هفت آسمان: تفاوت میان نسخه‌ها

در ادیانی چون یهود و مسیحیت و [[اسلام]] از آسمان‌های هفت‌گانه سخن به میان آمده است.<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی  در اعجاز علمی قرآن،  ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۲۶، ۱۲۷.</ref> قرآن هفت بار به صورت صریح و دو بار به‌کنایه از آسمان‌های هفت‌گانه یاد کرده است؛<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی  در اعجاز علمی قرآن،  ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۲۶.</ref> از جمله در سوره‌های [[سوره بقره|بقره]] ([[آیه]] ۲۹)، [[سوره اسراء|اسراء]] (آیه ۴۴)، [[سوره مؤمنون|مؤمنون]] (آیه ۸۶)، [[سوره فصلت|فُصِّلت]] (آیه ۱۲)، [[سوره ملك|ملك]] (آیه ۳)، [[سوره نوح|نوح]](آیه ۱۵) و [[سوره طلاق|طلاق]] (آیه ۱۲). در سوره مؤمنون آمده است:‌ '''«قُلْ مَن رَّ‌بُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَ‌بُّ الْعَرْ‌شِ الْعَظِيمِ»''' (بگو: پروردگار آسمان‌هاى هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ كيست؟)<ref>قرآن، سوره مؤمنون، آیه ۸۶، ترجمه فولادوند.</ref>

بر خلاف واژه «سَماء» (آسمان) که در قرآن به صورت جمع و همراه با عدد هفت هم به کار رفته است، واژه «ارض» (زمین) تنها به صورت مفرد آمده است و به تعداد آن تصریح نشده است.  برخی گفته‌اند آیه '''«اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْ‌ضِ مِثْلَهُنَّ»''' (خدا همان كسى است كه هفت آسمان و همانند آنها هفت زمين آفريد.)،<ref>قرآن، سوره طلاق، آیه ۱۲، ترجمه فولادوند.</ref> دلالت می‌کند که از منظر قرآن زمین‌ها نیز هفت تا هستند.<ref>نک مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۶۰.</ref> در روایات تصریح شده است که شمار زمین‌ها هفت است.<ref>نک عروسی هویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۷۳۴.</ref>

کتاب‌های [[حدیث|حدیثی]] [[شیعه]] و [[سنی]]، به صورت [[متواتر]] نقل کرده‌اند که پیامبر در واقعه‌ای به نام [[معراج]] به آسمان‌ها صعود کرده و تا آسمان هفتم بالا رفته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۰۹.</ref> [[قرآن]] نیز در دو [[سوره]] [[سوره اسراء|اسراء]] و [[سوره نجم|نجم]]، به آن اشاره کرده است.<ref>نک قرآن، سوره اسراء، آیه ۱؛ نجم، آیه ۸-۱۸.</ref> در معراج میان پیامبر و خداوند گفتگویی درگرفته است که به [[حدیث معراج]] شهرت دارد و در کتاب [[ارشاد القلوب]] آمده است.<ref>نک دیلمی، ارشاد القلوب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۹۹تا۲۰۶؛ مصباح یزدی، راهیان کوی دوست، ۱۳۷۹ش.</ref>