مسجدالاقصی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه نقل قول|عنوان =| نقل‌قول = {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَ‌یٰ بِعَبْدِهِ لَیلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَ‌امِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی الَّذِی بَارَ‌كْنَا حَوْلَهُ لِنُرِ‌یهُ مِنْ آیاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ‌﴿۱﴾|ترجمه= منزّه است آن [خدایی‌] كه بنده‌اش را شبانگاهی از [[مسجد الحرام]] به سوی [[مسجد الاقصی]] -كه پیرامون آن را بركت داده‌ایم- سیر داد، تا از نشانه‌های خود به او بنمایانیم، كه او همان شنوای بیناست.﴿۱﴾|سوره=۱۷|آیه=۱}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> [[سوره اسراء|اسراء]]، [[آیه]] ۱.</small>| تراز = راست| عرض = 180px| اندازه خط = 13px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

اطلاق نام مسجد الاقصی به مسجدی كه امروزه به این نام مشهور است، اصطلاح جدیدی است و مقصود مورخان قدیم هنگامی كه از مسجد الاقصی نام می‌بردند، تمام و یا قسمتی از صحنی است كه حصارها و برجها و باروها بر مبنای آن استوار است و در آن بابهایی قرار دارد كه به هنگام اسراء و معراج معروف و مشهور بوده است.<ref>حمیدی، ص۱۸۴ و ۱۸۵.</ref><br /><br />

امروزه، مسجد الاقصی در محوطه [[بیت المقدس|حرم شریف]] به طرف جنوب زمین حرم در فاصله پانصد متری [[مسجد صخره]]، قرار دارد. ساختمان مسجد در سال ۷۰۵ میلادی به پایان رسیده و دارای ۸۸ متر طول و ۳۵ متر عرض است. ساختمان مسجد بر روی ۵۳ ستون مرمری و ۴۹ پایه مربعی شكل بنا گردیده است.<ref>حمیدی، ص۱۸۳.</ref>

وقتی عمر بن خطاب پس از فتح اورشلیم به این شهر آمد، مسجد الاقصی و سایر اماکن مذهبی اسلامی وجود نداشت. او مسجدی را در صحن تپه و کنار معابد پیشین ساخت که به مسجد عمر شهرت یافت.<ref>طبری، ج ۳، ص ۱۰۶.</ref><br />

[[عبدالملک بن مروان]] خلیفه اموی (۲۶- ۸۶ ه. ق) دو مسجد معروف در حرم بنا كرد که یکی از آنها مسجدالاقصی بود. درهای این مسجد با ورقه‌های طلا و نقره پوشانده شد.

در زمان عبدالملك، [[عبدالله بن زبیر]] از موسم [[حج]] برای تبليغ علیه او و بيعت گرفتن از حاجيان برای خود سود جست و در خطبه‌هايش در [[روز عرفه]] و ايام [[منا]] در [[مكه]]، با ياد‌كردن از لعنت پيامبر بر حَكَم بن عاص، جد عبدالملك، و دودمانش، شاميان را به خود متمايل مي‌كرد.<ref>اخبار مكه، فاكهي، ج1، ص356؛ البداية و النهايه، ج8، ص280.</ref> عبدالملك نیز شاميان را از رفتن به حج بازداشت و با كمك فتوای یکی از عالمان درباری به نام زُهری، آنان را به حج‌ در بيت‌ المقدس و طواف پيرامون صخره مسجدالاقصی واداشت. <ref>تاريخ يعقوبي، ج2، ص261؛ البداية و النهايه، ج8، ص280؛ حياة الحيوان، ج2، ص58.</ref>

 

هنگامی كه صلیبی‌ها در سال ۱۰۹۹م. بیت المقدس را اشغال كردند، در قسمتی از محل مسجد الاقصی، كلیسا ساختند و قسمت دیگر آن را به عنوان استراحتگاهی برای سواران و انبار ذخایر خود قرار دادند. ولی [[صلاح الدین ایوبی]] بیت المقدس را از آنها باز پس گرفت و به اصلاح مسجد پرداخت و [[محراب]] آن را تجدید بنا نمود و گنبد آن را كاشی‌كاری كرد و منبر چوبی معروف خود را در آن قرار داد.<ref>حمیدی، ص۱۸۳.</ref>

{{پانویس}}

*حمیدی، جعفر، تاریخ اورشلیم، امیركبیر، تهران، دوم، ۱۳۸۱ش.