سید محمدحسین حسینی طهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

===ارتباط تهرانی با سید هاشم حداد===

سید هاشم حداد، استاد سلوک و عرفان حسینی طهرانی بود. و طهرانی مشهورترین و مهم‌ترین شاگرد او محسوب می‌شود که ۲۸ سال با هم مراوده داشتند.<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۳.</ref> طهرانی کتاب روح مجرد را برای معرفی و پاسداشت حداد نوشت و از او با تعبیر نور مطلق و روح مجرد یاد کرد.<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۳.</ref> و او را قدرت‌مندترین شاگرد قاضی طباطبایی توصیف کرد.<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۱.</ref> و به این باور بود که حداد به [[مقام فنا|مقام فنای مطلق فی الله]]<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۸۵-۸۶.</ref> و مقام [[انسان کامل]]<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۳۵.</ref> رسیده و «جامع جمیع اسماء و صفات حضرت حق متعال به نحو اتَّم و اکمل، و مورد تجلّیات ذاتیه وحدانیّه قهاریه»<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۳۵.</ref> و «مظهر لا اله الا الله»<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۳۶.</ref> است.

تهرانی سید هاشم حداد را دارای مقام ولایت می‌دانست<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۲۲.</ref> و نوشته‌ است که من خودم را غلام خانه‌زاد سید هاشم می‌دانم ولی او مرا فرزند خود می‌داند<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۷۸.</ref> و گزارش کرده است که در هر سفر دیدار با سید هاشم هنگام بازگشت او به ایران سید هاشم به مدت یک هفته بیمار شده و حتی غذا را ترک می‌کند و با کسی دیدار نمی‌کند. و به همین جهت تهرانی تصمیم می‌گیرد که بدون خداحافظی از او جدا شود تا حداد کمتر گرفتار ناراحتی شدید شود.<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۶۵۰.</ref> او هم‌چنین کارهای سید هاشم را حجت می‌دانست و تلاش می‌کرد رفتارهایش مثل او باشد و حتی در زیارت [[ضریح امام رضا(ع)]] نیز همانند حداد هفت بار گرد ضریح می‌چرخید.<ref>حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۹۶.</ref>