حوامیم: تفاوت میان نسخه‌ها

حوامیم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ فوریهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۶:۰۶

۸۵ بایت حذف‌شده ، ‏۴ فوریهٔ ۲۰۱۵

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Hrezaei

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''حَوامیم'''، نامی گروهى برای سوره‌هاى چهلم تا چهل وششم [[قرآن کریم]] در ترتیب مصحف است که با [[حروف مقطعه|حروف مقطّعه]] «حم» (حامیم) آغاز مى‌شوند. این هفت سوره از سوره های[[سوره های مکی و مدنی|مکى‌]] اند، به‌‌ همان ترتیبی که در مصحف آمده نازل شده‌اند و در همه این سوره‌ها، بلافاصله پس از حروف مقطّعه، از [[وحى]] و قرآن و نزول آن سخن به میان آمده است. به این سوره ها ذوات حم و آل حم نیز گفته می شود.
+'''حَوامیم'''، عنوانی است برای [[سوره غافر|سوره چهلم]] تا [[سوره احقاف|چهل وششم]] [[قرآن کریم]] در ترتیب مصحف است. ویژگی مشترک این سوره‌ها شروع آنها با [[حروف مقطعه|حروف مقطّعه]] «حم» (حامیم) است. بعلاوه، در تمام این سوره‌ها، بلافاصله پس از حروف مقطّعه، از [[وحى]] و قرآن و نزول آن سخن به میان آمده است. به این سوره‌ها ذوات حم و آل حم نیز گفته می‌شود.
 ==خصوصیات حوامیم==
@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 حَوامیم، نام گروهىِ سوره‌هاى چهلم تا چهل وششم [[قرآن کریم]] در ترتیب مصحف است که با [[حروف مقطعه|حروف مقطّعه]] «حم» (حامیم) آغاز مى شوند. این سوره‌ها به ترتیب عبارتند از: [[سوره غافر|غافِر]] (مؤمن)، [[سوره فصلت|فُصِّلَت]]، [[سوره شوری|شورى]]، [[سوره زخرف|زُخرُف]]، [[سوره دخان|دُخان]]، [[سوره جاثیه|جاثیه]] و [[سوره احقاف|احقاف]]. به مجموع این سوره‌ها ذوات حم یا آل حم نیز گفته‌اند. <ref> رجوع کنید به طبرسى، ج ۸، ص ۷۹۷؛ قرطبى، ج ۱۵، ص ۲۸۸ </ref>
-این هفت سوره [[سوره های مکی و مدنی|مکى‌]]اند و به‌‌ همان ترتیب مصحف نازل شده‌اند <ref> رجوع کنید به مقدمتان فى علوم القرآن، ص ۹، ۱۵؛ زرکشى، ج ۱، ص ۱۹۳؛ سیوطى، ۱۴۰۸، ص ۱۱۸ـ ۱۱۹؛ قس همو، ۱۳۶۳ش، ج ۱، ص ۴۱ </ref> و حتى نزول آن‌ها را یکجا دانسته‌اند. <ref> رجوع کنید به سیوطى، ۱۴۰۸، ص ۱۱۸ </ref> گفته‌اند که جمع بستن حم به حوامیم از کلام عرب نیست، بلکه از کلام کودکان است که مى گویند: «تَعَلَّمنا الْحَوامیم» و بهتر آن است که حم به ذوات حم یا آل حم جمع بسته شود. <ref> رجوع کنید به جوهرى؛ زَبیدى؛ شرتونى، ذیل «حمم» </ref>
+این هفت سوره، از [[سوره های مکی و مدنی|مکى‌]]اند و به‌‌ همان ترتیب مصحف نازل شده‌اند <ref> رجوع کنید به مقدمتان فى علوم القرآن، ص ۹، ۱۵؛ زرکشى، ج ۱، ص ۱۹۳؛ سیوطى، ۱۴۰۸، ص ۱۱۸ـ ۱۱۹؛ قس همو، ۱۳۶۳ش، ج ۱، ص ۴۱ </ref> و حتى نزول آن‌ها را یکجا دانسته‌اند. <ref> رجوع کنید به سیوطى، ۱۴۰۸، ص ۱۱۸ </ref> گفته‌اند که جمع بستن حم به حوامیم از کلام عرب نیست، بلکه از کلام کودکان است که مى گویند: «تَعَلَّمنا الْحَوامیم» و بهتر آن است که حم به ذوات حم یا آل حم جمع بسته شود. <ref> رجوع کنید به جوهرى؛ زَبیدى؛ شرتونى، ذیل «حمم» </ref>
-== دیدگاه مفسران==
+== ویژگی‌ مشترک==
 در همه این سوره‌ها، بلافاصله پس از حروف مقطّعه، از [[وحى]] و قرآن و نزول آن سخن به میان مى آید. به عقیده برخى مفسران، این ویژگى مشترک، به علاوه همگونى این سوره‌ها از حیث بافت و نظم سخن و همسانى آن‌ها از حیث حجم، موجب شباهت و پیوستگى آن‌ها شده است و در نتیجه، این سوره‌ها در پى هم قرار گرفته‌اند. <ref> رجوع کنید به طبرسى، ذیل فصّلت: ۱؛ سیوطى، ۱۴۰۸، ص ۱۱۸ـ۱۱۹ </ref> به گفته [[جلال الدین سیوطی|سیوطى]]، <ref> سیوطی، ۱۴۰۸، ص ۱۱۸ </ref> [[سوره زمر]] هم که پیش از حوامیم قرار گرفته و از نظر آغاز شدن با عبارتِ «تَنزیلُ الْکِتاب» به آن‌ها شباهت دارد، در مصحف [[ابی بن کعب|اُبىّ بن کَعْب]] «حم» داشته است.