سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←معرفی: اصلاح فاصلهٔ مجازی
جز (←فضیلت و خواص) |
جز (←معرفی: اصلاح فاصلهٔ مجازی) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
* '''نامگذاری''' | * '''نامگذاری''' | ||
سوره صافات به سبب وجود واژه «صافات» در [[آیه]] نخستینش، چنین نامگذاری | سوره صافات به سبب وجود واژه «صافات» در [[آیه]] نخستینش، چنین نامگذاری شده‌است.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۳۰.</ref> صافات به معنای افرادی است که در صف‌اند.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۱۷، ص۱۲۰.</ref> گفته شده منظور از آن، [[ملائکه|فرشتگان‌اند]] که در آسمان صف بسته‌اند یا [[ایمان|مؤمنانی‌اند]] که در صف [[نماز]] یا [[جهاد|جهادند]].<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۹۶.</ref> | ||
* '''محل و ترتیب نزول''' | * '''محل و ترتیب نزول''' | ||
سوره صافات جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]]، پنجاه و ششمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] | سوره صافات جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]]، پنجاه و ششمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده‌است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، سی و هفتمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۸.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۳ [[قرآن]] جای دارد. | ||
* '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | * '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | ||
سوره صافات ۱۸۲ آیه، ۸۶۶ کلمه و ۳۹۰۳ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سوره‌های مئون|سوره‌های مِئون]] (سوره‌هایی که نزدیک به صد آیه دارند) است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۸.</ref> صافات نخستین سوره‌ای است که با [[سوگند]] شروع می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۳۰.</ref> | سوره صافات ۱۸۲ آیه، ۸۶۶ کلمه و ۳۹۰۳ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سوره‌های مئون|سوره‌های مِئون]] (سوره‌هایی که نزدیک به صد آیه دارند) است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۸.</ref> صافات نخستین سوره‌ای است که در ترتیب سوره‌های قرآن با [[سوگند]] شروع می‌شود.{{یادداشت| خداوند در قرآن به بسیارى از مخلوقات خود سوگند یاد کرده مانند: آسمان ، زمین ، خورشید، ماه ، ستاره ، شب ، روز، ملائکه ، مردم ، شهرها، و میوه‌ها، و این به سبب شرافتى است که در آنها هست و آن شرافت این است که : مخلوق خدایند و خدا قیّوم آنها است که خود منبع و سرچشمه همه شرافت‌ها و ارزش‌ها است.موسوی همدانی، ترجمه المیزان، ج۱۸،ص۱۸۲. }}<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج ۱۷، ص۱۲۲.مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۳۰.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||