آیه خیر البریه: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←تفسیر آیه) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
:::«{{قلم رنگ۱|سبز|هو أنت و شیعتک، تأتی أنت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیین}}<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۸.</ref> یا علی! آن <small>(خیرالبریه)</small> تو و [[شیعه|شیعیانت]] هستید. تو و شیعیانت روز [[قیامت]] در حالی که شما از خدا خشنود و خدا از شما خشنود است، میآیید.» این مضمون که بیانگر رضایت طرفینی بین خداوند متعال و [[ایمان |مؤمنان]] است در آیات ۱۱۹ [[سوره مائده]] و ۱۰۰ [[سوره توبه]] و ۷و ۸ [[سوره بینه]] آمده است. در سوره مائده این رضایت میان صادقان و خداوند است و در سوره توبه میان پیشگامان نخستین از [[مهاجرین|مهاجران]] و [[انصار]] و پیروان آنها و خداست و در سوره بینه میان [[خدا|خداوند]] و [[ایمان|مؤمنانی]] است که اهل عمل صالح هستند.{{یادداشت| قَالَ اللَّهُ هَٰذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ ۚ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ '''رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ''' ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ. سوره مائده آیه۱۱۹؛ وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ '''رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ''' وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ. سوره توبه آیه ۱۰۰؛ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ*جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ '''رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ''' ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ. سوره بینه، آیات ۷و۸.}} | :::«{{قلم رنگ۱|سبز|هو أنت و شیعتک، تأتی أنت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیین}}<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۸.</ref> یا علی! آن <small>(خیرالبریه)</small> تو و [[شیعه|شیعیانت]] هستید. تو و شیعیانت روز [[قیامت]] در حالی که شما از خدا خشنود و خدا از شما خشنود است، میآیید.» این مضمون که بیانگر رضایت طرفینی بین خداوند متعال و [[ایمان |مؤمنان]] است در آیات ۱۱۹ [[سوره مائده]] و ۱۰۰ [[سوره توبه]] و ۷و ۸ [[سوره بینه]] آمده است. در سوره مائده این رضایت میان صادقان و خداوند است و در سوره توبه میان پیشگامان نخستین از [[مهاجرین|مهاجران]] و [[انصار]] و پیروان آنها و خداست و در سوره بینه میان [[خدا|خداوند]] و [[ایمان|مؤمنانی]] است که اهل عمل صالح هستند.{{یادداشت| قَالَ اللَّهُ هَٰذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ ۚ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ '''رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ''' ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ. سوره مائده آیه۱۱۹؛ وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ '''رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ''' وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ. سوره توبه آیه ۱۰۰؛ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ*جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ '''رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ''' ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ. سوره بینه، آیات ۷و۸.}} | ||
[[فضل بن حسن طبرسی | امین الاسلام طبرسی]] از مفسران شیعه قرن ششم هجری قمری در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البیان]] رضایت خداوند از مؤمنان را به سبب اطاعت و توحیدشان و رضایت مؤمنان از خداوند را به سبب برخورداریشان از رحمت و فضل الهی دانسته است. <ref>طبرسی، تفسیر مجمع البیان، الناشر : دار المعرفة ج۱۰، ص۷۹۵.</ref> | [[فضل بن حسن طبرسی | امین الاسلام طبرسی]] از مفسران شیعه قرن ششم هجری قمری در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البیان]] رضایت خداوند از مؤمنان را به سبب اطاعت و توحیدشان و رضایت مؤمنان از خداوند را به سبب برخورداریشان از رحمت و فضل الهی دانسته است. <ref>طبرسی، تفسیر مجمع البیان، الناشر : دار المعرفة ج۱۰، ص۷۹۵.</ref> | ||
ابن عساكر از [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر بن عبدالله]] روايت كرده است كه گفت : ما نزد پيامبر (ص) بوديم كه علی از راه رسيد ، پیامبر (ص) فرمود: سوگند به آن که جانم به دست او است، این و شیعیان اویند که در روز قیامت رستگارند . و اين آيه نازل شد : ان الذين آمنوا...و یاران رسول خدا هر گاه علی از راه میرسید ميگفتند: (خیر البریّه) بهترین آفريدگان آمد. <ref>ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص ۳۷۱؛ شیرازی، نزول القرآن به نقل از: مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۹.</ref> | |||
الدر المنثور ، ج 8، ص 589،اسم المؤلف:عبد الرحمن بن الكمال جلال الدين السيوطي الوفاة: 911 ، دار النشر : دار الفكر - بيروت - 1993. | |||
:'''قدمت اصطلاح شیعه''' | :'''قدمت اصطلاح شیعه''' |