائل العرب القدیمة و الحدیثة، 1414ق، ج5، ص344.</ref>این واژه از قرون میانه درباره [[شیعه|شیعیان]] ساکن در منطقه [[شام|شامات]] و آناتولی ([[ترکیه|ترکیه]] امروزی) و مغرب عربی به کار رفت.<ref>دونمز، علویان ترکیه، ص۱۷ـ‌۱۸؛ [http://fa.abna24.com/cultural/archive/2014/01/28/500994/story.html صدرمحمدی، تاریخ اجتماعی سیاسی علویان ترکیه].</ref> علویان شام به [[نصیریه]] و علویان [[سوریه]] شهرت دارند<ref>بقائی، فرقه نصیریه (علویان) در میان منابع فرق اسلامی، ۱۳۹۱، ص۸۳ - ۹۸.</ref> و علویان [[ترکیه]] به بَکتاشیه نیز معروفند.<ref>[http://fa.abna24.com/cultural/archive/2014/01/28/500994/story.html صدرمحمدی، تاریخ اجتماعی سیاسی علویان ترکیه.]</ref>

انتقام از قاتلان [[امام حسین علیه السلام]]، اعتقاد به حقانیت [[خلافت]] [[اهل البیت علیهم السلام|خاندان پیامبر(ص)]]، روحیه تسلیم ناپذیری در برابر ظلم و فشار بیش از حد [[خلافت بنی امیه|خلفای اموی]] و [[بنی عباس|عباسی]] بر شیعیان، علویان را بر آن داشت تا برای مقابله با خلفای جور دست به قیام بزنند. علویان در دوره امویان دارای دو شاخه [[سادات حسنی|علویان حسنی]] (از نسل [[امام حسن(ع)]]) و [[سادات حسینی|علویان حسینی]] (از نسل [[امام حسین(ع)]]) بودند و قیام‎های متعددی را برپا کردند. آنها موفق شدند در برخی از مناطق [[جهان اسلام]] از جمله [[طبرستان]] در شمال [[ایران]]، [[یمن]] و [[مراکش|مغرب]] حکومت برپا کنند.