هیهات منا الذلة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة''' به معنای «محال است تَن به ذلّت دهيم» جمله‌ای است معروف از [[امام حسین(ع)]] که در روز [[عاشورا]] بیان داشتند.

به اساس منابع تاریخی، در [[واقعه کربلا]]، [[عبیدالله بن زیاد]] به سپاهیانش دستور داده بود که امام حسین(ع) یا باید تسلیم گردد و یا به جنگ تَن دهد. امام حسین(ع) روز عاشورا در [[خطبه|خطبه‌ای]] در مقابل [[لشکر عمر بن سعد|لشکریان عمر سعد]] چنین گفت: «اين خوانده شده ([[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله]]) فرزند خوانده شده ([[زیاد بن ابیه]]) مرا بين دو امر نگاه داشته: شمشير كشيدن، و یا ذلّت و خوارى (يعنى انتظار دارد كه با آنان بجنگيم يا تسليم آنها شويم) «هيهات منّا الذلّة محال است تَن به ذلّت دهيم.».<ref name=":0">مسعودی، اثبات الوصية، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۶.</ref>  

امام حسین(ع) اعلام می‌کند که چون [[خدا]]، [[پیامبر(ص)|پیامبر]]، مؤمنان و عقل‌هاى پاک،‌ تسلیم‌شدن را از او نمی‌پذیرند مردن را بر ذلت(فرمان‌بردارى از ظالمان)، مقدّم می‌کند.<ref name=":0">مسعودی، اثبات الوصية، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۶.</ref>  

برخی منابع تعبیر «الدَّنِيئَةُ» را به جای «الذِّلَّة» نقل کرده‌اند: ما را بر دو راهی شمشیر و ذلت قرار داده است. (وَ هَيْهَاتَ مِنَّا الدَّنِيئَةُ) و محال است به خواری تن دهیم».<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۲۴۱.</ref>

* ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلی الله علیه و آله، تحقیق علی اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.

* مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیة للإمام علی بن أبی طالب، قم، انتشارات انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۸۴ش.